www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone · Wysłany: Nie 10:34, 25 Mar 2012 Temat postu:

Yenne zajęła miejsce na środku polany.
- Kochanie, proszę, osłaniaj mnie.., - poprosiła nie zdradzając mężowi co ma zamiar zrobić.
Zamknęła oczy i skupiła się na otaczającej ich naturze. Wiedziała, że druid zareaguje, jeżeli tu gdzieś jest. Wysyłała energię do kręgu, a ta z kolei rozchodziła się jak kręgi po wodzie. Wiedziała też, żę możę przywołać nie tę istotę, którą by chciała...

Triinu · Wysłany: Nie 11:06, 25 Mar 2012 Temat postu:

W pewnym momencie jak na zawołanie w okolicach kręgu, z korony jednego z pobliskich drzew z impetem spadło coś białego, po czym z hukiem zaryło o ziemię. Spośród wysokiej trawy dało się posłyszeć obolałe starcze pojękiwania. Postać uniosła się i ukazał im się starzec w długiej białej tunice, wiązanej w pasie sznurem. Mężczyzna był wysoki, ale też niezwykle chudy. Jego twarz była pociągła, o wydatnym orlim nosie. Po jego piersi spływała długa, gładka, mleczna broda –tej samej barwy co długie włosy sięgające połowy pleców. Nie mniej od czoła, do czuba głowy widoczna była łysina XD
-Moje plecy...moje korzonki....o bogowie, pokarało mnie w końcu...mój złoty sierp? Gdzie jest mój złoty sierp? –mamrotał starzec.
Voghn przyglądał się niezwykle komicznemu zjawisku z następującą miną O.O

AnKapone · Wysłany: Nie 11:09, 25 Mar 2012 Temat postu:

Yenne otworzyła oczy. Przyjrzała się starcowi z zaciekawieniem i podeszła do niego.
- Wszystko w porządku? - spytała

Triinu · Wysłany: Nie 11:34, 25 Mar 2012 Temat postu:

-Nie, nie moje dziecko- odpowiedział otrzepując swoje szaty i zwracając się w jej stronę. – Z niemałym trudem wdrapałem się na to o, tutaj rosnące drzewo by ściąć nieco jemioły gdy nagle przez czary jakiegoś łapserdaka runąłem jak głaz na ziemię! Niech no tylko dorwę w swoje ręce tego, kto za tym stoi to ja już mu dam szkołę magii jakiej długo nie zapomni...
Słysząc te słowa półsmok z trudem panował nad swoim śmiechem. Czasem tylko cicho chichocząc zasłonił swoje usta, by na nich nie było widać uśmiechu

AnKapone · Wysłany: Nie 11:37, 25 Mar 2012 Temat postu:

Elfka także powstrzymała śmiech.
- W takim razie będziesz musiał skarcić panie, mnie właśnie... - powiedziała elfka. - A jemioły mogę ci panie zerwać sama... Jesteście panie druidem... jako i ja... czy zechcesz nam w czymś pomóc?

Triinu · Wysłany: Nie 12:00, 25 Mar 2012 Temat postu:

Druid przetarł oczy ze zdziwienia, w końcu zabierając głos powiedział:
-No ładnie to tak pani ,starców nękać- po czym się zaśmiał <Gandalf’s laugh> - W czym ci może pomóc ten który stoi jedną noga w tamtym świecie?

AnKapone · Wysłany: Nie 12:03, 25 Mar 2012 Temat postu:

- Widzisz panie, mądrość i doświadczenie nie zawsze idą w parze, a mnie chyba potrzeba dzisiaj i jednego ii drugiego... widzisz panie jak bardzo zmienił się świat w ostatnich dniach... chcemy powstrzymać zło, które się rozpleniło. Wiemy mniej więcej jak... chcemy przywołać Feniksa.... i tu pojawia się nasz problem

Triinu · Wysłany: Nie 12:32, 25 Mar 2012 Temat postu:

-A zatem to was do mnie sprowadza....Oj tak, tak....żyjemy w trudnych czasach, bardzo trudnych...-powiedział po czym pogrążając się w swoich zamyśleniach zwyczajnie odłączył się z rzeczywistości. Nagle podrywając się z miejsca zaczął buszować po trawie: -Mój sierp...gdzieś powinien tu być...
Voghn przez chwilę myślał, ze mędrzec rozprawia nad tym o czym powiedziała mu jego żona. Gdy jednak zorientował się, że stary druid przebywa we własnym świecie skomentował:
-Myślałem, że nie ma większego dziwaka nad Constantina, jednak nie poznałem jeszcze tego starca...Od dziś zmieniam zdanie.

AnKapone · Wysłany: Nie 12:36, 25 Mar 2012 Temat postu:

- W takim razie nie poznałeś Vittorina... - skomentowała jego słowa elfka i ruszyła do starca by pomóc szukać mu sierpa. Nim jednak zdążyła do niego podejsć powiedziała: - Panie, twój sierp jest wpięty za pański pas...

Triinu · Wysłany: Nie 12:51, 25 Mar 2012 Temat postu:

-Ach tak rzeczywiście! Bogowie niech ci wynagrodzą pani twoją dobroć! –druid nie posiadał się z wręcz beztroskiej radości.
-Jakiego znowu Vittorina? – dociekał Voghn.

AnKapone · Wysłany: Nie 12:54, 25 Mar 2012 Temat postu:

Yenne posłała mężowi jedynie szeroki uśmiech i zwróciła sie do druida.
- Panie... pomożesz więc nam?

Triinu · Wysłany: Nie 13:08, 25 Mar 2012 Temat postu:

-Kto to był ten Vittorin? Nigdy o nim nie wspominałaś?- dociekał półsmok XD

AnKapone · Wysłany: Nie 13:11, 25 Mar 2012 Temat postu:

Przewróciła oczami i powiedziała:
- Zbzikowany staruszek z Lenele... kiedyś był członkiem Nowego Millenium ale odszedł od nich. Jak go poznałam był bezdomny, oślepiony i śmierdzący... zapewne nie żyje i wierz mi, że to nie starość go zabiła... ale pomógł nam ocalić miasteczko...

Triinu · Wysłany: Nie 13:24, 25 Mar 2012 Temat postu:

Zaspokoiwszy swoją ciekawość Voghn uśmiechnął się :3 po czym zwrócił się do druida:
-Co może nam pan powiedzieć na temat czerwonej czarownicy, jak ją tutaj zwą?
-Jakiej? Czereśniowej czarownicy?- na jaw wychodziła kolejna cecha starca, prócz dziwactwa najwyraźniej dokuczała mu także głuchota XD
-Czerwonej Wiedźmy!
-Czarownej Wieśmy? –co to takiego.
- Mallt-y-Nos!!! –prawie wrzasnął na starca, jednocześnie ignorując zakaz wypowiadania imienia Upadłej.

AnKapone · Wysłany: Nie 13:27, 25 Mar 2012 Temat postu:

Elfka nie mogła powstrzymać chichotu i aż zasłoniła usta dłonią. W końcu powiedziała:
- Proszę nam pomóc! Naprawdę!