www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

-Musi wypoczywać...-powiedział w końcu. -...uraz jest silny, ale nie poważny...

Następnie sięgnął do torby i wyciągnłą z niego jedno puzderko, oraz dwa flakoniki. -Ta maść - wskazał na pierwszy przedmiot - Niechaj będzie nakładana na miejsce urau kilka razy dziennnie, nawet wtedy gdy zacznei się swobodnie poruszać i obrzęk zniknie...Jedno z tych lekarstw przyjmuje rano iwieczorem, a to - po łyku wtedy gdy ból zacznie sie nasilać...

AnKapone

- Dziękujemy, doktorze. - powiedziała elfka. - Jaka należność, za pańską wizytę?

Triinu

Mężczyzna zamilkł na chile mrużąc oczy - tym samym w myślach przeliczając konkretną sumę.

Voghn stojąc z boku z założonymi rękami, wspierając sie o ścianę posłal mu chłodne spojrzenie....Zresztą także jego mina w tym moemncie sprawiała, że nei sprawiał wrażęnia zbytnio sympatycznego..."Ocho, pieniądze, teraz się zacznie..."- pomyślał, po czym przeniósł wzrok na przeciwną ścianę śledząc wzrokeim stąpającą po niej ćme...

-Sadze,że za samą wizytę...dość nagła, nocną...to bedzie policzone inaczej niż zwykle....sam irozumeicie...

-...nie pierdol...-powiedział pod nosem półsmok nie bacząc na słowa. Męzczyzna jednak najwyraźniej, zatoipniony w swoich obliczeniach nei zwrócił uwagi na jego słowa...ćma zawędorwała na sufit, a wraz za nią jego wzrok...

-...sądzę, że wezmę 150 sztuk złota za samą wizytę...za maść 30 sztuk złota, a po 20 za lekarstwa...znaczy sie po 20 za kazde...

-...nowe ofiary mu sie trafiły na prowincji gdzie nei ma nikogo to zdziera jak może...- białowłosy dalej pomurkiwał

AnKapone

Elfka zmrużyła oczy. Dopadła mężczyznę i przyszpiliła go do ściany za poły kurtki. Ostrze powoli wysunęło się z rękawicy na jej dłoni.

- Przepraszam, niedosłyszałam. Mógłby pan powtórzyć?

Rutlawski

-Wysoko pan siebie ceni, co?

Triinu

-...ależ nie ma powodów do złości...są trudne czasy, trzeba jakoś wyżyć...rodzina liczna, trzeba jakoś wyżywić, zapewnić byt....Zreszta same składniki na leki nei są tanie...Trzeba wziąć pod uwagę także, że zgadzając sie przybyć z wami późną nocą nie wiedziałem z kim ruszam w drogę, ani co mnie tu zastanie...musiałem brać pod uwagę, że coś mogłooby mi się stać...

-...stać to ci sie zaraz może...

AnKapone

- On ma rację... - pokazała elfka głową na Voghna - Wiesz... nie lubię facetów. Mówisz, że masz liczną rodzinę? Możemy załatwić to tak, że już się nie powiększy...

Yenne uśmiechnęła się złowieszczo.

Rutlawski

-Oj, zamknijcie się- pwiedział Bert, zdenerwowany.- Zacznijcie brać odpowiedzialność.
Przyprowadziliśmy go tutaj sami, więc nie zachowujcie się teraz jak małe dzieci, tylko zaciśnijcie zęby i bądźcie uczciwi.

Przyjaciel Atabe podszedł do lekarza.
-To ile to razem było?- podpytał.

Triinu

-Nie myl tego z odpowiedzialnościa- powiedział do niego chłodno półsmok. -Facet to cwanaiczek, stara sie zedrzeć tyle ile może...jakoś ciżęzko mi kupić z jego ust bajewczkę o licznej głodującej rodzinie...tacy jak on liczą tylko na siebie...

Rutlawski

-Więc też nie zamierzam mu dawać tyle ile proponował.
Tylko po co robicie zamieszanie, kiedy tu chory leży?
Dostanie Pan 150 złotych monet, co i tak jest wysoką ceną za wizytę. Nie mniej, nie więcej.

Triinu

Półsmok tylko parsknął i odwrócił wzrok: -....naiwny idiota...

Rutlawski

Cuthbert zupełnie się tym nie przejął. Podszedł do faceta i odliczył kwotę ze swojej sakiewki. Kiedy facet już miał się pospiesznie wycofać, złapał go jednak za rękę i użył zaklęcia Zapomnienia.

Oczy tamtego stanęły w słup. Cuthbert zaś odebral swoje 100 monet, po czym wysłał lekarza za drzwi, każąc mu "pójść do domu i zapomnieć co się tu wydarzyło".

AnKapone

Yenne puściła mężczyznę. Była zmęczona. Była piekielnie zmęczona. Potarła ręką po szyi i spojrzała na dłoń. Zdrapała strup, który zasklepił rankę i teraz krew znów zaczęła się sączyć.

"Do diabła. - pomyślała - mam dosyć jak na jeden dzień."

Adrenalina jeszcze z niej nie opadła. Generalnie miała ochotę komuś przyłożyć.

Rutlawski

-Elfko?- Wlaśnie wtedy zwrócił się do niej Bert.- Czy naprawdę było niezbędne tak mi przyłożyć?

Triinu

Gdy meżczyzna wychodził Voghn delikatnie wystawił nogę, po czym ją cosnął. Potykając sie o nią męzczyzan upadł...wybijając sobie zęba...Spojrzał z wyrzutem na białowłosego, który meirzył go chłodnym wzrokiem. cała jego warz nei wyrażała żadnego uczucia, naawet gdy mówił:

-No co? potknął się pan...i w dodatku tak jakoś niefortunnie upadł...

Mężczyzna chciał cos powiedziec, ale czuajc na sobie jgo spojrzenie zebral sie z podlogi i szybkim krokiem wyszedłcos mamrocząc.

Półsmok zauwaywszy,żę jego towarzyszka krawi podszedł do neij i wodząc palcem po jej szyji powiedział łagodneisjzym tonem:

-Trzeba to jakos oaptrzyc....