www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Rzuciła mu przelotne spojrzenie i posprzątawszy po kolacji ułożyła się na swojej połowie posłania. Drugą połowę zostawiła dla niego, jakby jednak miał zamiar się położyć. Zawołała wilka by położył się obok niej na ziemi i wtuliła się w zwierzęcą sierść. Poczuła się jakby znów spał z nią Rasty... jakby była małą dziewczynką... Tak jak wtedy w zimie, gdy tuliła ją wilczyca... Poczuła się samotna i zagubiona. Nigdy, przez cały pobyt w Kar'rnamie nie czuła się tak podle jak dzisiaj. Długo nie mogła zasnąć męczona wyrzutami sumienia, aż w końcu zasnęła z kryształkami łez na rzęsach, które opadły w wilczą sierść.

Triinu

Gareth tak jak zapowiedział nie ułożył się tej nocy do snu. Rankiem gdy Uruviel jeszcze spała poszedł po drwa i wracając nieco dorzucił do ogniska, by było jej cieplej podczas dość rześkiego poranka. Nucił przy tym słowa piosenki w swoim języku, którą budząc się mogła posłyszeć czarodziejka:

http://www.youtube.com/watch?v=YFXIyb0_cVs

Gortozet 'm eus, gortozet pell
E skeud teñval tourioù gell
E skeud teñval tourioù gell

E skeud teñval an tourioù glav
C'hwi am gwelo 'c'hortoz atav
C'hwi am gwelo 'c'hortoz atav

Un deiz a vo 'teuio en-dro
Dreist ar maezioù, dreist ar morioù

'Teuio en-dro an avel c'hlas
Da analañ va c'halon c'hloaz't

Kaset e vin diouzh e alan
Pell gant ar red, hervez 'deus c'hoant

Hervez 'deus c'hoant pell eus ar bed
Etre ar mor hag ar stered

Tłumaczenie

Czekałem, czekałem przez długi czas
W mrocznym cieniu szarych wież
W mrocznym cieniu szarych wież

W mrocznym cieniu wież deszczowych
Ujrzysz mnie czekającego wiecznie
Ujrzysz mnie czekającego wiecznie

Pewnego dnia powróci
Ponad morzami, ponad lądami

Powróci błękitny wiatr
By natchnąć moje zranione serce

Jego oddech pochwyci mnie swym strumieniem
Daleko, gdzie tylko zapragnie

Gdzie tylko zapragnie,daleko od tego świata
Pomiędzy morze a gwiazdy

Czekam tak na ten wiatr błękitny

AnKapone

Gdy ocknęła się i słyszała jego piosenkę usiadła i wpatrywała się w niego jak zauroczona. Uśmiechnęła się do niego, jakby chcąc zapomnieć o wszystkim co złe zdarzyło się między nimi.
- Nie znam słów, ale piosenka jest piękna... - powiedziała spokojnym głosem, już nie obojętnym jak wczoraj. Chciała naprawić atmosferę, bo przecież przez nią zdarzyło się co się zdarzyło.

Triinu

Spojrzał na nią przelotnie po czym sięgając z ich zapasów porcję podał jej:
-Cieszę się, że ci się podoba...Jedz, niebawem dalej ruszamy w drogę... Gdy szukałem drewna na opał odkryłem, że ktoś w okolicy musi się kręcić, nie wykluczone że to te same typki, których spotkaliśmy wczoraj...

AnKapone

- Mogłabym rzucić na nich zaklęcie zapomnienia... - powiedziała biorąc od niego rybę. - Zapomnieliby o mnie... poza tym czemu teraz na mnie polują? - spytała.

Triinu

-Bo jesteś z Eo’gh, w dodatku nie jesteś człowiekiem. Co prawda bycie innej nacji niż człowiek jest tutaj „przewianiem”, „grzechem”, dąży się usilnie do wyplenienia innych ras, jednak...Fascynacja zawsze zwycięży nad człowiekiem, toteż choć jest to zakazane wielu z tych których na to stać kupuje sobie niewolnice, bądź nałożnice nie będące ludźmi...Bo to jest atrakcyjne, fascynujące...Za taką jak ty można by dobrze zarobić, zważywszy że musisz być mieszanką co najmniej dwóch ras...

AnKapone

- Czterech.... - powiedziała spuszczając wzrok. - Moja matka jest w połowie człowiekiem i elfką mroku, ojciec z kolei to w połowie czarny smok i elf światła. - mruknęła kilka słów pod nosem i zmieniła wygląd (rzuciła na siebie zaklęcie iluzji) - W takiej postaci mamy większe szanse? - spytała jakby ze smutkiem. Teraz miała długie kasztanowe włosy, ludzkie oczy w kolorze zieleni, znikły jej spiczaste uszy...

Triinu

-Tak w tej postaci masz szansę- potwierdził. –W ten sposób nie będziesz zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi...W ciągu kilku dni dwóch, trzech, przekroczymy granice hrabstwa i dotrzemy do jednego z większych miast. Tam się rozstaniemy, będziesz tam bezpieczniejsza niż tutaj o ile można mówić o bezpieczeństwie w podróży gdy dziewczyna podróżuje sama... Być może uda ci się tam odnaleźć swoich towarzyszy...

AnKapone

Dlaczego jego słowa sprawiły jej ból? Nie umiała odpowiedzieć na to pytanie, ale nie dała tego po sobie poznać. Nie powinna była oczekiwać niczego innego... Postanowiła być silna. Zawsze dawała sobie radę... musi dać także i teraz...
- Tak, masz rację... - powiedziała i wstała by się przeciągnąć. By zająć czymś ręce zaczęła sprzątać obozowisko i szykować się do drogi...

Triinu

Zebrawszy obozowisko ruszyli przed siebie traktem prowadzącym do miasta. W pewnym momencie towarzyszący im cień wpadł na trop kogoś bądź czegoś. Zaczął się robić wyjątkowo niespokojny
-Co tam przyjacielu się dzieje?- zapytał Gareth. W pewnym momencie i on dostrzegł ślady czegoś sporego...Przypominały nieco ślady niedźwiedzia

AnKapone

- Ciekawe co zostawia takie ślady... - powiedziała Uru przyglądając się tropowi. Unikała bliskości z Garethem, dlatego nawet do niego nie podeszła.

Triinu

Mężczyzna wyczuł energię jaka emanowała od jego miecza, podobnego do tego jaki posiadała Marion. Nie starając się robić z tego dłużej tajemnicy wyciągnął go, wtedy mógł dostrzec jak bardzo jaśnieje.
-Normalnie odpowiedziałbym ci niedźwiedź, ale te nie posiadają takiej aury by reagowały na nią magiczne przedmioty. Mam nadziejże, że umiesz sobie poradzić w takiej walce, jeśli nie zostawię cię pod opieką Cienia.

AnKapone

- Możesz na mnie liczyć... - powiedziała i mógł poczuć jak zbiera wokół siebie magiczną aurę.

Triinu

Mogła wtedy dostrzec, iż pomimo iż spoglądał na nią poprzez ramię...uśmiechnął tak jak wtedy gdy byli w rzece. Zaraz potem ostrożnie ruszyli tym tropem. Dotarli w końcu do napotkali naprzeciw siebie dziwną istotę. Z jednej strony przypominała niedźwiedzia, z drugiej strony pysk jego był byczy, posiadał także jelenie rogi....
-Do cholery to chowaniec jakiegoś druida, albo sam w swej alternatywnej postaci...

AnKapone

- Żałuję, że to nie jest lis... - szepnęła do siebie po czym głośniej dodała do swojego towarzysza: - Nie wiedzę sensu walczyć z tym czymś... nie zrobił nam krzywdy, więc i my nie krzywdźmy jego...