www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

-Taaak, a ja narodziłem się ze smoczego jaja wybiedzonego w ogniu...-zadrwił z niej, dając tym samym znać, że nie daje wiary jej wersji wydarzeń.

AnKapone

- Nie interesuje mnie w jaki sposób przyszedłeś na ten świat! - warknęła Uru. - Trzeba było od razu powiedzieć, że nie wiesz gdzie jesteś, byłoby prościej!

Triinu

-Oczywiście, że wiem!- również na nią warknął. –Znajdujemy się w Puszczy Ciszy, do najbliższego traktu wiodącego do miasta, stąd jest co najmniej trzy dni drogi...Kto jak kto, ale ja z pewnością nie zabłądzę w puszczy!...

AnKapone

"Proszę, jednak wie gdzie dupę nosi... " pomyślała.
- Więc wskaż mi, proszę, drogę i zakończmy tę nędzną farsę... im szybciej się rozstaniemy, tym lepiej dla nas obojga...

Triinu

-Dobrze...-znów się do niej zwrócił. –Wygrałaś, możesz ze mną zostać do momentu dopóki nie dotrzemy do głównego traktu, potem radź sobie sama....co się z tobą stanie nie obchodzi mnie...

AnKapone

Uruviel puściła długą wiązankę przekleństw, ale zachowała ją dla siebie.
- Cóż... mam na imię Uruviel... lepiej będzie jak przez trzy dni nie będziemy się do siebie zwracać "ej ty"...

Triinu

-Gareth...-odpowiedział tamten nawet na nią nie parząc po czym zaprowadził ją do swojego „obozu”. A właściwie miejsca z ogniskiem przy którym czekał już na nich jego wilk. Mężczyzna nie posiadał wiele zaledwie posłanie, tobołek oraz para mieczy: jeden zwykły, drugi zaś zadziwiająco podobny był do tego jaki posiadała Marion. Zaraz gdy przybyli na miejsce Gareth niby przypadkiem okrył go kocem, tak by zasłonić przed wzrokiem młodej czarodziejki.

AnKapone

Nie mniej udało się jej dostrzec zarówno gest, jak i sam miecz. Z tego co zdążyła zauważyć Uruviel, nie miała nic poza swoim łukiem i sztyletem przypiętym do pasa spodni. Jej płaszcz nie był za ciepły, nawet nie był podszywany futrem. Pomyślała, ze to nawet lepiej. Gdyby był, Gareth chyba byłby jeszcze bardziej niemiły...
"A co mnie on interesuje!" - fuknęła w myślach.
- Moja matka miała za towarzysza panterę... - powiedziała nagle, sama się sobie dziwiąc.

Triinu

Nie odpowiedział nic, nie zaszczycił jej nawet spojrzeniem. Wyciągnął z torby suszone mięso i zaczął je jeść. Dopiero po dłuższej chwili przyszło mu na myśl, że być może jego towarzyszka jest głodna.
-Chcesz?- zapytał jakby od niechcenia pojąc jej pakunek z jedzeniem

AnKapone

Zawahała się. Z jednej strony czuła głód. Wiedziała, że nie da rady podołać trzydniowemu marszowi bez jedzenia, a taki gest z jego strony może się nie powtórzyć. Przyjęła więc poczęstunek i powiedziała:
- Dziękuję. Co cię skłoniło do mieszkania w puszczy?

Triinu

-...skąd znowu szalony pomysł, że ja mieszkam w puszczy?!- parsknął. – Po prostu często podróżuję lasem, wole unikać traktów...Generalnie nie lubię ludzi, jestem w stanie ich tolerować gdy sam mam do nich sprawę, bądź mam od nich zlecenie: co oznacza dla mnie pieniądze...- cóż dziwnie zabrzmiało owo wyznanie z ust kogoś kto najwyraźniej sam był człowiekiem. –A ty? Jak naprawdę się tu znalazłaś?- zapytał nie odrywając wzroku od ogniska i pałaszując swoją porcję.

AnKapone

- Jestem z Eo'gh, ale to pewno poznałeś po obcym akcencie. Miałam z rodziną odstawić tutaj jednego profesora. Po rozprawie mieliśmy zebrać argumenty mówiące o tym, że profesor jest niewinny. Zawiązano spisek przeciwko jednej galiliceanae. Gdy uciekaliśmy wywiązała się dość spektakularna walka... ostatnie co pamiętam to rozbłysk światła i pac! byłam już na tamtej polanie... - opowiedziała Uruviel po czym zaśmiała się - Jak ta historia idiotycznie brzmi...

Triinu

Nie mniej Gareth się nie zaśmiał. Kończąc jeść sięgnął po manierkę z wodą i ocierając usta dłonią oznajmił:
-Zatem wdepnęliście w niezłe gówno...Rada kapłanów, galiliceanae to ostatnie co by się chciało mieć na karku. Gdy się wszyscy odnajdziecie radzę wam natychmiast stąd wyjeżdżać, bez względu na to czy profesor jest winny czy też nie...W sumie to nie wasz problem, a jego...
Na koniec spojrzał na nią i wyciągnął do niej dłoń z manierką.

AnKapone

Upiła kilka łyków po czym oddała naczynie mężczyźnie.
- Może to zabrzmi dość szaleńczo, ale nie boję się. Wiem, że będzie ciężko, ale podświadomie czuję, że to się tak nie skończy...

Triinu

-Chcesz nadstawiać karku za obcego sobie człowieka? Twoi towarzysze także? Jesteście szaleni, z własnego doświadczenia wiem że to nie popłaca...-powiedział tym razem podając jej kolejny bukłak tym razem z alkoholem, aczkolwiek nie uprzedził jej o tym, a sam zapach alkoholu nie był zbytnio wyczuwalny.