www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Popatrzyła na niego, jakby zobaczyła go po raz pierwszy. On z kolei mógł dostrzec w jej oczach tę samą pustkę i obojętność, jaką widziała Therru gdy yenne przybyła do miasta.
- Ja nie mam domu... tam dom twój, gdzie serce twoje, a ja nie mam nawet serca... zabij mnie, a dopiero wtedy trafię do domu... - powiedziała grobowym głosem.

Triinu

-Nie zabije cię, nawet cię nei znam...Jeśli ci tak bardzo na tym zależy, zrób to w samotnosci.....Nie bedziemy sie narzucac- dodał po czym odszedł zostawiajac j

AnKapone

Nie pamiętała, w jaki sposób opuściła miasto. Nie pamiętała w jaki sposób znalazła się opodal urwiska i jak usiadła pod drzewem patrząc w niebo. Nie pamiętała, jak wyciągnęła kukri powolnym, fachowym ruchem przecięła skórę na swoich nadgarstkach i jak krew zaczęła barwić trawę szkarłatem. Urodziła się w samotności i w samotności umrze. Tak to powinno się rozegrać, jeszcze w Sibiu. W życiu miała dwie role i je odegrała. Była dziwką i mordercą. A ktoś taki nie powinien chodzić po tym świecie. Jedyne co zapamiętała, to ciemność. Oblepiającą ją powoli, słodką ciemność, błogość nieświadomości...

Triinu

Obudziła się w pokoju, który dobrze już znała...a właściwie mogła rozpoznać po tym jak ostatecznie odzyskała świadomość. Był to pokój w domu Therru, na jej ręce znajdował się świeży opatrunek.
W pewnym momencie, niedługo po tym jak odzyskała świadomość do pokoju wszedł Mirgasia. Stawiając jej na stole świeże jedzenie, oraz picie

AnKapone

Nie umiała już nawet zapłakać.
- Jestem szmatą... - powiedziała do siebie. - Jestem kurwą, która nawet nie umie się zabić... jestem nikim, zawsze tym byłam... zerem... Jakbyś się czuł - spytała Mirgasię - gdyby odebrali ci Therru? Kochasz ją ponad życie, a ona pewnego dnia wychodzi i już nigdy jej nie zobaczysz. Ale dowiadujesz się, że ma się całkiem dobrze? Bez ciebie? Czy miałbyś tyle siły, by znów walczyć? Wiedząc, że prócz niej nie masz nic?

Triinu

-Nie jestem dobrym rozmówcą na te tematy, nie potrafię się ani otwierać ani doradzać... Ale jeśli byłbym na twoim miejscu nie poddawałbym się i walczył do samego końca....Być może dlatego, że naprawdę lata musiałem o nią zabiegać, aż w końcu zgodziła się być ze mną...Też cierpiałem, ale nie poddawałem się i nie poddałbym się teraz. Zrobił bym wszystko by ją odzyskać, to byłoby moją siłą

AnKapone

- Ale ja nie mam twojej siły... - szepnęła bardziej do siebie, niż do niego. -Czy... mogę porozmawiać z Therru? - spytała.

Triinu

-Cóż jest na ciebie zła....za to- powiedział spoglądajac na jej świeżą ranę. Pójdę jednak po nia jeśli chcesz- powiedział po czy mwyszedłz pokoju, Po dość długim czasie zjawiła sie zamaist niego Therru. Tak jak mówił Mirgasia była zła, widać to było w jej oczach, czuć w jej aurze.

AnKapone

Elfka usiadła na łóżku i spuściła wzrok. Nie umiała spojrzeć smoczycy w oczy. Jednak powiedziała spokojnym, szczerze skruszonym głosem:

- Przepraszam... przepraszam ciebie i Mirgasię z całego serca... życie nauczyło mnie być egoistką i przyjęłam tę maskę, bo była najłatwiejsza do zagrania. Ale to... - zawahała się, jednak w końcu wypowiedziała to imię - ...to Voghn nauczył mnie zrzucać tę maskę i pokazywać prawdziwą siebie. Inaczej nigdy byś mnie nie poznała takiej, jak na początku. Egoizm sprawia, że to wszystko mniej boli... ale twój mąż uzmysłowił mi, tak naprawdę dał do zrozumienia, jak bardzo słaba jestem... po prostu się poddałam... nawet nie spróbowałam walczyć... - na chwilę zawiesiła głos. - Zawalczę, ten jeden, ostatni raz zawalczę, bo jeżeli przegram to nie mam nic do stracenia... a mogę wygrać... Proszę, wybacz mi moją głupotę i egoizm, to jak się zachowałam...

Triinu

-Zatem chcesz walczyc tak? Powiedz zatem co postanowiłaś? Co dokładnei chcesz zrobić?- zapytała siadając obok niej na łózku.

AnKapone

- Odnajdę go - podejmowanie decyzji kosztowało ją wiele energii, wiele siły, ale miała walczyć, a nikt nie mówił, że będzie łatwo. - Odnajdę go i porozmawiam z nim... bez względu na efekt tej rozmowy znajdę gdzieś jakiś dom... choćby zwykły pokój, bo nie chcę być dla was ciężarem. Urodzę dziecko i je wychowam. Tak, jak będę potrafiła to zrobić. Dam mu ciepło i miłość... jeżeli nie będę umiała kochać, zmuszę się i znajdę w sobie miłość do dziecka... by miało dom... - zamilkła, bo nie wiedziała, co powinna zrobić później...

Triinu

-Będę z tobą szczera- powiedziała nieco łagodniejszym tonem. -Nie wyrzucimy cię stąd, zawsze znajdzie się dla ciebie schornienie pod warunkiem jednak, że w końcu zechcesz z sobą coś zrobić...a nie ciągle wycinać nam numery takie jak ten- wskazała na jej rękę. -Gdyby Mirga znalazł cię nieco później już byśmy zapewne nei rozmawiały...Więc jeśli postanowiłaś coś zrobic z tym to masdz moje słowo, że bedziemy cię wspierać...

AnKapone

- Nie będę wycinać już numerów i obiecuję odpracować wszystko, co dla mnie zrobiliście... - powiedziała patrząc na smoczycę. - Powinnam iść... - powiedziała, a w jej głosie pobrzmiewało zdecydowanie. - Jego towarzysze są w mieście, a inaczej do niego nie dotrę...

Triinu

-Skoro tak idź. Uważaj jednak na siebie, nie wiemy przecież kim tak na prawdę są. Jak właściwie na nich natrafiłaś i skąd wiesz, że mogą wiedzieć coś o Voghnie?

AnKapone

- Jestem pewna, że byli z tej samej grupy, do której należał Voghn. Tej samej, która zabiła jego rodziców... - powiedziała podchodząc do drzwi. - Nie poddam się, Therru... A spotkałam ich w mieście i to właśnie po rozmowie z nimi... - tu wskazała ręce..