www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Spała długo. A raczej dość długo była w stanie nieprzytomności. Ocknęła się dopiero następnego dnia. Otworzyła oczy i spojrzała w sufit. Wtedy poczuła ból w lewym przedramieniu. Nie pamiętała, dlaczego ją boli. Nie intersowało ją to... Wtedy wyczuła obecność Therru. Uniosła się z trudem w pościeli i oparłą sie plecami o ścianę.

Triinu

Widząc, że się obudziła sięgnęła po miseczkę z wywarem i podała jej.
-Pij, nie jadłas od kilku dni, potrzebujesz tego to ci wzmocni....

AnKapone

Elfka popatrzyła na smoczycę bez żadnych emocji. Przez chwilę walczyła ze sobą, co powinna zrobić. Uniosła lewą dłoń by sięgnąć bo miseczkę i dostrzegła wtedy bandaże...
- Co się stało? - wychrypiała i wzięła wywar drugą dłonią. Powolutku zaczęła pić.

Triinu

-Próbowałaś się zabić....-westchnęła.- A ja w jakiś sposób ci to umozliwiłam...Nie sadziłam jednak że sięgniesz po ten sztyet....-na chwile przerwała i zawiesiła głos. -Musisz podjąc decyzję Yenne, albo chesz abyśmy ci pomogli albo....Nie uda nam sie pomóc ci w żaden sposób jeśli sama tę pomoc bedziesz odtrącać....

AnKapone

Przez chwilę, przez krótką chwilę Therru mogła dostrzec w niej dawną Yenne, elfkę, która pokazywała swoje uczucia, która umiała martwić się o tych, których kocha...
Łzy spłynęły po jej twarzy. Z trudem odstawiła drżącą ręką kubeczek na szafkę. Przyjrzała się swoim dłoniom i bandażowi na przedramieniu. Ukryła twarz w tych dłoniach i hamując szloch wyszeptała:
- Pomóż mi, Therru, pomóż mi, bo nie wiem czym to się skończy...

Triinu

Objęła ją i czułym gestem pogładziła po głowie.
-Zaopiekujemy się twoim dzieckiem, wychowamy je jako swoje jeśli taka jest twoja wola jednak daj mu szansę przyjśc na świat....Tak także szansę sobie, być może jemu...Nie pozwół by to się skończyo w taki sposób...

AnKapone

Przez dłuższą pozwoliła sobie płakać. Przytuliła się do smoczycy i pozwoliła sobie dać upust tym wszystkim emocjom, które siedziały w niej.
- Nie umiem sobie z tym poradzić... gdy tylko zamykam oczy widzę jego... to jak wtedy na mnie spojrzał... - znów zaszlochała. - To tak bardzo boli... tak bardzo boli Therru... a ja nie mam nikogo...

Triinu

-Masz nas, ja i Mirgasia zrobimy wszystko by ci pomóc, tylko musisz dać nam szansę...

AnKapone

Przytaknęła tylko głową, nie mogąc wypowiedzieć nawet słowa.
- Dziękuję... - płakałą mówiąc to. - Dziękuję, za to że mi pomagacie, że macie dla mnie cierpliwość... że chcecie mi pomóc... - chciała coś jeszcze powiedzieć, ale poczuła ból brzucha. Prawie krzyknęła łapiąc się za niego...

Triinu

-Co się dzieje? co ci jest?- zapytała w pierwszej chwili. Następnie zorientowawszy sie o co chodzi pomagała jej położyć sie na plechach podinęła jej koszule i wodzac po brzuchu zaczela go badac

AnKapone

- Boli... - powiedziała przez łzy. Powstrzymała odruch, by się nie skulić i pozwolić Therru się zbadać. Z trudem oddychała i jęknęła cicho, gdy palce smoczycy nacisnęły jej brzuch.

Triinu

Smoczyca zakończyła badanie. Reakcja elfki zaniepokoiła ją. Przestraszyło ją to. Na chwile zostawila ja sama, przygotowaszy w kuchni odpowiedni nawar przyniosla jej i dala do wypicai...Miala nadzieje,ze to pomoże...ze nei jest za późno. Obok postawila tackę z sycacym sniadaniem.

AnKapone

Ból powoli zaczynał mijać. Gdy wróciła Therru już prawie jej przeszło. Z wdzięcznością przyjęła od przyjaciółki napar i nie bacząc na jego temperaturę, prawie od razu go wypiła. Potem usiadła na łóżku i przyjrzała się jedzeniu. Czuła, że nie przełknie nic... już czuła tę gulę w przełyku... ale powoli zaczęła jeść... Każdy kęs rósł jej w sutach, tak, że prawie nie mogła go przełknąć, ale zmusiła się. Jeden kęs... kolejny... zjadła wszystko.
Poczuła, jak robi się jej nieobrze. Walczyła by nie zwrócić posiłku - fakt, że długo ie jadła, sprawił, że jej ciało się buntowało...

Triinu

-Musisz odpocząc- powiedziałą cicho. -Sprobuj sie teraz przesapac....

AnKapone

Elfka walcząc z mdłościami położyła się znów na łóżku i skuliła się. Szepnęła tylko:
- Zostań ze mną dzisiaj... boję się być sama...