www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

- Porównałam cię subtelnie do miotły, kochanie... - zaśmiała się. - Bo wiesz, z jednej strony jest kudłata, a z drugiej opiera się na twardym kiju...

Triinu

Zasmiał się na jej słowa po czym namiętnie pocałował ją w szyję, którą na koniec nieco mocniej przygryzł

AnKapone

Pisnęła ze śmiechem na jego gest.
- Uwielbiam, jak tak robisz... - zaśmiała się, po czym językiem popieściła końcówkę jego ucha.

Triinu

Rozsuwaąc materiał koszuli (jego koszuli, którą mu jak zwykle podwędziła XD) zaczał piescic skórę jej dekoldu i piersi

AnKapone

Odchylila głowę do tyłu, dając mu więcej przestrzeni

Korzystając z faktu, iż jedną dłoń miała wolną, przesunęła nią wzdłuż jego ramion i pleców.

Triinu

Nadal pieszcząc ustami oraz językiem jej szyję oraz piersi zaczął podwijać materiał koszuli. Gdy ją zdjąłzacżął szuwać się coraz niżej jej ciała

AnKapone

Gdy wzajemna chwila ich bliskości minęła, zmieniając pozycję zestawił jej nogi na pościel i opierając się po bokach obu stron ciała na rękach nachylił się nad jej ciałem i pocałował ją namiętnie. Gdy był tak blisko niej mogła poczuć jak bardzo niespokojne było jeszcze jego ciało.

Przesunęła po jego bokach i plecach czułym ruchem dłoni, ciesząc się, że znów zaznali wzajemnej przyjemności, że mogła mu dać szczęście i rozkosz. Odwzajemniła jego pocałunek i spojrzała w jego bursztynowe oczy. Zawsze ją wręcz hipnotyzowały Mruga

- Kochanie... - szepneła jeszcze drżącym głosem - Powinniśmy pomyśleć, by wrócić do Cetra... chyba pora, by porozmawiać z Therru i Mirgasią... - uśmiechnęła się, kładąc jego dłoń na swoim brzuchu akurat w momencie, gdy jedno z dzieci kopnęło ją.

Triinu

Czując niewielki ruch wewnątrz jej uśmeichnął się mimowolnie
-Tak powinniśmy wrócić do domu...-chwilę potem zmairkował się w czymś, że przecież do końca jeszcze pewnych kwestii nie ustalili. Zaraz więc sie poprawił: -Chyba, że wolałabyś byśmy zamieszkali w Ys...

AnKapone

Ujęła jego twarz w dłonie i uśmiechnęła się.
- Wróćmy do domu... - szepnęła, co było znakiem powrotu do Cetra. Po tych słowach pocałowała go subtelnie.

Triinu

-Jest jeszcze jedna rzecz, o kroej powinnismy porozmawiać: nie mówmy ani Avenie, ani Gallmau o Erwanie. Sądzę, że nei zasługują by wiedzieć o niej to co my wiemy...Niech dla nich pozostanie po prostu zaginioną siotrą...

AnKapone

Mina elfki momentalnie zrzedła. Wysunęła się z jego objęć i usiadała na łóżku. Dłonie zacisnęła na pościeli.
- Dobrze... chociaż mam wielką ochotę by... - nie dokończyła, ale to co chciała powiedzieć, było aż nadto wymowne.

Triinu

Czuł się źle, na sama myśl że jej powiedział psując jej nastroj ale czuł, że musiał o tym z nią porozmawiać. Przysunął się do niej i obłajął ją od tyłu, mając nadzieję, że jego bliskość ukoi jej nerwy

AnKapone

Jego bliskość dawała jej bardzo dużo, dlatego spojrzała na niego i pocałowała go w policzek.
- Masz rację... nie powinniśmy im nic mówić... Nie mogą się dowiedzieć, że ich siostra należy do Milenium i dopuściła się nawet zdrady...

Triinu

-Sądzę, że tak bedzie dla nich lepiej. Nie mają rodziny jako takiej, więc niech chociaż nie żywią nienawiści do tych krewnych ktorzy im pozostali...

AnKapone

Yenne zamyśliła się przez chwilę. Krewni, którzy pozostali... Jak bardzo zakuła ją myśl o matce... ale to już był przecież zamknięty rozdział jej życia.
Uśmiechnęła się do półsmoka i próbując wyrzucić te myśli z głowy, spytała:
- Pozostaje jeszcze jedna kewstia...