www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

- Aż tak cię to interesuje?

Rutlawski

-Wydaje mi się- W tonie elfa nie było nawet specjalnie słychać złośliwości- że gdyby mnie nie obchodziło, to nie pytałbym.

AnKapone

Elfka zmierzyła rozmówcę wzrokiem i zmrużyła oczy. Miała tak ogromną ochotę sprowokować tego faceta. Jakże była zła...

Powiedziała za to zimnym, spokojnym głosem:

- Jak na Armię Badb bywacie powolni. Żeby dwie osoby musiały za was pozbywać się dowódców oddziałów?

Rutlawski

-Chyba kończą ci się argumenty, sai, skoro zaczynasz porównywać mnie z Badb... Już odszedłem. A teraz, jeśli nie masz, jakichś poważnych pytań, sugeruję zobaczyć co z Atabe.

AnKapone

Elfka jeszcze raz zmierzyła wzrokiem mężczyznę. I odwróciła się do niego plecami.

"Popełniasz błąd" - pomyślała.

Podeszła jednak do łóżka, na której leżał przyjaciel. Nie wiedząc co robić usiadła na łóżku i ujęła jego dłoń. Zaczęła ją mimowolnie głaskać.

bodzia_piratka13

Yasmine odwróciła wzrok od Berta i spojrzała na Atabe. Leżał z nawilżonym ręcznikiem na czole. Trudno było powiedzieć kiedy się ocknie. Znowu spojrzała uważnie na nowopoznanego faceta "Czy można mu ufać? Niby kiedyś byli przyjaciółmi, ale jak jest teraz? Najlepiej byłoby gdyby Atabe się obudził i sam ocenił sytuację..."

Rutlawski

Cuthbert także podszedł do łózka. Usiadł przy przyjacielu. Nie bacząc na żadne efekty, pochylił się nad jego uchem i zaczął coś szeptać. Atabe poruszył się i wymamrtoał coś.

Jednak żadnego większego efektu to nie przyniosło.

bodzia_piratka13

- Jestem tu od niedawna, ale pewnie znalazłby się w mieście jakiś uzdrowieciel, może on by coś poradził?

AnKapone

- Atabe. - powiedziała nie przejmując się, że pozostali ją słyszą. - Atabe, jeżeli mnie słyszysz, gdziekolwiek jesteś, wróć. Cokolwiek cię tam trzyma, wróć. Zawsze jest jakiś cel... - ostatnie zdanie powiedziała jednak szeptem.

Rutlawski

Zdarzył się może cud, ale Atabe otworzył oczy. Jednak było w nich coś, co było o wiele straszniejsze od wszystkich dzisiejszych sytuacji. Otóż... Te oczy stały się puste.

-Atabe!- krzyknął Bert, gdy ten się przebudził.
-Cel...- wyjąkał elf.- Cel skończył się ze śmiercią Feizi...- I zamknął oczy,

AnKapone

- Zawsze jest cel! - kontynuowała elfka. - Miałeś mi pomóc. Miałeś mi pomóc odnaleźć zabójców Nashera. I chciałam... byś mi pomógł znaleźć tych, który mi to zrobili. - ostatnie słowa wymówiła tak cicho, że jedynie Atabe mógłby je usłuszeć.

Rutlawski

Cuthbert ppatrzył na Yenne.
-Też jesteś mroczną elfką?- zapytał.

AnKapone

- Jestem w połowie mroczną elfką. - powiedziała nie odwracając wzroku od przyjaciela - Moja matka była... jest człowiekiem.

Rutlawski

-Rozumiem...

Wiem, że wszyscy martwimy się o przyjaciela. Chyba podejrzewam co mu może być, więc proszę, musicie mi opowiedziewć o wszystim co się z nim działo.Na Badb... Tfu! Na wszystkich bogów, opowiedzcie.

AnKapone

- Nie ufam ci. - powiedziała Yenne spoglądając na mrocznego elfa. - Mogę ci jednak powiedzieć, że nie pamiętał swojej przeszłości, prócz niektórych jej elementów. Chciał wrócić do domu, do przyjaciół i do ukochanej.

Spojrzała na Yasmine, licząc, że smoczyca włączy się w tę rozmowę.