www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Yenne milczała obserwując całą sytuację.

Rutlawski

-Kim on...- Atabe schował nagle twarz w dłoniach i wybuchnął śmiechem.- Bercie, co Ty pleciesz... Zaraz... <!!!>
Feizi! Co jest z Feizi? Czy jest bezpieczna!?!

Cuthbert wytrzeszczył oczy.

-Jak to... Feizi... Atabe... Czemu mnie pytasz o Feizi?

-Czy jest bezpieczna!?!

-Atabe... Przecież... feizi nie żyje...

Atabe złapala przyjaciela za ramiona.
-Co ty chrzanisz??? Co jest, kurwa, z Feizi!?! Co się stało!!!

Cuthbert dawał się potrząsać przyjacielowi bez oporu.
-Atabe... Przecież...- Uświadomił sobie, że towarzysz nie żartuje.- Ty nie pamiętasz czarnej mszy??? Janusa???

AnKapone

- Atabe, uspokój się! - powiedziała Yenne. Spróbowała złapać przyjaciela za ramię. - Słyszysz mnie?

Rutlawski

Atabe jakby nie zdawał sobie sprawy z obecności przyjaciółek. Obaj byli tak samo zaskoczeni swoimi reakcjami.
-Jaka... Msza...?- zapytał bohater.
-No...- Bert nie wiedział co się dzieje.- Ofiara... Matka... Bogini Badb... Nasze plemię elfów miało ją... Co Ty...

Atabe instynktownie złapał dłonią za ucho. Strasznie zabolało. No tak, zranione w Wypadku. Ale lewego... Lewego nigdy nie dotykał. Wyczuł je. wyczuł ostry kształt. Dopiero teraz zobaczył, że Bert ma takie samo.

Zamknięta brama wspmnień otworzyła się. Atabe ujrzał czarną mszę, ojca, Janusa, Feizi... Tak piękną Feizi... Zamordowaną... Widział siebie, widział zabójstwo matki.

I wrzasnął.
Wrzasnął tak, że wszyscy w karczmie spojrzeli się na niego.

I nagle poczuł, że spada w ciemność.
W dół, w dół... Na spotkanie z własnym Potepieniem...

AnKapone

Yenne próbowała podtrzymać upadającego przyjaciela. W efekcie jednak jego bezwładne ciało pociągnęło ją ze sobą na ziemię. Nachyliła się nad nim i potrząsnęła nim:

- Atabe! Atabe do cholery! Obudź się!

Nie było jednak reakcji.

- Czy ktoś może mi do cholery pomóc? - krzyknęła - Ty! Ty za tym stoisz! - spojrzała swoim lodowatym wzrokiem na Berta.

Rutlawski

-Zamknij się, sai i pomóż mi!- krzyknął bezceremonialnie Bert, klękajac przy przyjacielu.
-Atabe- Próbuje go zawołać.- Znacie się na magii??

bodzia_piratka13

Yasmine nie ogarniała sytuacji. Uklękneła obok leżącego Atabe i próbowała go ocucić klepiąc go po policzkach. Zdezorientowana spojrzała na Yenne
- Mogę spróbować go uzdrowić, ale nie wiem czy to coś da. Zaklęcie działą raczej na rany cielesne... - wypowiedziałą zaklęcie i dalej mogła tylko czekać na reakcję przyjaciela

AnKapone

- Rób co możesz Yasmine... -wyszeptała elfka

bodzia_piratka13

- Zrobiłam już co mogłam...mam nadzieję, że to mu pomoże...może zanieśmy go do jego pokoju i połóźmy w łóżku? Na pewno zrobi mu to lepiej niż leżenie na podłodze...

AnKapone

- Pomożesz mi, Yasmine? - spytała smoczycę, lekceważąc przy tym obecność mężczyzny.

Z trudem, ale przyjaciółki dźwignęły bezwładne ciało Atabe i z wysiłkiem zaniosły go do jego pokoju. Położyły na łóżku.

Yenne <jak to Yenne> pod wpływem nagłego impulsu rzuciła się na nieznajomego. Ten, zaskoczony, nie zdążył zareagować. Został przyszpilony do ściany z yennowym kukri na gardle.

- Kim jesteś i czego od niego chcesz? - wycedziła przez zaciśnięte zęby.

bodzia_piratka13

Yasmine popatrzyła na tą sytuację i nie zareagowała "silna dziewczyna jest, poradzi sobie, a w razie czego jestem obok. Jeżeli obie rzucimy się na niego, to kto się zajmie Atabe?" po czym wzieła ręcznik, podeszła do miski stojącej na podłodze i zmoczyła go "dobrze, że woda jest chłodna, powinna orzeźwić". Wróciłą do Atabe i przetarła mu twarz ręcznikiem.

Rutlawski

Yenne nie zdążyla nic dodać, gdyż Cuthbert uniósł lekko dłoń i uzył zaklęcia Zapomnienia.

Ta zatoczyła się tylko zdezorientowana, ręka z kukri opadła. Bert odepchnął ją, przyskoczył do Yasmine.

-Myślę- powiedział- że jakakolwiek magia tu nic nie pomoże. Wyglądana mi to na szok, bardzo duży szok.

Stanął przed przyjaciółkami.
-A teraz muszę wiedzieć- powiedział, chwytając sztylet- co wam powiedział Atabe? Co mówił w ogóle? Jeśli jeszcze się nie zorientowałyście jestem Cuthbert, przyjaciel naszego Atabe. Mam tu wykupiony pokój na pare nocy, więc niech elf tu przeleży przez jakiś czas. Tymczasem my- Ppatrzył na Yenne- porozmawiamy bez użycia kukri- Przybysz mówił niesamowicie rzeczowo i obiektywnie jak na sytuację.- Mam nadzxieję, że ten tłum gapiów na dole szybko zapomniał co zaszlo, teraz pytania byłby jak najbardziej nie w porę.

bodzia_piratka13

Yasmine wstała i staneła obok Yenne
- Jeżeli chcesz z nami rozmawiać to zacznij od schowania sztyletu - pozornie stała spokojnie, ale w rzeczywistości napięła mięśnie i była gotowa żeby w każdej chwili wyciągnąć sztylet z pasa i rzucić nim w mężczyznę

AnKapone

Yenne lekko zatoczyła się.

"Pieprzona magia" - pomyślała.

Zmierzyła Cuthberta wzrokiem mówiącym wyraźnie "spieprzaj dziadu".

- To ja już przynajmniej wiem skąd cię znam. - prychnęła.

Rutlawski

-Tak?- zapytał Bert tym razem zainteresowany. Zignorował uwagę Yasmine.