www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Uśmiechnęła się i korzystaąc z jego zaintereowania jej szyją oparła dłonie na jego piersi i popchnęłą go tak by opadł na plecy. Następnie siadając na nim oparła swoje rece o jego ramiona tak by go przytrzymać . Następnie nachyliwszy sie nad nim z lekkim rozbawieniem spoglądała mu w oczy

AnKapone

- Osz ty - zaśmiał się Darlen. - I co zamierzasz teraz zrobić?

Triinu

Uśmeichnęła się tylko lekko, znacząco następnie nachylając się nad nim zaczęła całować go w usta, czasem zsuwając się także pocałunkami na jego szyję zacżęłą stopniowo podciągać jego koszulę, w końcu uniósłszy sie znad jego ciała zsunęłą ją z niego i ustami oraz jezykiem zaczeła wodzić po jego odsłoniętym ciele

AnKapone

Ulegli bliskości, jaka zrodziła się między nimi, zapominając o całym świecie.

Gdy było po wszystkim pocałował ją w zagłębienie obojczyka i zaciągnął się jej zapachem.
- Chciałbym móc zasnąć… ten jeden jedyny raz wyłączyć się i zasnąć… - powiedział, głaszcząc swobodnym ruchem jej bok.

Triinu

-Niestety nie mogę tego ci dać...- szepnęła czule. - ....nie jest to w mojej mocy, ale mogę po prostu być tuż obok ciebie...

AnKapone

- Wiem… - odszepnął. – Prześpij się, a ja będę obok ciebie… - dodał i pocałował ją czule.

Triinu

Uśmiechnęła się na jego słowa. Przez chwile zawahała się czy powiedzieć to co zamierzała. Wtedy gdy on powiedział jej o swoich uczuciach do niej nie była pewna, minęło jednak trochę czasu, przemyślała sobie pewne kwestie...Zwłaszcza, że gdy był w pobliżu zdawała sobie sprawę, że być może bardziej niż go lubi...
-....też cię kocham...-powiedziała cicho i jakby niepewnie

AnKapone

Początkowo nie zareagował na jej słowa. Zszokowany uniósł się znad niej i spojrzał w jej oczy. Powiódł dłonią po jej twarzy w czułym geście i uśmiechnął się szczerze. Nachylił się nad nią i pocałował ją długo i namiętnie.
- Dziękuję… - szepnął w jej usta.

Triinu

Uśmiechnęła się równie szczerze i odwzajemniła jego pocałunek, potem pocałowała go jeszcze raz, dłonią czule wodząc po jego twarzy i zsuwając na szyję

AnKapone

Patrzył w jej oczy i zdał sobie sprawę, że nie mógłby pozwolić, by cokolwiek się jej stało. A istniała na to jedna możliwość.
- Chciałbym, byś napiła się mojej krwi… - powiedział.

Triinu

Zupełnie zaskoczona jego słowami popatrzyła na niego z niedowierzaniem.
-...że bym wypiła twoja krew?- wykrzytusila w koncu z siebie

AnKapone

- Tak właśnie powiedziałem… - powiedział z powagą – Są rzeczy, o której nie wiedzą nawet uczeni, a które pozostają pomiędzy legendami. Wampirza krew pozwala wzmocnić odporność śmiertelnika, a nie chciałbym by coś ci się stało. I przy okazji jest antidotum na znaczą ilość trucizn.

Triinu

Musiała przyznać, że nie wiedziała o tym zupełnie nic. Nie przywykła do picia czyjejkolwiek krwi, czuła się dość niezręcznie...
-Jak to się w ogóle odbywa? Wystarczy, że zrobię to raz....i czy w ogóle nie zamienię się po tym w wampira?...-czuła się zakłopotana swoja niewiedzą, bowiem miała wrażenie że pyta o rzeczy jak najzupełniej oczywiste...

AnKapone

Pogładził spokojnie jej twarz i powiedział:
- Spokojnie, nie tak łatwo dokonać Przemiany… Po pierwsze musisz być na skraju życia i śmierci… jedną noga musisz być już na tamtym świecie. Dopiero wtedy wampirza krew potrafi zmienić… - tłumaczył jej spokojnie. – Wampiry są odporne na trucizny… w sumie prócz srebra i słońca, no i oczywiście ścięcia nam głowy, niewiele jest rzeczy, które mogą nam zaszkodzić. Dlatego nasza krew może służyć za lek w wielu przypadkach. Jednak nie mówi się o tym. Nawet wampiry niektóre nie widzą o tym… chcemy uniknąć polowania na nas, zwłaszcza, że i tak nas się nie lubi…

Triinu

Mimo, że wysłuchała jego słów z zainteresowaniem nadal na sama myśl jego krwi poczuła się dziwnie, zakłopotana.
-Nie chcę byś zrozumiał mnie źle, doceniam to że martwisz się o mnie, ale...Na prawdę chcesz bym to zrobiła? Nie jest tak, że brzydzę się tobą, bo nie ale...-przerwała starając się znaleźć odpowiednie słowa. W końcu powiedziała bezpośrednio: -Ja nigdy, co oczywiste nie piłam niczyjej krwi i na samą myśl czuję się...niezręcznie....