www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Dostał pokój z widokiem na północ. W sumie był zadowolony, bo gdyby miał witać wschody i żegnać poranki to miałby z tym problem. Pokój był wspaniale urządzony. Bardzo podobnie z resztą jak w posiadłości von dem Hochenlinden. Stare wspomnienia wróciły. A mówią, że czas leczy rany... że się zapomina...

Gdy zostawił tobołek z rzeczami ruszył na obchód domu. Oglądał gobeliny i cały wystrój. Czuł się niczym u siebie, ale pamiętał nadal, że jest obcy...

Triinu

Po drodze spotkał Avenie, któa najwyraźniej także nei mogąc zasnąć zdecydowała się przejść po domu.

AnKapone

- Uwaga! Ślimak! - szepnął czarodziejce do ucha wampir, wcześniej zakradłszy się za nią.

Triinu

W pierwszej chwili słysząc "magiczne" słowo podskoczyła w miejscu i pobladła nieco. Potem uzmysłowiwszy sobie, że żądnego ślimaka raczej tu nie ma posłała wampirowi ostre spojrzenie:
-Co to niby miało być? Chcesz wykorzystywać moje lęki dla swoich zboczonych korzyści? - powiedziała nawiązując do tego jak kieyś przerażona wpakowała mu się w ramiona.

AnKapone

- To mogłoby być całkiem przyjemne, nie sądzisz...? - spytał zbliżając się do niej tak, ze oparła się plecami o ścianę. Nachylił się nad jej twarzą i szelmowsko uśmiechnął.

Triinu

-Taki jesteś pewny siebie? -zapytała przyglądając mu sie pewnym wzrokiem

AnKapone

- Jestem przekonany... oczywiście mam na myśli sytuację bez ślimaków dookoła... - powiedział nie zmieniając pozycji i nadal się uśmiechając.

Triinu

-Zatem może powinieś nabrać niec dystansu do siebie- to droczenie się z nim nawet zaczęło jej się podobać. Nadal jednak nie zdradzając się na twarzy uniosła jedną nogę i oparłszy ją mu na brzuchu odepchnęła od siebie na pewną odległość

AnKapone

W momencie gdy go odepchnęła chwycił ją pod kolanem i przysuwając się do niej oparł jej nogę o swoje biodro.

- Gdybym się przejmował wszystkim co o mnie mówią, już dawno popadłbym w depresję... - oparł się jedną ręką tuż obok jej głowy i znów nachylił się nad nią.

Triinu

-Może czasem jednak warto posłuchać tego co mówią inni...-powiedziała nadal niezmienionym tonem, aczkolwiek lekko unosząc brew

AnKapone

- Słuchać a przejmować się to dwie różne rzeczy, moja droga... - powiedział nieco ciszej.

Ujął ją pod brodę i nachylił się nad jej twarzą, ale nie na tyle blisko by mogła poczuć się atakowana.

- Mam wielką ochotę cię pocałować... - powiedział szczerze.

Triinu

Nie mogła opanować lekkiego uśmiechu. Nadal się z nim drocząc oparła obydwie ręce o jego klatkę piersiową i odepchnęła go od siebie. Następnie jak gdyby nic ruszyła przed siebie.

AnKapone

Najpierw zrobił zaskoczoną minę. Później, gdy go minęła, uśmiechnął się do siebie i ruszył za nią. Po chwili złapał ją za rękę i okręcił dwa razy niczym w tańcu i przysunął do siebie obejmując ją w pasie. Spojrzał w jej oczy.

- A może jednak się skusisz? - spytał z uśmiechem.

Triinu

-Zamiast ciągle gadać lepiej byś to zrobił...-powiedziała bezpośrednio

AnKapone

Więc zrobił. Pocałował ją długo i z uczuciem, o jakie sam siebie nie podejrzewał. Gdy już odsunął usta od jej ust szepnął tylko:

- Dziękuję... - i powoli puścił ją ze swoich objęć.