www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Spojrzała na niego zaskocozna jego słowami.
-Jesteś pewien?

AnKapone

Skinął głową i wyjaśnił pokrótce:
- Po ojcu głową rodu został mój brat. Jednak nigdy nie ożenił się i nie miał dzieci. Żadna nie była dla niego dobra... - powiedział z nieskrywaną ironią. - Potem "rządziła" moja siostra. Zmarła kilka dni temu... Bez spadkobiercy.

Triinu

-Rozumiem...Przykro mi...Szkoda, że nie miałeś szans wyjaśnić sobie z nimi pewnych spraw...-dodała przytulając się do niego.

AnKapone

- Nie przejmuj się mną, maleńka - powiedział gładząc jej twarz - życie i śmierć... to wszystko co nas czeka. - pocałował ją czule. - Przynieść ci coś do jedzenia?

Triinu

-Sama nie wiem...w zasadzie nie jestem głodna- odpowiedziała uśmiechając się lekko.

AnKapone

Odwzajemnił jej uśmiech.
- Możemy zacząć się szykować, powinniśmy ustalić co dalej. Na Voghna i Yenne nie ma co czekać... nie wiem co z Yasmine i twoim bratem...

Triinu

-Tak, trzeba będzie się spotkać i to uzgodnić...-dodała sięgając po swoje rzeczy. Ubrawszy sie w nie wstała z łóżka, chcąc podejść do drzwi. Wtedy poczuła silny ból w głwoei. Nagle przed oczami przeleciały jej sceny ze snu. Poczuła jak zakręciło jej sie w głowie, nogi był jak z waty. Przytrzymując się ściany starała się odnaleźć łóżko by na nim usiąść

AnKapone

W mgnieniu oka był już przy niej i wziąwszy ją na ręce zaniósł od łóżka:
- Kochanie, co się dzieje... co ci jest...? - spytał wyraźnie zaniepokojony.

Triinu

Potrzebowałą chwili by nieco oprzytomnie. Czuła sie dziwnie, choc obrazy z jej głowy zniknęły nadal czula sie dziwnie...Trudno jej bylo nawet samej sobie opisać...Coś rozsadzało jej głowę, trudno jej było złapać oddech, wszystko widziała jakby przez mgłę.
--Nie wiem= odpowiedziała.- Po prostu się źle poczułam, tak nagle...

AnKapone

Popatrzył na nią z troską i czule pogładził jej twarz. Po chwili położył na jej czole swoją zimną dłoń, by nieco "ją schłodzić" (jak to brzmi) Martwił się o nią.
- Jesteś pewna, że wszystko w porządku? Może poproszę Therru o pomoc?

Triinu

-Nie chcę jej robić kłopotu...Może zaraz mi przejdzie- starała się usmeichnąć. -Prześpię się, pewnie mi przejdzie....Jeśli spotkanie odbyło sie jakoś zaraz, idź na nie. Nie czekaj na mnie...

AnKapone

- Nie chcę cię zostawiać, skoro źle się czujesz... - powiedział trzymając ją za rękę. - Jeżeli jednak taka jest twoja wola, zostawię cię samą, skarbie...

Triinu

Ujęła jego dłoń i przytuliła do niej swoją twarz uśmeichając się lekko.
-Dziękuję, że starasz się być przy mnie...

AnKapone

- Chcę być dla ciebie... chcę być przy tobie... - szepnął. - Przyniosę ci coś do jedzenia... - pocałował subtelnie jej usta i wyszedł z pokoju narzuciwszy wcześniej na siebie płaszcz, tak dla ochrony.

Wrócił kilka minut później z tacą pełną jedzenia oraz czymś do picia i postawił jej na stoliku obok.
- Powinnaś jednak coś zjeść...

Triinu

Nie odpowiedziała nic, gdyż czekając na niego zwyczajnie...zasnęła.