www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

-Ja walczyłam i czułam jak potężną moc posiada...Nie weim kim dokładnie jest, czy też jak posiadl w jej władanie, ale obawiam się że gdyby nie pomoc Mikkala wtedy byłoby źle...Sądże też, że bez tych czterech broni jakie posiadamy normalnie nie mielibyśmy szans go pokonać...

AnKapone

- Damy radę. Musimy dać. Ktoś w końcu musi go powstrzymać - odezwał się wampir odprowadzając czarodziejkę do jej pokoju. - Cokolwiek się stanie, nie będziemy mogli powidzieć, że nie próbowaliśmy...

Triinu

-I ja staram sie w to wierzyć...-powiedziała uśmeichając się do niego. Palce jej dłoni bardziej zaplotły się na jego dłoni

AnKapone

- Nie martw się, jakby co to cię obronię - powiedział uśmiechając się i puszczając oko do czarodziejki

Triinu

Zasmiał się lekko.
-Potrafię sobie poradzić, zresztą sądzę że podczas tej walki każdy będzie musiał uważać na siebie...Ale dobrze będę się czula wiedząc że jesteś gdzieś w pobliżu...

AnKapone

- Nie pozwolę cię skrzywdzić, maleńka - powiedział pieszczotliwie, wcale nie złośliwie Mruga

Triinu

-Maleńka?- powiedziałą dorcząc się z nim i spoglądając kątem oka

AnKapone

- Maleńka... ale taka urocza kruszynka... - powiedział po czym zamknął jej zapobiegawczo usta pocałunkiem.

Triinu

Odwzajemniła jego pocałunek, jednocześnie wodząc dłonią po jego piersi i szyi

AnKapone

I cóż... spędzili razem kilka intymnych chwil. Dali sobie wsparcie w tych niepewnych czasach.
Gdy nastał świt, zaczęli zbierać się do drogi.

Triinu

*************************************************

Po zakończonej walce Therru, Mirgasia i Avenie powrócili do ich domu, towarzysyzł im także Gallmau ktory zaoferoał sie "miec oko na siostrę". Wracając do pustego domu, bohaterów naszła smutna refleksja na temat nieznanych im losów pozostałej dwójki bohaterów: Yenne i Vohna...Kto wie co się im przytrafiło, jak dalej potoczyły sie ich losy...Czy jeszcze spotkają sie z nimi by sobie opowiedzieć wszystko?

Tymczasem Gallmau odporwadził do pokoju swoją siostrę. Choć starał sie nie dawać nic po sobie poznać, przez te kilka dni podrózy nei czuła się najlepiej. Cały czas miała wrażenie jakby brakoało jej sił, a gdy przysypiała śniły jej się dziwne sny...Nikt o tym nie wiedział...Wszedłszy do pokoju od razu położyła się na łóżku i poprosiła brata by zostawił ją samą. Leżała na łóżku w samotnosci, wypoczywajac, lecz sen nie chcial nadejsc...Gdzies w srodku czuła narastająvcy niepokoj.

AnKapone

Chcąc zobaczyć jak czuje się Avenie, udał się do jej pokoju. Nie wiedząc czy miałaby siłę z nim rozmawia. Zapukał.

Triinu

Ze zwyklego lenistwa nie chcąc ruszać tyłka z wyra (XD) zawołała, jednocześie zapraszajac go do pokoju:

-Proszę, otwarte!

AnKapone

Wszedł do pokoju i uśmiechnął się nieco może nieśmiało (?!).
- Chciałem upewnić się, że wszystko w porządku. Nie potrzbujesz czegoś?

Triinu

Widząc go uśmiechnęłą się i zapytała drocząc się z nim:
-A co ty tak nieśmiało tu zaglądasz?