www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Gallamu przez chwile w myślach rozważał wypowiedziane przez nie słowa. W jakiś dziwny, niewytłumaczalny dla niego sposób podsunięta mu ręka wydawała się być dość...apetyczna XD przez chwilę zatem wahał się, w końcu miał to zrobić pierwszy raz w życiu. Po chwili wahania w końcu zrobił to. Pijąc jego krew uznał, że...picie krwi może okazać się całkiem...smaczne XD Czuł jak wraz z krwią przybywa me energii, pojawia się w jego umyśle stan, który bardzo trudno mu opisać. Skończywszy pić oparł się znów o ścianę i starał uporządkować swoje myśli

AnKapone

Oczy Darlena momentalnie zrobiły się ciemnozielone, prawie czarne... Walcząc ze sobą, udał się do drzwi i otworzył je. Dostrzegł pod ścianą Avenie. Gdy go dostrzegła pozwolił jej wejść, sam natomiast bez słowa ruszył na polowanie. Miał tylko nadzieję, że zdąży ruszyć na miasto...

Triinu

Weszła do pokoju i ujrzała tam siedzącego pod ścianą swojego brata. Widziała po jego twarzy, oczach jak bardzo zdezorientowany się czuł. Podeszła do niego i klękając po prostu objęła go i wtuliła się w jego ciało.

-Nie miej do niego żalu- szepnęła. – To ja podjęłam taka decyzje, więc jeśli chcesz kogoś za to winić to wiń mnie.

-Dlaczego?- zapytał po chwili.

-Straciłam już wiele osób, które kochałam. Nie chcę stracić i ciebie...Tak bardzo się teraz pokomplikowało...-dodała, a łzy pojedynczo spływały po jej policzkach. Zamknęła oczy w duchu dziękując, że nie straciła go jednak, choć z drugiej strony obawiała się czy jej nie znienawidzi...oboje nie znienawidzą: Gallmau za to, że przez jej życzenie stal się tym kim się stał, a Darlen że go w ogóle o to poprosiła....

AnKapone

Minęła dłuższa chwila nim wrócił Darlen. Nikt nigdy nie pytał, ale sama przemiana była męcząca zarówno dla przemienianego jak i przemieniającego. Najadł się, a przynajmniej tak mu sie wydawało... Niemniej jego oczy były już "normalne". Wślizgnął się do pokoju. Wiedział, że powienien był zapukać, ale obawiał się o Avenie, czy Gallmau przypadkiem szajba nie odwali z głodu. Młode wampiry miały problem z opanowaniem pragnienia, ale Gallmau radził sobie całkiem nieźle. Niezauważony przez nich oparł się o ścianę.

Triinu

Zdali sobie sprawę dopiero jakiś czas potem. Dokładniej: pierwszy zrobił to Gallmau:
-Widzę, że mamy towarzystwo -powiedział.
Na jego słowa czarodziejka spojrzała w stronę wampira i usmiechnęła się lekko

AnKapone

Początkowo jego twarz nie wyraziła nic, dopiero gdy napotkał wzrok Avenie, uśmiechnął się. Podszedł do niej i powiedział:
- Spełniłem twą prośbę... mam nadzieję, że żadne z was nie będzie tego żałowało...

Triinu

-Dziękuję ci, nawet nie wiesz jak bardzo ...- potem podeszła do niego i nachyliwszy się szpenęła cicho tak by tylko on usłyszał: -Mam nadzieję, że nie znienawidzisz mnie za to o co poprosiłam...

AnKapone

- Nie szepcz... on i tak wszystko słyszy - uśmiechnął się Darlen. - Nie umiałbym cię znienawidzić... - dodał i objął ją. Przez chwilę patrzył w jej oczy, po czym pocałował czule.

Triinu

Widząc ich w tej sytuacji Gallmau zrobił takie oczy

-Cy ty masz jakiś pieprzony cel w życiu, zaliczyć wszystkich z mojej rodziny?

AnKapone

Darlen popatrzył z rozbawieniem na Gallmau i odpowiedział:

- Wszystkich może nie, bo akurat ciebie wykluczyłbym z tej kolejki...

Triinu

Avenie nie mogąc opanować nagłego rozbawienia oparła głowę o pierś wampira i wybuchła niepohamowanym śmiechem.

Gallmau najwyraźniej nie widząc w tym nic śmiesznego starał się zachować zwyczajny wyraz twarzy.

AnKapone

Darlen także zaczął się śmiać i nadal obejmował Avenie...
- Wiesz... 0- wysapał w końcu do czarodziejki - twój brat jest jednak zabawny... - stweirdził jakby Gallmau nie było zaraz obok

Triinu

Gallmau wstał z miejsca i ruszył w kierunku drzwi. Był heszcze wieczór więc mógl swobodnie poruszać się gdzie chciał. Miał ochotę na piwo, może nawet dwa...Dobrze by było takżew znaleźć jakieś dorobne bibmały na które można by popatrzeć.
-Dobrze ja was może zostawię, śmiejcie się ze mnie dowoli, czy róbta co tam chceta...Ja czuje że muszę się napić...

AnKapone

Darlen błyskawicznie znalazł się przy Gallmau, chwycił go za koszulę i posadził na łóżku. Stanął przed nim i popatrzył na niego krytycznie:

- Nigdzie nie pójdziesz, dopóki nie nauczysz się paru podstawowych wampirzych zasad... wiesz, że mamy całą wieczność... - i usmiechnął się Hyhy

Triinu

Nadal rozbawiona Avenie przysiadla na łóżku i nadal lekko chichocząc przysłuchiwała sie ich rozmowie.

-Co zatem muszę wiedzieć?- powiedział, zaraz potem dodał w myślach "to za dużo jak na mnie, jak se zaraz nie popatrzę na jakieś cycki, może nawet nei macnę to oszaleje"