www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Kobieta nic nie mówiąc przyglądała się elfce, kto wie co wtedy my myślała. Zapanowała niepewna sytuacja

AnKapone

- Zdradź chociaż swe imię… - poprosiła i odgarnęła kosmyk włosów z jej twarzy.

Triinu

Czując na sobie dotyk obcej osoby raptownie, acz nieznacznie wycofała się do tyłu.
-Nazywam się Marion...

AnKapone

- Jesteś… - zamilkła by przypomnieć sobie słowo – Galilicenae? Świętą wojowniczką, tak? – spytała. Chcemy odstawić ludzi, których chciałaś zabić do Pretanii… dlaczego tak zależy ci na ich śmierci? To rozkaz czy zemsta?

Triinu

-Tak, jestem galilicenae, moim zadaniem jest stać na straży ładu w Pretanii. Ten człowiek swoim dążeniem złamał jedno z tabu. Wiedza w, której posiadanie wszedł stanowi zagrożenie nie tylko dla naszego kraju, lecz całego Leunion... Gdyby zgodnie z obywatelskim obowiązkiem stawił się przed sądem kapłańskim i wyrzekł się swej wiedzy, prawd do niej nie musiałabym go ścigać aż do Eo’gh

AnKapone

- Wierz mi, że stawiłam czoło upadłym bogom i sama łamałam wiele z niepisanych prawd… Sama powinnam stanąć przed sądem… skąd wiesz, że jego wiedza ma zagrażać, a nie pomóc…? co to za wiedza…? Zdradź mi co on wie, bym mogła stanąć po właściwej stronie… - powiedziała i usiadła przed Marion.

Triinu

Kobieta uśmiechnęła się drwiąco i oznajmiła:
-Niech sam ci powie, skoro szuka u was pomocy macie prawdo wiedzieć za co walczycie...

AnKapone

Elfka uśmiechnęła się równie drwiąco.
- Jesteś szczeniakiem, który nie zna życia… - skomentowała. - …skoro uważasz, że będę osądzać działalność człowieka tylko na podstawie jednych „zeznać”. Nie wiem w jak prymitywnych warunkach cię szkolono, jak prymitywne są wasze prawa… nie mnie to osądząć, ale nie zabiję człowieka tylko po to, bo mi kazano… ślepe wykonywanie rozkazów tylko prowadzi do tragedii…
Elfka wstała i położyła za ziemi wszystkie strzykawki z torby dziewczyny. Tupnęła nogą rozgniatając szkło każdej z nich…
- Nikt ci tego już tutaj nie poda…

Triinu

Marion wpadła w szał i rzuciła się na elfkę mocno przygworzadjąć ją do podłogi.
-Nic nie wiesz ani o mnie, ani prawach rządzących moim krajem. Nawet nie wiesz z jakimi siłami się mierzyłam, by wmawiać mi, że nie znam życia. Moim zadaniem jest stanie na straży praw – tabu, tak by ktoś posiadający wysoką wiedzę nei doprowadził do zguby nas wszystkich....To właśnie przez to nastał Czas Chaosu bo śmiertelni naużywali tej wiedzy, mocy do niewłaściwych celów. Tylko wybrani mają prawo mieć do niej dostęp, bo wiedzą jak z niej korzystać, a moim zadaniem jest pilnować by tak było. Twierdzisz, że zeznania jednej osoby nie zmuszą cie by zapić kogoś, ale czemu zeznania jednej osoby sprawiają że uznajesz coś za właściwe, skoro być nie musi?

AnKapone

Elfka nie mogła wziąć oddechu, tak mocno trzymała ją Marion. Przed jej oczami pojawiły się czarne plamy. Wtedy Yenne zdołała pomyśleć zaklęcie przemiany i zmieniła się w smoka, wielkości kajuty XD Vala i Danny wręcz wypychając cielskiem na zewnątrz…
Przyparła łapą Marion do ściany wbijając w jej ciało ostre pazury i dewastując całą kajutę.
- Zabijanie to mój żywioł… przelana krew jest dla mnie narkotykiem… przez lata się od niego odzwyczaiłam, więc nie kuś mnie bym zadawała śmierć… Przybywamy w przyjaźni, lecz to ty nas napadasz… skąd wiesz, że twój cel nie stawi się na przesłuchani wedle własnych praw?! – wręcz wrzasnęła na nią smoczo elfka

- Nie wszystkie prawa są dobre, a wiedza może uratować… może dać życie, nie musi zabijać!

Triinu

Zabiegi elfki najwyraźniej nie wywarły wrażenia na dziewczynie.
-Zabijanie to także mój żywioł, to jest jedna z tych rzeczy dla których zostałam stworzona...Sheridan Posteltonwhite musi odpowiedzieć za złamanie tabu; zginie albo z mojej ręki, lub z mojej inicjatywy stanie przed sądem kapłańskim...Skąd w tobie tyle wiary wobec człowieka którego nawet nie znasz...?

AnKapone

Elfka momentalnie zamarła. Puściła przeciwniczkę i przybrała swoją ludzką postać. Spojrzała na dziewczynę spojrzeniem, które trudno było zrozumieć. W końcu odezwała się:
- Byłam kiedyś taka jak ty… chociaż zabijałam nie wedle praw, a wedle zemsty… - odwróciła się do przeciwniczki plecami co było oznaką głupoty, a może zaufania? – Odpowiedz mi tylko na jedno pytanie… gdybyś miała coś, co chciałabyś chronić za cenę własnego życia, co byłoby dla ciebie tak bardzo cenne, że zrobiłabyś dla tego wszystko, czy złamałabyś swoje tabu by to uratować?

Triinu

-Moim zadaniem jest za wszelką cenę stać na straży praw, ścigać tych którzy je złamią. Wraz z kapłanami my święte wojowniczki jesteśmy strażniczkami ładu i równowagi i to jest naszym nadrzędnym celem w życiu, nie mamy żadnych osobistych celów, nie posiadamy rodizn, bliskich by nic nas nei odciągało od naszych powinności. Obce też są nam uczucia,staramy się ich wyzbyć bowiem one prowadzą ku słabościom...

AnKapone

- Nawet nie wiesz, jak wiele tracisz… - szepnęła smutnym głosem. – Mam nadzieję, że kiedyś nadejdzie dla ciebie taki dzień, że będziesz musiała wybrać między obowiązkiem, a prawdziwym życiem… i wierzę, że wybierzesz dobrze… - dodała i opuściła kajutę.
- Mamo? – spytał Valteria. – Wszystko w porządku?
- Tak… -rzuciła nie patrząc na syna.- Muszę zostać sama… - dodała i udała się w kierunku rufy statku, by odetchnąć świeżym powietrzem.
- A co z nią?! – krzyknął za matką, ale nie doczekał się odpowiedzi.

Triinu

Voghn widząc, że jego żonę coś gryzie podszedł do niej i zapytał na osobności:
-Skarbie co się stało, wydajesz się nie być sobą...