www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

- To co? Wracamy? – zaśmiała się. Po jej smutku nie było już śladu.
Yenne znikła na chwilę na górze by przynieść prezencik. Była to pleciona bransoleta w męskim stylu XD
[link widoczny dla zalogowanych]
Zrobiła ją sama. Było w nią plecione 5 smoków – symbole członków ich rodziny.
- Wszystkiego najlepszego …

Triinu

-Dziękuję- powiedział i pocałował ją czule. –Poczekaj chwilę, teraz ja przyniosę coś dla ciebie...- po czym zniknął wśród pomieszczeń. Po chwili wrócił i stając przed nią wyciągnął zza pleców przyozdobiony bukiecik różyczek.
-Pamiętam, że kiedyś, dawno temu wspominałaś, że chciałabyś dostać kwiaty, więc pomyślałem...

AnKapone

Yenne zobaczywszy kwiaty po prostu się rozpłakała i rzuciła mężowi na szyję.
- Dziękuję… dziękuję ci… - szepnęła.

Triinu

Także ją objął i powiedział:
-Cieszę się, że ci się podobają...

AnKapone

Pocałowała swojego męża, a z dołu dał się słyszeć dawno niesłyszany głos:
- Wróciiiiiłam! Jeżeli ktoś tu uprawia teraz seks to ja jestem głucha na wszystko…. – krzyknęła Uruviel wkraczając do domu.

Triinu

-Chodźmy się z nią przywitać...-szepnął Voghn i ostatni raz pocałował żonę. Obejmując ją poprowadził ją tak by zeszli na dół, tak się złożyło że wyprzedziła ją Arya, która rzuciła się siostrze w ramiona

AnKapone

Uru pochwyciła młodszą siostrzyczkę w ramiona i okręciła się z nią:
- Witaj mała! Aleś ty wyrosła! Niedługo będziesz większa ode mnie – zaśmiała się dźwięcznym głosem. Włosy miała już nieco dłuższe. Widać nie przycinała ich, ale pejsiki po bokach twarzy nadal były krwisto czerwone XD
Wtedy na dół zeszli Voghn z Yenne. Córka objęła także matkę a ojca po prostu poklepała po plecach.
- Miło wrócić do domu… Zwłaszcza, że ukończyłam uczelnię z wyróżnieniem… - powiedziała z dumą pokazując ojcu certyfikat i dyplom.
Także i brat pojawił się na dole.
- Witaj siostra! Szmat czasu…
- Ano szmat… jak tam? Dzieci w drodze? – spytała przekomarzając się.
- Przestań… a ty co? Masz już jakiegoś faceta?
- Nie i nie będę miała! – obruszyła się natychmiast! – Zostanę dziewicą do śmierci!

Triinu

Po usłyszeniu tych słów na twarzy Voghna pojawił się znaczący uśmiech, który jednak szybko udało mu się ukryć.
-Dobrze, że udało ci się dotrzeć dziś miała być kolacja na którą również mieli przyjść ciocia Therru, wujek Mirga i Danny...Będzie zatem okazja by spotkać się wszyscy razem...
Ledwo to powiedział gdy za framugi nieśmiało wychyliła łepek Nuuka.

AnKapone

Uruviel widząc szczurzycę zrobiła oczy jak pięć złotych. Jednak będąc uprzejmą nie wydarła się w niebogłosy.
Widząc minę córki Yenne pospieszyła z wyjaśnieniem, kim szczurzyca jest.
- Miło mi cię poznać… - powiedziała w końcu i uścisnęła łapkę stworzenia. – A skoro ma być kolacja, to ja idę się wykąpać… jestem zmęczona podróżą… - powiedziała i ruszyła w kierunku łaźni.
- Chłopaki, do roboty! – czas szykować kolację. – Arya, chcesz pomóc? – spytała córeczki.

Triinu

Mała z ochotą ruszyła do pomocy, odkąd przekonała się że pożyteczne wykorzystywanie łapek nie szkodzi nikomu w żaden sposób chętniej pomagała w czymkolwiek XD
Niedługi czas potem, gdy ledwo co się ściemniło do ich domu, bez pukania wpadła Daenerys, córka Mirgasi i Therru. Szybkim krokiem przemierzywszy pomieszczenia domu, wpadła do kuchni i zorientowawszy się, że jest wewnątrz elfka oznajmiła:
-Ciociu natychmiast jesteś potrzebna w bractwie!

AnKapone

Yenne zaniepokoiła się.
- Co się stało? – spytała wycierając dłonie w ściereczkę.
- Jak coś to idź, damy sobie radę… - wtrącił się Valteria.

Triinu

-Dziś niewielu jest dostępnych w Cetra, zaledwie kilku. Tymczasem w górach znaleziono dwóch mężczyzn w dość ciężkim stanie, mama i ci którzy jej pomagają robią co w ich mocy jednak przyda się każda para rąk, zwłaszcza że stan obydwu mężczyzn jest poważny....-starała się wyjaśnić w pośpiechu, z trudem łapiąc dech

AnKapone

Elfka już nie zastanawiała się dłużej.
- Voghn, zajmij się wszystkim… - rzuciła tylko i podała mu szmatkę. Ruszyła biegiem do siedziby bractwa. Mężczyźni faktycznie byli w kiepskim stanie.
- Co z nimi? – spytała Yenne zakładając w pośpiechu czysty fartuch. – Zajmę się tą raną… - powiedziała i zaczęła opatrywać ranę na udzie jednego z nich. Postanowiła skorzystać z metody wysyłania do ich ciał swojej energii, by ich ciała mogły się regenerować.

Triinu

Jeden z mężczyzn, ten starszy będący w średnim wieku był w nieco lepszym stanie, choć był ciężko potłuczony, miał trzy złamane żebra rokował lepiej niż młodszy, może dwudziesto kliku letni, który musiał przejść ciężką operację usunięcia grotu strzały z piersi. Było to o tyle trudne, bowiem grot składał się z dwóch nałożonych na siebie części tworzących razem cztery kąty zakończone haczykowatymi krawędziami które przy każdym ruchu kaleczyły jeszcze bardziej ciało. W dodatku strzała trafiła bardzo blisko okolicy serca...

AnKapone

Asystowała przy operacji – to była jej specjalizacja więc starała się jak mogła.
- Masz żyć… - powtarzała sobie. – Jestem za młoda, abyś umierał…
Gdy było już po wszystkim, młodzieńca odwieziono do sali pooperacyjnej, elfka w zakrwawionym fartuchu usiadła na taborecie… Spojrzała na starszego mężczyznę i spytała:
- Kim jesteście i kto was tak poturbował?