www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Dostrzegłszy go tam postanowił do niego dołaczyć. By nie robić zbyt dużego rabanu we wsi starał się wspinać się najciszej jak tylko potrafił. Gdy był jednak na dachu stracił równowagę, bądź potknął się o coś i...prawie spadłby na dół gdyby nie przytrzymal się krawędzi dachu. Mozolnie wdrapał sie na niego i usiadł obok starszego wampira.

-Nie złośc się na nią, była już pijana...A nawet jeśli nie jest to ma dość specyficzny sposób okazywania sympatii, ale tak na prawdę da się ją lubić...

AnKapone

- Najgorsze jest to, że ona ma rację. Spierdoliłem w życiu wszystkie możliwe szanse, a gdy w końcu udało mi się odbić od dna, wszystko znowu się pieprzy... i tak od 89 lat/.

Triinu

Nie bardzo wiedział co powiedzieć...Nie bardzo sprawdzał się w roli psychologa, nie przywykł do romzawiania o problemach z kimkolwiek prócz Keitha...Były czasy gdy wraz ze swym najlepszym i jedynym przyjacielem mógł usiąść przy piwie i porozmawiać o wszystkim, choć te czasy już mineły....niestety bezpowrotnie. Obecna sytuacja trochę je przypominała postanowił zatem spróbwać i porozmawiać z nim.

-Wiesz masz rację jeśli chodzi o Sonyę i chyba w tym tkwi jej cały urok...-powiedział uśmiechając sie i również spoglądając niebo. - Zresztą nie może być z tobą tak źle, na pewno są rzeczy które zrobiłeś dobrze, trzeba tylko w siebie uwierzyć i nie poddawać si bo są rzeczy o któe warto wierzyć na tym podłym świecie. Grunt to znaleźć jakiś cel i trzymać się go. Choćby nie wiem jak źle sprawa wyglądała, to tak na prawdę nie wiele jest rzeczy wśród tych które zrobiliśmy, których nie da się zupełnie naprawić...

AnKapone

Przez dłuższą chwilę Darlen nic nie mówił. Dopiero zebrawszy myśli odezwał się:

- Twoja siostra jest moim celem, kotwicą, sterem, który nadał temu wszystkiemu sens. Nie pozwolę sobie na poddanie się. Dopóki jej nie uratujemy, nie spocznę... A co do niektórych rzeczy nie do naprawienia... jest ich więcej, niż ci się wydaje... Co do Sonyi. Mam nadzieję, że jest wystarczająco pijana, by nie pamiętać rano naszej chorej dyskusji...

Triinu

Gallmau znów się uśemichnął i dodał:

-Dobrze, że moja siostra trafiła na ciebie, kogoś kto się nią zaopiekuje, a w razie czego zrobi wszystko by ją ratować jak się wpakuje w jakieś kłopoty...Po tym co przaeszła w życiu zasługuje na to...

AnKapone

- Możesz mi wierzyć, że zrobię dla niej wszystko... Chcę by byłą szczęśliwa... - powiedział kładąc dłoń na ramieniu Gallmau. - Dziękuję także, że i ty dałeś mi szansę...

Triinu

Jasnowłosy wampir uśmeichnął się i powiedział: - Nie ma sprawy, ale tylko jeśli dowiem się że przez ciebie będzie smutna, to masz u mnie przekichane...

AnKapone

- Zapamiętam to... - powiedział Darlen. - Chodźmy stąd. Niedługo zacznie świtać, a nasza księżniczka może się wcześnie obudzić, chociaż nie ręczyłbym, że nie będzie miała kaca...

Triinu

-Przejdę się jeszcze -oznjamił Gallmau, -Dołączę do was potem, trzeba rozprosotwać kości nim wyruszymy w podróż....

AnKapone

- Dobrze - odpowiedział Darlen i zeskoczył z dachu. Powolnym krokiem udał się do karczmy, gdzie wypił kilka kufli miodu.

Triinu

Minął dłuższy czas odkąd Darlen poszedł do karczmy. Nagle w stronę siedzącego przy stoliku wampira przysiadła sie młoda dziewczyna o długich, zlotych wlosach opadających na plecy oraz ramiona. Jej zgrabną figurę, wlaszcza duze krztałten piersi podkreślał strój: obicsła, wydekoldoana sukienka z szerokim irękawami, oraz mocno sznurowany gorset. Spojrzala na niego błekitnymi oczętami o długich, pieknie podkreślonych rzęsach i przmeowila [img][link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych] Zły

/img]

-Darlen! Jest problem! Zaczyna światać, a ja nie mogę nigdzie znaleźć mojego płaszcza!!!

AnKapone

Wampir zdziwiony, że kobieta go zna, zlustrował ją i odezwał się spokojnym głosem:

- Pani wybaczy, my się znamy?

Triinu

-Tobie to chyba jednak ten alkohol uderzył do głowy.... Nie poznajesz mnie? To ja Gallmau!

AnKapone

Darlen najpierw popatrzył na Gallmau takim wzrokiem: :hamster_speachless2:

Potem takim :hamster_surprised:

później przyjrzał się opustoszonym kuflom.
Aż w końcu wrzasnął, jakby go obdzierano ze skóry obdzierano i z wdziękiem worka kartofli spadł pod stół.

Triinu

-Darlen? wszystko w porządku?- zapytał "Gallmau" nachylając sie nad nim , nad twarza wymachując mu wdzięcznie kobiecymi kragłościami. -Musimy natychmaist coś zrobić bo spali mnei słońce!...

W tej chwili zeszła ze schodów Sonya, na której twarz i rozczohrna czupryna były dowodem obecnego jej stanu, poprzedzonego zeszłonocnym pijaństwem.
-Musicie się tak drzeć? Głowa mi pęka....-odpowiedziała przecierając oczy. Po chwili zobaczywszy jednbak leżacego na ziemi Darlena, oraz nachylalającą się nad nim atrakcyjną kobietę, chojnie obdarzoną przez naturę skomentowała już swoim tonem: - Trzeba wstydu nei mieć by tak przy wszystkich....Idźcie, że na stronę, ale już!