www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Nim odeszła Voghn złapał ją za rękę i przyciągnąwszy mocno do siebie spojrzał w oczy...Jego wzrok był dosc chłodny...

-Zaraz, zaraz panieniko...- powiedział tanowczym tone, ale tak by mały nie słyszał. -Jeśli wiesz co się tu święci i ktoś prócz ciebie może być w niebezpieczeństwie lepiej byś mi o tym powiedziała...

AnKapone

Yenne poczęstowała go swoim uroczym lodowatym spojrzeniem:

- Ci bandyci, których wczoraj zabiliśmy... jest ich więcej, a ja mam z nimi pewne rachunki do wyrównania. Wiedzą, że tu jestem, a ja nie chcę nikogo narażać.

Wyszarpnęła się z uścisku mężczyzny.

Triinu

-Skoro wiedzą o tobie, a jest ich więcej....Masz rację moga przyjść do oasady, ale w niebezpieczenstwie nie jestes ty sama ale wszyscy, któzy z nami sa....i nei ma znaczenia czy tkos sie z toba zadaje czy nie...Racz sobie wziąć to pod uwagę.

AnKapone

- I jak to sobie wyobrażasz? Nie ma ich aż tylu, by zagrozić wszystkim, ale widziałeś co sama czwórka może zrobić. Mam zamiar iść do ich kryjówki i pozbyć się ich herszta - powiedziała stanowczo i odruchowo, ciszej już dodala - tym razem nie stchórzę. Zginę ale nie stchórzę.

Triinu

-Właśnie widzialem co czwóka może zrobić...wiem,żew gdyby zaatakowali nas otwarcie nei meili by szans, ale co im "szkodzi" atakowac pojedyncze jednostki...tak jak to zrobili wczoraj w nocy? Nikt sie nei rozdzieli, choc jest nas spora garsta żołnierzy...Zawsze istnieje zatem, wysokie prawdopodobnirstwo, ze ktorys z nich zakradnei sie i sytuacja z wczoraj komus sie powtórzy....Moim zadaneim jest chronić tych ludzi, jeśli chcesz sama wyrównać z nimi rachunki: proszę bardzo zrób to, nie będę cię powstrzymywał....Jesli jednak chcesz współpracować, ja i reszta mozemy ci pomóc - by chronic tych ludzi, któych nam powierzono opiece....

AnKapone

W oczach Yenne o dominację walczyły zarówno pustka, jak i złość czy smutek i przerażenie. Kotłowały się w niej emocje i Voghn nie mógł tego nie zauważyć. Odwróciła głowę by nie patrzeć mu w twarz...

- Ja...muszę... - zdołała tylko szepnąć. Głos jej zadrżał.

Triinu

Przez chwilę nie wiedział co powiedzieć, w końcu powiedział: -Muisz podjąc dezycję...Albo dasz się pożreć swoim demonom albo je pokonasz...Nie mogę pomóc ci podjac tej decyzji - musisz to zrobić sama...dopiero gdy to zrobisz mogę cię wspomóc, ale zadecydować jaką postawę przyjmiesz musisz sama podjąć...

AnKapone

- Nie mam prawa cię o to prosić, ale pomóż mi... sama nie dam rady, a żyją tą zemstą od 8 lat, a dzisiaj stchórzyłam... - spuściła głowę. - Wiem, jak się czuje jego siostra - dodała po chwili. - Nie można pozwolić, by krzywdzili jeszcze innych.

Po chwili milczenia dodała jeszcze

- Jeżeli odmówisz, zrozumiem.

Triinu

-Dobrze...powiedział, pomogę ci. Powiedz tylko kiedy chcesz się tam udać, a pojde z tobą.

AnKapone

Yenne wzięła głęboki oddech.

- Im szybciej tym lepiej. Nie wiadomo, co oni planują. Proponuję udać się teraz, weźmy najpotrzebniejsze rzeczy i chodźmy.

"Mistrzu, - pomyślała Yenne- dzękuję, za twe nauki. Zobaczymy ile one mogą mi pomóc"

Triinu

-Zatem dobrze, chodźmy...-powiedział z powagą.

Odprowadzili chłopca do obozu i surowo nakazawszy mu pozostać na miejscu pozli po swoje rzeczy. Ledwo jednak opuścili osadę i wyruszyli w stronę doliny, gdzie przebywała banda Doriana wyczuli, że coś jest nie tak...

AnKapone

- Zatrzymajmy się. - powiedziała Yenne. - Coś jest nie tak..[ Wiedz, że coś się dzieje

] Coś mi nie pasuje, ale nie do końca wiem co.

Elfka rozejrzała się po okolicy.

Triinu

Nagle spośród drzew wyłonily się cztery sylwetki - Doriana i jego trzech pomagierów, zaraz za nimi przemyukał sie przygarbiony Szczurek rechocząc skrzekliwym głosem...

-Widzę, że nawzajem nei mogliśmy się doczekać spotkania ze sobą...-powiedział Dorian uśmeichając się.

AnKapone

Yenne całym wysiłkiem woli opanowała targające nią emocje. Bił od niej taki chłód, że nawet Voghn odsunął się od niej na krok.
Jej oczy przypominały dwa ostre sztylety, skierowane właśnie w stronę Doriana.

- Witaj, Dorianie. - powiedziała. - Nie wiedziałam, że wierzysz w duchy.

Triinu

- Bo nie wierzę...dlatego przyszłem się upewnić czy to co móiwą jest prawdą....A jendak !