www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Powoli przygladając się im wodził ręką po jej plecach. Gdy naturalnie przybliżył sie do neij by lepiej przyjżeć sie jej ciału poczuła jego bliskość. Nadal stał w pewnej odlełosci, nie ocierał sie o nia, lecz czuc było cieplo jego ciala...W końcu zwrócił uwagę na te największą - na jej ramieniu. Pochylił nad nią lekko głowę, tak iż poczuła na sobie dotyk jego włosów, czy oddech...

AnKapone

Zacisnęła dłoń w jego dłoni niczym małe dziecko dłoń matki gdy się czegoś wystraszy. Przeszedł ją rozkoszny dreszcz (którego się nie spodziewała), gdy zbliżył się jeszcze bardziej. Bała się tego, co może się wydarzyć, ale poddawała się pieszczocie, którą ją obdarzył...

Triinu

Jedną dłonią trzymał jej dłoń, drugą powoli odgarnął jej włosy z szyii i delikatnie w nią pocałował.

AnKapone

Jego włosy połaskotały ją w szyję. Cicho westchnęła, gdy złożył na niej pocałunek. Odwróciła się do niego bokiem i spojrzała w oczy.

Triinu

Także spojrzał jej głeboko w oczy, przez dłuższą chwilę...Być może nazbyt długo. Pochylił swoją twarz do jej i złożył na jej ustach pocałunek.

AnKapone

Oddała pocałunek. Kiedy jednak ta chwila minęła, szepnęła tylko cicho:

- Chyba... chyba powinniśmy się zbierać.

Triinu

Uśmiechnłą się do niej i objąwszy pocałował jeszcze raz....

-Masz rację, jest jeszcze dość wcześnie, a mając pod uwagę fakt, iż czasem miewamy "ogon" powinnismy tak zrobić...

AnKapone

- Pozostaje tylko pewna kwestia. Bądź gentelmenem i odwróć się, gdy będę wychodziła z wody. - uśmiechnęła się nieśmiało.

Triinu

-Przecież już cię widziałem -zaśmiał się, ale spełnił jej prośbę.

AnKapone

Gdy się odwrócił, delikatnie pocałowała go w ramię. Po czym wyszła z wody, wytarła się i ubrała.

- Już. - powiedziała zabrała się za przyczepianie uzborjenia.

Triinu

Czas jakiś potrwało nim oboje się ubrali. Gdy sam skończył zaczekał na nią, a gdy i ona była gotowa razem ruszyli w stronę osady.

AnKapone

Szli nie spiesząc się. Przez większą część drogi milczeli. Słowa nie były potrzebne, a mogły popsuć magię chwili. Owszem, wymienili ze sobą kilka zdań, ale poczuli, że połączyła ich jakaś więź. Jaka? Tego żadne z nich nie było pewne.

Dotarli do wioski.

Triinu

Idąc zasatanawiła się nad zaistniałą sytuacją....Sam nie potrafił sobie odpowiedzieć na pytanei dlaczego tak wyszło....Być może było tak dla tego, iż wydarzenia zwiażane z banda Doriana i towarzysząca im historia zbliżyły ich bardzije do siebie...Jej historia wywarła nim w końcu jakieś wrażenia -szczerze jej współczuł, w dodatku był blisko gdy uczyła sie pokonywać swoja przeszłość...A może to był impuls chwili, gdy stali tam obydwoje w rzecze...Być może po prostu zbyt długo już nie miał kobiety....może obydwoje potrzebowali takiej bliskości...

AnKapone

Yenne również była pogrążona w myślach. Nie wiedziała jak powinna się zachować. Dopiero co wyzwoliła się ze szponów przeszłości, a chwilę potem stała naga z Voghnem w rzece... Trochę ją to przeraziło. Zaczęła o nim myśleć w kategorii "mężczyzna", a nie w kategorii "towarzysz". Ten naturalny instynkt, biologia - przeraziły ją.

- Chyba powinniśmy sprawdzić, czy zwiadowcy nie wrócili. - zdecydowała się na przerwanie ciszy. Uśmiechnęła się, ale to już nie był ten niewinny, nieśmiały uśmiech. Postanowiła nie odkrywać się ze swoimi przemyśleniami.

Triinu

Męzczyzna zgodizł sie z nią i udali się na plac główny obozowiska.....Czekało tam już kilku z wysłąnych żołnierzy. Gdy spostrzegli Voghna i Yenne skłonili sie im jako swym przełożonym

-Jakie wieści?- zapytał półsmok.

-Droga faktycznei jest przejezdna, to znaczy nie ma żadnych osuwisk grożących zawaleniem....Za to od meijscowych wiemy, że p[ałetaja sie bandy opryszków i hordy wilków...Sama trasa przez wąwóz jest ta sama jak w przypadku poprzedneij dorgi któa meilismy wyruszyć...

-Co o tym sądzisz? -zwrócił sie bezpoiśrednio do Yenne- Znasz te tereny...