www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Kąciki ust Yenne lekko uniosły się do góry, a w oczach pojawił się stanowczy błysk.

- Chodźmy.

Poprowadziła go przez las do siedziby bandziorów. Głowę Doriana schowała pod połą płaszcza. Nie było straży, nie było nikogo. Zapewne wszyscy siedzieli w środku. Możliwe, że Szczurek już im doniósł o potyczce. Elfka nie zwracała uwagi, że robią hałas. Wparadowali do siedziby bez przeszkód.
Yenne poprowadziła towarzysza do sali, gdzie zaobserwowała ich poprzednio.

- Witajcie chłopaki. Kopę lat. - dodała sarkastycznie.

Triinu

Przy stole siedzieli pozostali prz życiu członkowie "ekipy": bliźniacy Bruce i Chuck, Jacoby, Zachan, oraz...Szczurek, któy sprzętnie zdążył już zapewne donieść owyniku niedawno stocoznej walki...

-Yenne- zaczął najstarszy z nich.-Nie sądziłem, że zawitasz jeszcze w nasze skromne progi...Chociażby dla tego że miałaś być martwa...Ale jesteś i widzę przyrpowadziłaś przyjaciela...Rzekłbym siadajcie, rozgoście sie, ale tak troche mi głupio po tym jak potraktowaliście moich kumpli...

AnKapone

- Stul pysk, Jackoby. - warknęła Yenne. - Teraz ja tu rządzę. Wedla prawa, które ustalił wasz kochany Dorian.

Triinu

- Ty rządzisz?- zaśmiał sie. -Że niby jak? -wstał ze swego miejsca i powoli zmierzał w jej stronę...

AnKapone

W tym momencie elfka rzuciła na stół głowę Doriana.

- Takim.

Triinu

Zapadła cisza...Najwyraźniej Szczurek nie doczekał końca bitwy i nie przekazał im wszystkich informacji, gdyż sądząc po ich minach po raz pierwszy dowiedzieli się o śmierci herszta.

Nagle ciszę przerwał głośny śmiech rozmówcy Yenne.

AnKapone

- Rzeczywiście, bardzo zabawne. - westchnęła Yenne.

Zdała sobie sprawę, że zaraz wywiąże się walka. Napięła mięśnie gotowa do ataku.

Triinu

Voghn także czujnie obserwował rabusiów, w każdej chili będąc gotowym do siegniecia z pleców swoich mieczy...Na razie tylk oobserwował.

-Nawet nie wiesz droga Yenne, jak bardzo mi pomogłaś...-znów wybuchnął śmiechem. Widząc jednak zaskoczenie na jej twarzy po tym co powiedział wyjaśnił: -Od pewnego czasu: mnie i bliźniakom nie odpowiadał sposób w jaki Dorian zarządzał bandą...Chcieliśmy ukrucić jego rządy, snuliśmy plany...Po wszystkim mieliśmy zwerbować nowych ludzi, połaczyć siły z inną bandą, aż tu nagle...za grobu zjawiasz się ty!! Niesłychane jakie zmienne bywają koleje losu...

-Wiedziałem ty koloborancie, że od coś jest z wami nie tak. Zachan powstał ze swego miejsca i wyciągnąwszy zza pasa swoją maczetę ruszył w stronę przeciwnika: -Wy zdrajcy! - syknął.

Tymczasem Szczurek, wyczuwszy niepewnośc sytuacji w jakiej się znalazł starał się ukrdakiem przemknąc do tajemnego przejśćia by w sposób godny rasowego tchórza ujść z życiem...

AnKapone

Elfka szybko czmychnęła pomiędzy zbirami i złapała Szczurka za wsiarz, rzuciła nim na stół.

- Ty, śmieciu, też tu zostaniesz. - wycedziła przez zaciśnięte zęby.

Znajdowała się za plecami Zachana. Wykorzystała to i drugą wolną ręką rzuciła w niego dwa shuriken.

Triinu

Oba ostrza zraniły bandytę, ten rozsierdozny tym, ruszył w jej stronę by zemścić się. Ledwo jednak wykonał ruch, a ostrze broni Jacobiego przecięło go w pół....z ręki wypadło ostrze meicza, a górna częśc tułowia upadła Yenne do stóp.

-To jak z nami bedzie? -zapytał bandyta czyszcząc swoją broń nim znów zatknąć ją miał za pas...

AnKapone

- Nie będę wchodzić z wami w układy. Nie po tym, co mi zrobiliście, nie po tym jak zabiliście Tarmasa... - syknęła Yenne. - Nie macie mi nic do zaoferowania.

Triinu

-Nie oczekuję rzecz jasna, że do nas przystaniesz...szczerze wątpię byś przychodząc tu miała taki zamiar...Liczę na "pokojowe" rozwiązanie sprawy:wy pójdziecie w swoją, a my w swoją stronę...Co do przeszłosći - bylo, mnięło: nie ma czego rozpamieywać...

AnKapone

- Tobie akurat łatwo to powiedzieć. - syknęła. - Mam pozwolić, by jakąś inną niewinną dziewczynę spotkał podobny los? Niedoczekanie.

Triinu

Męzczzyna przejrzał się w ostrzu swego miecza niczym w lustrze...jakby neico zwklekając z odpowiedzią...

-Strasznie pamiętliwa jesteś...tylko się mi tu teraz nie rozbecz... nie pozostawiasz nam wyboru...-powiedział p oczym ruszył na nia z atakiem.

Widząc to Voghn natychmiast sięgnłą swoje miwecze i ruszył do walki z pozostałą dwójką...

AnKapone

Elfka nie czekała ani chwili. Rzuciła w niego Szczurkiem (tak zeby na niego wpadł

) i w mgnieniu oka wyciągnęła jeden z mieczy. Szpieg został jednak odepchnięty przez Jackobiego i wpadł na ścianę wybiwszy sobie o nią dwa zęby.

Yenne chwyciła oba swoje miecze. Robiąc unik przed ostrzem przeciwnika czmychnęła przez stół i z góry cięła obydwoma mieczami po plecach.