www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Uśmiechnął się bardziej, nadal spoglądając w jej oczy pogładził dłonią jej twarz odgarniając z niej kilka cienkich pasemek włosów.
-Także i ja lubię patrzeć na ciebie taką, widząc że potrafisz się zapomnieć i tak po prostu cieszyć – wyszeptał składając na jej ustach kolejny pocałunek

AnKapone

- Dzięki tobie taka jestem… - odpowiedziała cicho i z uśmiechem na ustach. Pocałowała go po raz kolejny.

Triinu

-Nie będę ukrywał, że i ty masz na mnie taki wpływ- wyszeptał w jej usta, po czym znów ją pocałował

AnKapone

Odwzajemniła jego pocałunek, po czym pocałowała go sama. Przez chwilę zastanawiała się nad czymś. Znów popatrzyła mu w oczy i z uśmiechem poprosiła nieco nieśmiało:

- Nauczysz mnie czegoś o bogach?

Triinu

Uśmiechnął się do niej na jej niespodziewaną propozycję, po czym zapytał:
-Nie wiem co już wiesz, a czego chciałabyś dokładnie dowiedzieć?

AnKapone

Wysunęła się spod niego i usiadła opierając się o łóżko.

- Nic nie wiem, poza paroma imionami i ewentualną ich profesją. Tak jak wtedy, gdy ratowaliśmy Sansę...

Triinu

Półsmok także usiadł na podłodze, obok niej i opierając się na łózku rozpoczął swoja "opowieść". Najpierw przedstawił jej teorię o powstaniu świata zrodzonego z mistycznego związku pary demiurgów Geb i Nut, oraz legendę mówiącą iż kiedyś świat skończy się gdy para boskich małżonków rozłączy swoje ciała. Wtedy nawet dusze bogów wg krasnoludzkich mitów miały być sądzone przez boginię Hel. Boginię dobrą duszą, ale o szpetynm ciele....zniszczyla je klątwa zawistnej Liovatar. Pokrzywodozna, oszpecona bogini Hel- wyklęta przez swoich rodaków musiała szukać chronienia w najmroczniejszym zakądku Nadprzestrzeni. Legenda mówi, iż gdy nastąpi koniec świata Hel będzie sądzić nei tylko dusze śmiertelników ale i bogów.
Potem opowiedział jej o tym jak zrodzeni ze związku Geb i Nut bogowie przycznyli się do dzieła torzenia Leunion oraz istot go zamieszkujących. Następnei przybliżył jej czasu Buntu Bogów oraz jego konswekwencje....O tym jak dusze niektóych bogów zwanych Upadłymi wykradli się ze swojego więzienia w Nadprzestrzeni i poszukali schronienia w ciałach istot takich jak pierwsze wampiry, wilkołaki i ludzie. Jak inni bogowie z czasem odchodzili w zapomnienie zostając po prostu Zapomnianymi - czyli tymi, któych kult zanikł całkowicie lub jest nieznaczny...Bogów, któych iniona, postaci, pełnione funkcje zlały się z postaciami innych bogów lub zostali czczeni pod zupełnie innymi imionami niż powinni

AnKapone

Słuchała jego słów z fascynacją. Chłonęła wiedzą, której nie chciała znać jeszcze jakiś czas temu. Miała tyle pytań, chodź wiele z nich wydawało się jej głupich. Zwróciła ku niemu twarz i spytała:

- Skoro istnieją bogowie, skoro mają taką władzę, dlaczego pozwalają, by działo się tyle złego? - przesunęła palcem po bliźnie na swojej piersi. Zrobiła to jednak nieświadomie, jakby w wyuczonym odruchu.

Triinu

Przez chwilę popatrzył na nią i zadumał się. Zdał sobie uwagę ze słuszności i zasadności jej pytania. Pytania, które już sam zaczął zadawać sobie wcześniej, choć nigdy nei przywiązywał wagi do odnalezienia na nie odpowiedzi...

-Nie wiem...-owpowiedział jej szczerze, jednocześnie spoglądając jej w oczy. -Może to prawda co mówią niektórzy: że zwyczajnie znudziliśmy się im i przestalismy ich zupełnie obchodzić. Może rracje maja jeszcze inni, którzy, że zwyczajnie bawią się nami, naszymi losami...Jesteśmy dla nich urozmaiceniem, rozrywką w monotonnym niesmiertelnym zyciu...Są jeszcze jedni - dodał po dłuższym milczeniu. -Mówią, że wszystko to co nas spotyka: bez względu na to czy jest dobre czy złe ma swoje znaczenie...Ma nas czegoś nauczyć, doświadczyć...że wszystko ma swój cel, któy musimy odkryć sami. Po to włąśnie żyjemy, taki jest sens włąsnego życia: zroumeić wszystko co nam się przydarza.

AnKapone

Przez chwilkę nic nie mówiła, jakby "przegryzając" jego słowa.

- Nie wierzę w bogów. Zanim znalazłam się u Doriana czciłam bogów, których wyznawała moja matka. Później przestałam wierzyć, że kogokolwiek obchodzi mój los...nasz los... Nie ma nic, co decydowałoby o naszym życiu... prócz nas samych...

Triinu

-Zgodzę się z tobą, sami decydujemy o sobie. Jesli chodzi o wiarę w bogów: nie jestem bardzo religijny. Czasem modlę się do nich gdyż jest to zwykły nawyk, jak jeszcze kilka innych wyniesiony z czasów gdy mieszkałem wśród smoków...A może robię to bo...- tu nie dokończył. Zamyślil się nad swoimi słowami.

AnKapone

- Bo...? - spytała ujmując jego dłoń i patrząc w oczy.

Triinu

Nie odpowiedzial bezpośrednio. Spojrzał na nią i w jakis sposób chcąc odciągnąć jej uwagę od tego tematu uśemichnął się lekko i poiwedział nieco zdawkowym tonem:

-Zabawne, ale chyba sam nie potrafię odpowiedzieć sobie na to pytanie...

AnKapone

Od razu wyczuła zmianę jego nastroju i niechęć do odpowiedzi na to pytanie. Pogłaskała go po policzku i powiedziała:

- Jeżeli nie chcesz, to nie musisz mi mówić... - uśmiechnęła się lekko, dając mu do zrozumienia, że nie będzie naciskać.

Triinu

-To na prawdę nic takiego-powiedział odwzajemniajac jej uśmiech. -Porozmawiajmy lepiej o tym co ty chciałabyś wiedzieć ...