www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

- Do dupy... - stwierdził bez wahania. - Patrzysz jak umierają twoi bliscy, jak ludzie, których znałeś starzeją się, a ty nie zmieniasz się... Czujesz, że zostajesz sam... co więcej ciągle towarzyszy ci głód... moje oczy zmieniają się, gdy głód jest nie do zniesienia bardzo ciemnieją - wtedy lepiej ie być w moim pobliżu...

Triinu

-Ile lat już tak właściwie jesteś wampirem?

AnKapone

Chwilę milczał.

- Miałem 25 lat gdy mnie zmieniono. Wampirem jestem od 64 lat....

Triinu

-Czyli byłeś w moim wieku...-podsumowała.- Ja też będę mieć zapewne życie pdoobne do twojego: będę żyć dłużej niż zwykli ludzie, będę się jednak starzeć...tylko wolniej, aż w końcu umrę...Nie wiem ile, średnia życia czarodziejów to 200-300 lat...

AnKapone

- Więc widzisz... ty umrzesz. Ja w sumie kiedyś też. Prawdopodobnie ktoś utnie mi głowę lub spali mnie słońce. Albo pewna czarodziejka ugotuje mnie w oleju z odrobiną kminku... - zażartował. - I to kolejny minus. Nigdy więcej nie poczuję słońca... chyba że zachce mi się samobójstwa...

Triinu

Uśmiechnęła się lekko na slowa o czarodziejce. Zrobilo się jej jednak żal wampira, wogóle zeszli na tematy przy których jej samej zachciało się pić , powstrzymała się jednak. Delikatnie jednak wzięła położyła rękę na jego dłoni i subtelnie po niej powiodła. Nie patrzyła mu w oczy lecz w jakis punkt nastole, gdy zapytała:

-Żałujesz swojej decyzji?-zapytała po chwili

AnKapone

- Czasami tak, ale wiesz jak to jest... teraz w sumie nie mam nikogo bliskiego, prócz was... dawno nie było czegoś, na czym mi zależało. Ostatnimi czasy żyłem od karmienia do karmienia... byle do przodu. Myślałem kilka razy by ze sobą skończyć, ale ciągle mam wrażenie, że coś na mnie jeszcze czeka...

Triinu

-W sumie to dobrze, że masz takie wrażenie....-powiedziała zamyślona nad jego słowami, potem lekko się uśmiechnęła.

AnKapone

- Ślicznie wyglądasz, gdy się tak uśmiechasz... - powiedział Darlen. Problem w tym, że naprawdę mu się w tej chwili spodobała O.O

Triinu

Zaskoczona niespodziewanym komplementem z jego ust nei bardzo wiedziała jak zaregować, co powiedzieć. W końcu nieco zmieszana uśmiechnełą się nieco bardziej i przesunęła ręką po włosach niby to je poprawiając.

AnKapone

Uśmiechnął się do niej, by dodać jej otuchy.

- Masz jakieś plany na dzisiaj?Słyszałem, że gdzieś mamy jechać...

Triinu

-Tak zdaje się, że tak, ale nie znam szczegółów. Zapewne poznamy je gdy pojawią się Yasmine i Constantine....-odpowiedziała

AnKapone

Darlen dokończył ostatni kufel miodu.

- No to załóżmy, że się upiłem...

W tym momencie ktoś otworzył drzwi i na skórę wampira padła stróżka słonecznego światła. Z jego ust wydobył się dźwięk podobny do syknięcia węża i prychnięcia kota naraz. Cofnął rękę i obnażył kły. W miejscu gdzie oparzyło go słońce, skóra wręcz zwęgliła się.

Triinu

Widząc cała sytuację Avenie rzuciła mu swój płaszcz. Jako, że się nim nie okrył całkowicie zapomniała, żę ma swój przy sobie.

-Przepraszam, czy można by zamknąć te drzwi?- zapytała, ale pośró osób, które zauważyły sytuację już zrobiło się małe zameiszanie. "Pięknie"- pomyślała -"Byleby tylkoudało się to jakoś dyplomatycznie ząłagodzić...."

AnKapone

Gdy stanęła obok niego mogła zauważyć, że rana na jego ręce goi się w kilka sekund, ale za to tęczówki jego oczu stały się ciemnozielone. Ciemniejsze, niż widziała je do tej pory. Nadal miał obnażone kły. Stojąc obok niego mogła wyczuć targające nim napięcie. W końcu powiedział grobowym głosem, nie patrząc na nią:

- Przepraszam, wrócę z trochę.

W oka mgnieniu narzucił na siebie płaszcz i wsunął dłonie w rękawiczki i znikł za drzwiami karczmy.