www.portalfantasyrpg.fora.pl

bodzia_piratka13

Gdy weszli do tego budynku od razu zauważyli lepszy standart niż zazwyczaj. Usiedli przy stole, w kącie - taki odruch, sami mieli dobry widok na całe pomieszczenie, jednak mogli sobie tam siedzieć niezauważeni.
- I co teraz? - spytała patrząc na niego znad talerza - Zrobiliśmy swoje, masz jakieś plany?

Triinu

-W zasadzie to nie...Ale sądzę, że niedługo trzeba będzie rozejrzeć się za jakąś pracą....Chociażby z tego powodu, iż fundusze zaczynaja się po mału kurczyć- zaśmiał się lekko.

bodzia_piratka13

Westchneła
- To nie tylko Tobie...w sumie moglibyśmy poszukać jakiegoś zajęcia, może byłaby tutaj jakaś zagadka do rozwiązanie, w końcu ostatnio źle nam nie poszło - uśmiechneła się do niego

Triinu

Odwzajemnił jej uśmiech i powiedział: -Masz rację, bardzo dobrze wspomniam naszą współpracę. Może faktycznie i tym razem znajdzie się tu coś dla nas- powiedzial puszczając do niej oko.

bodzia_piratka13

Uśmiechneła się do siebie na myśl o dalszych misjach. "Może nawet jakaś sekcja się trafi? Wesoly

"
- W takim razie może po obiedzie rozejrzymy się za jakimś zajęciem? Razem na pewno znajdziemy coś ciekawego - pochodzimy, porozmawiamy, spędzimy trochę czasu razem, wyliczała sobie w myślach plan na najbliższy czas;) - zwłaszcza gdy będziemy szukać z pełnymi brzuchami Wesoly

Triinu

Uśmeichnął się na jej propozycję.
-To dosc dobry plan na spędzenie czasu razem, sądzę że dzięki swego rodzaju prywatności uda nam się poznać bardziej...

bodzia_piratka13

"Tak!" Jej radość na chwile przygasła, gdy zobaczyła kątem oka Darlena wchodzącego do karczmy. Dobrze, że usiadł przy innym stole. Po jakimś czasie w tawernie pojawiła się również Avenie, która (na szczęście) dołaczyła do wampira.
Gdy podano im posłek Yasmine zorientowała sie jak bardzo była głodna. Upieczony kurczak był chrupiący i tak pyszny, że poczuła sie jak w raju - fajny facet, dobry obiad, jeszcze poobiednia sjesta by się przydała do szczęścia.
- To jeżeli mamy poznać się lepiej, może opowiesz mi coś o sobie...? - zagaiła, żeby podtrzymać rozmowę

Triinu

Jej towarzysz przez chwilę zamyślił się, od czego można by zacząć opowieść o sobie, jakie fakty poruszyć...Gdy urodził się jego ce byli już dość wiekowi, zmarli też nim osiągnął pełnoletniość. Dalszym wychowaniem zajął się przyszywany „wuj” – dawny przyjaciel jego ojca. Zależało mu na tym, by Constantine kontynuował tradycję swojej rodziny, zatem gdy tylko rozpoczął nad nim opiekę przysposabiał go na żołnierza. Nasz bohater wstąpił do królewskiej armii ukończywszy osiemnaście lat. Niemalże od razu wciągnięty został w wir wojny- brał udział w wielu bitwach, zwłaszcza przy obronie granic swojego kraju, przed najazdami wojsk Xa’nu...Widział i przeżył zatem nie jedno, co miało wpływ na jego późniejszą decyzję o porzuceniu wojska. Było to wielkim zaskoczeniem dla jego przełożonych, którzy widzieli w nim doskonałego wojownika i obiecującego, przyszłego dowódcę...Constantine miał jednak dość wojny i związanego z nią: okrucieństwa, cierpienia...Im mijało więcej czasy tym bardziej docierał do niego jej bezsens i szczerze nienawidził. Co uozumiałe niechętnie opowiada o trym okresie swego życia, a wiele obrazów które na stałe utkwiło mu w pamięci pragnąłby wymazać- niestety powracały i zapewne powracać miały aż po kres jego życia...

W wieku dwudziestu pięciu lat rozpoczął karierę w straży miejskiej gdzie także szybko zaczął odnosić sukcesy- w dość szybkim czasie udało mu się awansować na stanowisko śledczego. Wielu chwaliło efekty jego pracy, aczkolwiek wielu też dziwnie przyglądało się jego (często niekonwencjonalnym ) efektom pracy. Nie mniej oba te czynniki przysporzyły mu w pewnych kręgach znaczną popularność. Jego sława zawiodła go, aż do Lenele gdzie zbadać miał pewną tajemniczą sprawę. Tam też poznał wuja Yasmine - Raziela...Współpraca przeroiła się w przyjaźń, która trwać miała przez następne kilka lat pobytu w Lenele, aż do znanego im obojgu końca miasta

-Rozgadałem się panno Yasmine na swój temat, może więc teraz i pani opowie coś o sobie?- uśmeichnął się lekko zakłopotany.

bodzia_piratka13

Uśmiechneła się.
- Przecież o to chodziło, a nie o jedno skąpe zdanie - puściła do niego oczko - Ja...cóż moja rodzina zgineła jak byłam mała, wychowywałam się z młodszymi krewnymi u przyjaciół... - zastanawiała się chwilkę nad tym co chce powiedzieć, w końcu nie warto od razu odsłaniać wszystkich kart - Gdy moja siostra podrosła postanowiłam zwiedzić świat, nauczyć się czegoś i trochę zarobić, więc wykorzystałam okazję i zabrałam się z przejeżdżającą akurat w pobliżu trupą cyrkową. Robiłam tam różne rzeczy i może dalej bym z nimi jeździła, gdyby nie to, że Raziel poprosił bym pomogła mu w Lenele. I tyle - wzruszyła ramionami - Resztę historii znasz. Swoją drogą ciekawa jestem co słychać u Raziela...

Triinu

-Wiesz panno Yasmine, nie musisz ukrywać przede mną że jesteś smokiem. Znam dobrze Raziela, dawno już wyjawił mi kimk jest, a skoro jestescie z sobą spokrewnieni jest oczyistym ze i ty masz w sobie krew smoków....Ale to prawda: ciekawe co u niego...

bodzia_piratka13

"Ciekawe ile dokładnie Raziel mu powiedział?"
- Domyśliłam się, że Raziel powiedział Panu kim jest, po za tym przecież pokazał się w swojej postaci podczas ataku na Lenele, więc nie ma co tu ukrywać. - wzruszyła ramionami, choć trochę zaskoczyła ją jego bezpośredność - Myślisz, że znowu zaciągniesz się do straży w mieście? - zapytała, żeby zmienić temat

Triinu

-Zapewne kiedyś trzeba będzie o tym pomyśleć. Teraz dla odmiany podróżuję z wami jednak kiedyśtrzeba będzie osiąść gdzieś na stałe i zając się czymś. Teraz myślałem raczej o tymczasowym zajęciu.

bodzia_piratka13

- W sumie racja, tak będzie prościej... - zamyśliła się chwilę - A co najbardziej lubiłeś w swojej pracy? Chodzi mi o bycie strażnikiem miejskim...

Triinu

Towarzysz uśmiechnął się na jej pytanie: -Świadomośc tego, że komuś mogę pomóc, zapewnić bezpieczeństwo, ale także swego rodzaju..adrenalinę, nazwijmy to tak. Dreszczyk emocji towarzyszący przy rozwiązwywaniu z powierzanych mi do rozwiązania spraw....A im sprawa bardziej zagmatwana tym lepiej się ją bada...

AnKapone

Gdy tylko dowiedzieli się razem z Avenie, co wydarzyło się w bibliotece, niezwłocznie postanowili poinformować o tym incydencie sir Constantina. Wpadł do tawerny, do miejsca gdzie ostatnio widział go razem z Yasmine. I traf chciał, że nadal tam byli. Bardzo nie chciał im przeszkadzać, ale sytuacja wyglądała na poważną.
Podszedł do stolika czując na sobie gniewny wzrok smoczycy.

- Przepraszam, że przeszkadzam wam, ale mamy poważny problem. A raczej Voghn i Yenne go mają...