www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Darlen jako że był wampirem nie miał po co udawać się na spoczynek. Został więc w sali z Mikkalem.

- Też gdzieś sobie idziesz? - spytał

Triinu

-Zapewne będę się zbierał, skoro "impreza" się już rozeszła...Skoor trzymasz się z przyjaciółmi Avenie, więc zapewne nie raz się spotkamy...Dość często moje drogi łaczą się zich....Zresztą mamy między sobą umowę...Nawet jeśli ty o niej zapomnisz to ja nie, upomne się oczęść twojej obietnicy gdy uznasm to za stosowne...

AnKapone

- Nie wątpię. Nie wyglądasz na człowieka, który zapomina o czymkolwiek. Przynajmniej o czymkolwiek, co jest dla niego istotne... Bywaj więc... - powiedział Darlen i zamówił kolejny dzban miodu.

"Gdybym chociaż mógł się upić..." - pomyślał. - "Kurewskie życie wampira..."

Triinu

Czarodziej znikł we wnętrzy korytarza, niemalże tak szybko i nale jak się pojawił, wtedy tam w krypcie...

Wampir pozostał sam, z alkoholem, który najwyrążniej przyszło mu wypić samemu.

*************************************************************

Nastał już ranek, Avenie schodząc do głównej izby nie spodziewała się zastać w niej wampira, który albo zaczynał dzień od picia, bądź też(co bardziej prawdopodobne) nie przestał pić od wczoraj.

-Nadal tu jesteś? Nie zasiedziałeś się przypadkiem?- zażartowała

AnKapone

- Tja... - stwierdził skończywszy ósmy dziesiąty kufel miodu. - Nawet się nie umiem uchlać, taki ze mnie kretyn... - mruknął wyraźnie będąc nie w sosie.

Triinu

Usiadła obok niego i zaczepiwszy mijającą ich dziewczynę służebną zamówiła dla siebie śniadanie.

-Nie mów tak- uśmiechnela się, najwyraźniej dzień zaczęty bez obecności Mikkala dobrze na nią wpynął. -Nie jesteś kretynem, w zasadzie to...nie zdąrzyłam ci jeszcze podziękować, bo wczoraj wyszło jak wyszło...Gdyby nie ty i twoja wola by mi pomóc sama nie wiem ile bym tam jeszcze siedziała...Cóż, całkiem spore osiągnięcie jak na kretyna, nei uważasz?

AnKapone

Mimowolnie się uśmiechnął.

- Tak... masz rację. Przyznam, że wolę cię prawdziwą, niż jakąś marną podróbkę. Nic nie zastąpi twojego specyficznego charakterku...

Zamilkł na chwilę.

- Za to ja chciałem cię przeprosić za to co się właśnie w krypcie wydarzyło...

Triinu

-W sumie wczoraj było wczoraj, dziś jest dziś nie ma się co nad tym ozdrabniać i żyć dalej, prawda?

AnKapone

- Żyć? - zażartował. - Rozmawiasz z niewłaściwą osobą. Cieszę się jednak, że tobie powrócił humor.

Triinu

-Nie łap mnie za słówka, bo podpadniesz- powiedziała żarobliwie, jednak potem zapytała poważniejszym tonem: -...Może i mi humor powrócił, a co z tobą?

AnKapone

- Mną się nie przejmuj... ten typ tak ma... - westchnął ciężko. - Myślałem, że mam cię nie łapać za co innego... - puścił jej porozumiewawczo oko. - Bo dopiero wtedy oberwę...

Triinu

-Z tamtym też się lepiej pilnuj...Nie ładnie jest tak obłapiać kobiety, po ich wrażlwiych miejscach- powiedziała siląc się na, nieco udawany srogi ton. Miała wziąć się za dopiero co przyniesione śniadanie, ale doszła do wniosku że zamówiła je chyba dla zasdy, w sumie nei była głodna...

AnKapone

- Jak się ruszymy z tego miejsca to pewno mi przejdzie... - dodał. Po chwili namysłu jednak odezwał się jeszcze:
- Powiedz mi... wiesz po co czerwonym i fioletowym smokom wiadomości o jakichś smoczych tajemnych broniach?

Triinu

-Jakich broniach?- zapytała zaskoczona tym co powiedział.

AnKapone

- Nie bardzo wiem... szukając metody by odnaleźć prawdziwą ciebie natknąłem się na szpiegów. Szukali w archiwach biblioteki właśnie coś o jakichś broniach i nie daje mi to spokoju...