www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Drogo wrócił do domu i zorientowawszy się że nikogo prócz Uru i Aryi nie ma w domu udał się do swojego pokoju. Białowłosa ze zdziwieniem zaobserwowała towarzysza, po czym wróciła do studiowania pergaminów…

Triinu

W jednym z nich mogła wyczytać legendę pochodzącą z czasów buntu bogów. Było w niej napisane, że jeden z upadłych przeczuwając zbliżającą się klęskę postanowił chronić siebie, swych sprzymierzeńców, oraz sługów. Poświęcając całą swoją moc wydzielił z Nadprzestrzeni pewną część przestrzeni i łącząc ją bezpośrednio z światem żywych stworzył coś na rodzaj własnego świata zawieszonego w przestrzeni pomiędzy obydwoma pozostałymi. Dzięki temu zapewnił sobie schronienie, tkwił jednak w tym pewien szkopuł – nie mogąc się do niego bezpośrednio dostać bogowie rzucili urok na portal przez co upadły, ani nikt z jego sprzymierzeńców nie mogli opuścić własnego świata. Dzięki jednak specjalnym metodom możliwe było aby ktoś z zewnątrz był w stanie dowolnie przekraczać granice między światami - jeśli oczywiście przestrzegał ustalonych zasad nic mu nie groziło, gdy jednak któraś z owych zasad została złamana...
Legenda o tajemniczym miejscu pomiędzy księgami wspomina o wybudowanej w okolicy portalu świątyni nazwanej Annwn. Gdy jednak wydało się, że niektórzy korzystają z podróży pomiędzy światami, w obawie przed przełamaniem klątwy i wyzwoleniem Upadłego dostęp do świątyni ukryto. Tylko w określonych tekstach można znaleźć wskazówki na temat jak dotrzeć w okolice świątyni, portalu oraz magiczny sposób w jaki można odnaleźć ich bezpośrednie położenie, tymczasowo skrywane przez magiczną barierę.

AnKapone

- No no no… - mruknęła Uruviel. –Brzmi wcale nieźle… i co siostrzyczko na to powiesz? – spytała Aryi która rysowała różne różności na kartce papieru tuż obok. – Zapowiada się ciekawa przygoda…
Zaczęła pisać pospieszne notatki, by zachować je dla siebie bądź po prostu zachować wiedzę w razie przypadkowego zniszczenia dokumentu.

Triinu

-Zauważyłaś siostrzyczko, że te połączone liniami punkty –powiedziała Arya przyglądając się rozłożonemu dokumentowi. –Przypominają coś jakby gwiezdne konstelacje? Nie znam ich, są inne niż te widoczne nad naszym niebem poza tą jedną...Przynajmniej jest podobna do tej jaką tata nazywa Małą Niedźwiedzicą...

AnKapone

- Sprytna jesteś… - powiedziała Uru i wstała zza wielkiego stołu. Przeszukała bibliotekę i znalazła mapy nieba. Starała się nanieść odpowiednie punkty na dane gwiazdy, sugerując się Małą Niedźwiedzicą. – Kim chcesz zostać, jak będziesz już duża? – spytała siostra.

Triinu

-Chcę się nauczyć walczyć mieczem, tak jak tatuś, mamusia i Val...-odpowiedziała dalej skupiając się na swoim rysunku. – Pan powiedział, że te punkty mogą być sugerowane niebem, ale mogą odnosić się do jakiś punktów w przestrzeni, można by sprawdzić na mapie...-powiedziała po dłuższej chwili ni stąd ni z owąd.

AnKapone

- Pan? Jaki pan? – spojrzała na siostrę Uruviel a potem nerwowo rozejrzała dookoła.

Triinu

Arya znów zachowywała się jak gdyby nic i nie odrywając spojrzenia sponad kartki
kontynuowała rysowanie.
-No stał tu w przejściu taki, przyglądał się nam od dłuższego czasu...Teraz to sobie poszedł...Nie wyglądał groźnie, taki starszy, raczej sympatyczny pan...

AnKapone

„Chyba trzeba o tym powiedzieć rodzicom…” – pomyślała Uruviel. Arya zachowywała się czasami nieco dziwacznie, ale teraz „pan” przegiął pałę. Uru skorzystała jednak z rady „pana” i przyniosła kolejną mapę i ponowiła zaznaczanie punktów.

Triinu

Po dłuższym siedzeniu nad mapą udało jej się znaleźć miejsce na mapie, którego ułożenie geograficzne, jak chociażby znajdujące się na mapie punkty jak góry, urwiska odpowiadały jednemu z nieznanych im z nazwy gwiazdozbiorów. Pytaniem było: co z tego miało wynikać?
Jej rozmyślenia przerwał nagły hałas na dole.

AnKapone

Do biblioteki wszedł Drogo. Nim cokolwiek zrobił czy powiedział Uru poleciła : - Pilnuj Aryi!
Sama zbiegła po schodach, jednak na dole zaczęła się skradać ku źródłowi hałasu.

Triinu

Mogła usłyszeć jak w jednym z pomieszczeń na dole ktoś przeszukuje rzeczy – najwyraźniej intruzi wiedzący o spotkaniu profesora, oraz ich gospodarza z lordem uznał, że pójdą wszyscy przybyli. Nie przypuszczano zatem by ktoś został miejscu, bądź nie brano na poważnie pewnej młodej czarodziejki oraz jej małej siostrzyczki... Chytry

o obecności Drogo być może nawet nie zdawano sobie sprawy

AnKapone

Wtedy stały się równocześnie dwie rzeczy. Uruviel rzuciła na nowo przybyłych zaklęcie paraliżu, a w drzwiach frontowych stanęła Yenne razem z Voghnem. Ci drudzy choć nieuzbrojeni nadal byli groźni…
- Czego tu chcecie?- warknęła elfka zagradzając drogę złodziejaszkom.

Triinu

Najwyraźniej włamywacze nie mieli ochoty zdradzać w jakikolwiek powodu swego przybycia. Voghn dołączając do żony i córki zapytał zapobiegawczo:
-Czy Aryia jest cała?

AnKapone

- Jest z nią Drogo… - rzuciła dziewczyna. – W bibliotece…
Yenne podeszła do najbliższego włamywacza i rzuciła zaklęcie czytania w myślach.
- No to zaraz się dowiemy…