www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Stary cmentarz. Jak powiadają meisjcowi powstały jeszcze przed Czasem Chaosu. Miejscowa legenda mówi, że ponad sto lat temu miejsce to stało się wylęgarnią upiorów, któą zapieczętowali kapłani z Sibiu...Ale ostatnie wydarzenia wskazują na to, że być może znów coś czai się wewnątrz starej krypty Mruga

AnKapone

Dojście na cmentarz nie zajęło im sporo czasu. Szli raźno, bo przecież żadne z nich nie wierzyło w bajdy o duchach. Duchów nie ma.... Gdy doszli, Darlen rozejrzał się p cmentarzysku...

- Wiejskie głupoty... - mruknął pod nosem. - Według mnie nic tu nie ma...

Triinu

-Sami się pytaliśmy...Chcieliśmy wiedzieć to nam powiedział co wiedział. Moim zdaniem teżą nic tu nie znajdziemy ale sprawdźmy jeszcze tą kryptę- powiedziała zmierzając w kierunku wejścia do podziemi, które o dziwo było otwarte. Wystarczylo tylko odchylić wrota i zajrzeć do środka, żadnych kłódek, żadnych zamnkięć...nic.

Avenie wypowiedziała zaklęcie ognika, by oświetlić drogę po schodach. Gdy byli już na dole rozejrzeli się wokół. Długi czarny korytarz zdawał się ciągnąc w nieskończoność...

AnKapone

- Przynajmniej jest ciemno... - powiedział wampir. - Wybacz, puściłbym cię przodem jak na gentelmana przystało, ale wolę by najpierw mnie skosiło niż gdybyś ty miała oberwać... - dodał i zszedł na dół.

Triinu

Czując intensywny, charakterystyczny odór tego miejsca skrzywiła się. Im dalej szła tym bardziej tym bardziej czuła jak ją mdli. Gdy poczuła jak robi się jej słabo wsparła się o ścianę by pozwolić jej zmysłom powrócić do równowagi. Nagle poczuła coś pod swoją dłonią. Uniosła ją znad ściany i oświetliła TO miejsce.
-Aaaaaaaaa!- po chwili z jej ust wyrwał się krzyk, który poniosło w dal podziemne echo. Pędem ruszyła przed siebie i rzuciła się na wampira, kurczowo wbijając palce w jego ramiona i oplatając go nogami – zupełnie jak kot, który broniłby się przed wrzuceniem do wody.

AnKapone

Objął ją jakby chciał ją chronić i wytężył wzrok szukając agresora. Gdy nic nie zauważył powiedział cicho:

- Bardzo mi miło mając cię w ramionach, ale jakby to powiedzieć... wolę mężczyzn... - dopiero teraz zorientował się, że jego ręce spoczywają na jej pośladkach. - Co cię przestraszyło? - liczył że nie zorientuje się, że trzyma ją za tyłek...

Triinu

-ON tam jest...Nie, ich jest więćej...ONI tam są...-powiedziała drżącym głosem. Głowę oparła na jego ramieniu tak by nie musieć pod żadnym pozorem patrzeć w jakąkolwiek stronę.

AnKapone

Zdjął jedną dłoń z jej pośladków i przeniósł na włosy. Delikatnie pogłaskał ją chcąc tym gestem ją uspokoić.
- Spokojnie Avenie, spokojnie... co się stało? - spytał.

Triinu

Drżała na całym ciele, naywryaźniej coś musiało ją wystraszyć nie na żarty.

-Sprawdź czy już sobie poszedl? Poszli? -wskazała ręką na miejsce, z któeo wybiegła z krzykiem.

AnKapone

Nie zadając już więcej pytań użył swojego wampirzego wzroku by dostrzec to, co ją tak przeraziło.

Triinu

Tak jak przypuszczał nie było tam nic co mogłoby wystraszyć kogoś myślącego racjonalnie...Jedyne co tam dostrzegł, była znajdująca się na ścianie....ślimacza rodzinka XD

-Czy ślimaczki już sobie poszły? –zapytała niewinnym głosikiem. XD

AnKapone

Powstrzymując śmiech powiedział w miarę poważnym tonem:

- Tak, nie ma ich już... jesteś już bezpieczna... - powiedział głaszcząc ją nadal po głowie.

Triinu

Słysząc jego dopowiedź przez chwilę jeszcze była spięta, potem jej ciało rozluźniło się. Westchnęła z ulgą.
-Darlen?

AnKapone

- Tak? - spytał już całkowicie opanowawszy śmiech.

Triinu

Tak jak przed chwilą odezwała się do niego łagodnym tonem, tak teraz zwróciła się do niego nieco uniesionym tonem, w którym na swój sposób niejako pobrzmiewała groźba:
-Czy ty przypadkiem nie obmacowujesz mnie po tyłku?