www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Udało im się dostać do środka – jak się okazało pomieszczenie było jednym wielkim archiwum najróżniejszych artefaktów, woluminów etc...Nie było wątpliwości, że lord Attenborough był „zbieraczem”...
-Powinniśmy znaleźć miedzianą skrzyneczkę, nieco podniszczoną z wizerunkiem dwugłowego gryfa...Taką widziałam w swoich wizjach, do niej powinien pasować ów kluczyk...

AnKapone

Dość dużo czasu zajęło im przeszukanie pomieszczenia, ale w końcu znaleźli to czego szukali. Bez przekonania Valteria wsunął kluczyk w dziurkę i przekręcił. Kliknął zamek. Otowrzył…

Triinu

Niestety najwyraźniej zamek był zepsuty, bądź chodziło o zupełnie inną skrzyneczkę. Tymczasem Danny zajęta była przyglądaniem się dość osobliwym eksponatom:

[link widoczny dla zalogowanych]

Tu se można popatrzec na inne eksponaty

[link widoczny dla zalogowanych]

AnKapone

- Cholera… - mruknął pod nosem próbując otworzyć skrzynkę siłą.

Triinu

Niestety starania młodego ćwierćsmoka nie przynosiły rezultatów. Tymczasem przebywająca z nimi w pomieszczeniu Nuuka wyniuchała znajdujący się przy podłodze schowek, bądź niewielkie przejście, tuż przy ziemi do następnego pomieszczenia. Nie omieszkała im dać znać o swoim odkryciu cichym piszczeniem. Danny próbowała unieść właz blokujący wejście, lecz bezskutecznie, był zbyt ciężki dla niej:
-Przydałaby się czyjaś pomoc...sądzę że męski osobnik, ćwierć krwi smoczej byłyby akurat....-rzuciła aluzję w stronę narzeczonego

AnKapone

Dopiero teraz zauważył, że coś się zaczęło dziać. Ostawić pudełko na miejsce i pomógł narzeczonej unieść klapę. Nie było łatwo, ale w końcu się udało.
- Oby było warto… - sapnął odkładając wieko obok. Zajrzeli do środeczka.

Triinu

W środku panował półmrok, a fakt iż wejście do środka znajdowało się dość nisko i było małe trudno było cokolwiek dostrzec. Z pomocą nadeszła Nuuka, która korzystając z faktu iż była mała, oraz miała lepiej wzrok dostosowany do ciemności wbiegła do środka. Dłuższą chwilę pobuszowała wewnątrz pomieszczenia.
-Znalazła podobną skrzyneczkę do tej jaką miałeś...Może to o nią chodziło, a ja źle zinterpretowałam wizję. Nuuka prosi by podać jej kluczyk i postara się ją otworzyć....-Danny przekazała Valowi to co telepatycznie powiedziała jej szczurzyca.

AnKapone

- Dobrze… - powiedział Val i wsunął kluczyk do środka, licząc że szczurzyca go chwyci.

Triinu

Tak też się stało, słychać też było że stara się poradzić sobie z zamkiem jednak zaraz w tym samym momencie dało się usłyszeć jak otwierają się drzwi do pomieszczenia w którym znajdowali się Danny i Val

AnKapone

- O żesz w mordę jeża… - mruknął. Byli niewidzialni, fakt. Nuuka w sumie też. Jednak szkatułka i cokolwiek w niej było, już nie… Co więcej właz był otwarty, więc widać było, że ktoś tam był. – Dupa wołowa… - skomentował znowu. – Przekaż Nuuce by wychodziła stamtąd i niech nic ze sobą nie bierze! – szepnął do narzeczonej odsuwając ją pod ścianę.

Triinu

Ledwo to powiedział do pomieszczenia weszło trzech, czterech mężczyzn – co ciekawe najwyraźniej sami też szukali schronienia. Zaraz się okazało dlaczego: w pomieszczeniu obok –tam gdzie miało miejsce potajemne spotkanie dało się posłyszeć odgłosy nagłej wrzawy, walki...Gdy słychać było, że roztwierają się drzwi tamtego pomieszczenia i ktoś wybiega na korytarz mężczyźni wyciągnęli broń i ruszyli na korytarz – dopiero teraz było wiadomo, że szykowali zasadzkę.
-Nuuka mówi, że mamy się nią nei przejmować, tam jest jakaś szczurza nora, postara się uciec przez nią. Prosi byśmy spotkali się w domu przyjaciela profesora, ona już tam będzie z tym co znalazła

AnKapone

Nie mniej Val już nie słuchał. Doskoczył do pierwszego z mężczyzn, będąc niewidzialnym niewiele ryzykował. Pierwszemu poderżnął gardło, drugiemu wbił sztylet pomiędzy łopatki. Może nie zabił, ale na pewno przeciął rdzeń kręgowy. Trzeciemu dosolił w twarz.

Triinu

Chcąc mu pomóc wyczarowała długi, mocny cierń, którym rzucając niczym krótkim oszczepem przebiła szyję napastnika, który znienacka, od tyłu chciał zaatakować jej narzeczonego. Będąc na korytarzy dostrzegli Marion, która walcząc swoim ciałem starała się osłonić profesora,. Ponadto była już ranna w prawe ramię, także i prawy bok dołu jej sukienki był rozcięty odsłaniając nogę na całej drugości, ale nie była tam ranna. Podczas gdy Val i Danny starali się wyeliminować pozostałych przeciwników ona sama starała się pokonać mężczyznę z blizną.

AnKapone

Zaklęcie niewidzialności minęło, a Valowi i Deanerys nie pozostało nic innego jak włączyć się do walki. – Jeronimo! – krzyknął i z uśmiechem na ustach rzucił się w wir walki.

Triinu

W końcu udało im się wyeliminować wszystkich przeciwników, także i samej Marion udało się ciężko ranić przeciwnika, nie mniej mężczyzna odznaczał się dość sporą wytrzymałością i mimo rany ruszył na wojowniczkę nad którą nawet zaczynał zdobywać prezwagę