www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Valteria nachylił się nad jej uchem i szepnął: - Biblioteka, sypialnia, gabinet… tam bym to zrobił… - uszczypnął ją lekko w pośladek. – Chodź… poszukamy jakiejś miejscowy… - powiedział nieco głośniej by ewentualnie zmylić szpiegów

Triinu

-Sypialnia brzmi kusząco...-powiedziała zmysłowo kusząc mu do ucha. – Zacznijmy może jednak od gabinetu...

AnKapone

Podał jej ramię i ruszyli na obchód domu. Wędrowali niespiesznie, gdy ktoś przechodził obok udawali że podziwiają obrazy na ścianach. Znalezienie gabinetu było nad wyraz proste, ba! Jeszcze nikogo w nim nie było…
- No, kto by pomyślał, że tak łatwo pójdzie… - westchnął Val. Zaczęli się rozglądać.

Triinu

-Nie chwalmy jednak dnia przed zachodem słońca...- „skarciła” go Danny sama jednak zabrała się dalej za przeglądanie regałów z książkami. Niektóre z nich posiadające na swój sposób intrygujące tytuły od razu brała do ręki i przeglądała. Na razie jednak nie znalazła nic co mogłoby być wskazówką
Tymczasem spomiędzy rzeczy, które przeszukiwał wal wypadła wąska koperta w której znajdował się kluczyk

AnKapone

- Czy ten klucz prowadzi do twojego serca? – zażartował pokazując narzeczonej znalezisko. – Teraz pozostaje nam znalezienie czegoś, co on otwiera… - dodał i zaczął przeszukiwać wszelkie możliwe zakamarki, gdzie ów klucz pasować może.

Triinu

-Chyba, aż taka zła i niedostępna nie jestem, by potrzebować klucza do mego serca? –odpowiedziała na jego żart, drocząc się z nim.

AnKapone

Zaśmiał się cicho.
- Wiesz, tylko żartowałem… poza tym chyba byłbym zazdrosny… nie… ja jestem zazdrosny… - skomentował drapiąc się po głowie.

Triinu

Spojrzała na niego zaskoczona, zaraz potem uśmiechnęła się kokieteryjnie:
-Ty jesteś zazdrosny? O kogo?

AnKapone

- O tych wszystkich, którzy oglądają się za moją narzeczoną, oraz o tych, którzy o tobie myślą… po prostu egoistycznie chcę byś była tylko moja i nikt inny nie ma prawa o tobie myśleć… - objął ją w pasie i przysunął do siebie.

Triinu

Zaśmiała się radośnie zarzuciła mu łapki na szyję
-Nic nie poradzę na to, czy inni o mnie myślą, czy oglądają się za mną...Mogę cię jednak zapewnić, że w każdym aspekcie jestem tylko twoja...- po czym pocałowała go długo i z uczuciem

AnKapone

- Nawet nie wiesz jak mnie to cieszy… - szepnął gdy ich usta się rozłączyły. – No, panienko, ruszamy na dalsze poszukiwania… - po chwili na ucho jej szepnął – A potem obiecuję się z tobą kochać tak długo jak tylko zechcesz… dam ci tyle przyjemności, ile będziesz chciała… - po czym pocałował ją w szyję lekko przygryzając skórę.

Triinu

Zaśmiała się radośnie na jego słowa:
-Mój wariat...-powiedziała, po czym pocałowała go jeszcze raz. Gdy przejrzeli pomieszczenie gabinetu okazało się, że kluczyk nie pasuje do żadnej rzeczy w nim się znajdującej. –Cóż musimy wynaleźć nowy plan: trochę ryzykowne byśmy chodzili od drzwi do drzwi i sprawdzali do których ten klucz pasuje...

AnKapone

- Co powiesz o powtórzeniu zaklęcia niewidzialności? – na jakiś czas powinno wystarczyć.

Triinu

-Mam też inny pomysł, ale przy okazji z twojego także możemy skorzystać...-następnie trzymając w dłoni klucz rzuciła na niego zaklęcie „historii w przedmiocie” , tak by móc dociec gdzie owy klucz. Okazało się, że jest nim pomieszczenie znajdujące się w sąsiedztwie do tego, gdzie odbywało się tajne spotkanie. Musieli zatem bardzo uważać by przypadkiem nie zwrócić na swoją obecność tam uwagi.

AnKapone

- Jesteś wspaniała… - szepnął jej do ucha i rzucił na nich zaklęcie niewidzialności. Ruszyli do tajemniczego pomieszczenia.