www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Przytrzymała go za rękaw koszuli, by się od niej nie oddalał - chociaż nie miał na to za dużo miejsca. Popatrzyła za to na Therru... z nienawiścią... nie powiedziała jednak słowa.

Triinu

-Tym razem przychodzę do was jako sojuszniczka...w sumie nigdy nie przestałam nią być...

-Zwłaszcza po tym jak, postanowiłaś nas zdradzić...-smok zdobył się na cyniczny komentarz. Therru odpowiedziała na niego opanowanym, neutralnym tonem: -Nigdy was nie zdradziłam, nie w pełnym tego słowa znaczeniu. Nie jestem „z nimi”, oferując wam podróż do Cetra zamierzałam spełnić obietnicę. Dopiero gdy sytuacja zaczęła się komplikować „stanęłam” po ich „stronie”, dokładnie rzuciłam zaklęcie hipnozy by dowódca oddziału uwierzył mym słowom .Potem korzystałam już tylko z moich zdolności aktorskich...Podobnego sposobu użyłam by zdobyć zaufanie „rady” : korzystając z zaklęć i hipnozy sprzedałam im bajeczkę, że jestem szpiegiem czerwonych smoków, który złapał wysłanników wroga...Jeśli chciałam wam pomóc nie mogłam pozwolić by dać się pojmać razem z wami....

AnKapone

- Jakie to wygodne, prawda? - prychnęła elfka nie patrząc już na druidkę. - Naginać prawdę dla własnej wygody...? Nie wierzę ci... powiedz po co tu przyszłaś i czego od nas chcesz. Bo jeżeli masz zamiar nas zabić z ich polecenia to się grubo rozczarujesz...

Triinu

-Rozumiem was i nie oczekuję, że mi uiwerzycie po tym co zrobiam. Bardzo żałuję, że tak się stało i przepraszam was w tej chwili. Nie oczekuję,że mi wybaczycie ale i w nie oczekujcie ode mnie, że będę wiecznie błagać was o wybaczenie. Tak jak wpowiedziałam przyszałm wam pomóc...Przygotowalam wam wszystko do ucieczki: wasze konie i odzyskane rzeczy czekają przy tylnim wyjściu z fortu. Poprowadzę was tam jeśli chcecie, poznałam drogę któa pomże wam bezpiecznie przemknąć korytarzami...Mogę też dotrzymac swojej obietnicy i tym razem bezpiecznie doprowadzić was do miasta. Jeśli nie zdecydujecie się na moją pomoc zostawię wam otwarte drzwi byście mogli wyjsc, jednak dalej będziecie musieli poradzic sobie sami...Decyzja należy do was...

AnKapone

Jakby w naturalnym, instynktownym odruchu położyła sobie dłoń na brzuchu. Czy mogli znowu jej zaufać... przecież jeszcze mieli wiele do stracenia. A co jeżeli znowu mieli zostać złapani...?

- Prowadź... - powiedziała, choć słowa z trudem przeszły jej przez gardło/.

Triinu

Porowadziła ich korytarzami, tak krętymi że zapewne zapamiętanei drogi powrotnej było już nie lada sztuką...Byli całkowicie zdani na nią,tylko od niej zależało czy dotrą do wyjścia, czy nei bedzie na nich czekała kolejna przygotowana półapka. W końcu opuścili bydynek, na horyzoncie pomiędzy budynkami dopiero co pojawiać zaczęło się słońce.
Tak jak powiedziała Therru zaraz obok mogli zastać swoje konie gotowe do dalszej drogi, a obok nich trzeci -skradziony ze stajni wroa, przygotowany dla ich trzeciej towarzyszki.

AnKapone

Elfka szybko chwyciła swoje bronie, podając przy okazji kopeshe Voghnowi. Przypięła szybko miecze na plechy, kukri do ud i wsunęła na dłonie rękawice. Zaraz potem dosiadła konia.
Chyłkiem przyjrzała się druidce. Zaraz po tym spięła konia do galopu i ruszyła w ślad za dziewczyną.

Triinu

Therru jechała kilkanaście metrów przed nimi. Półśmok jechał obok elfki.
-Co o niej sądzisz? -zapytał półszeptem.

AnKapone

- Teraz już sama nie wiem... - odszeptała do towarzysza. - Jej metody są... wątpliwe, ale może faktycznie ma dobre zamiary? Musimy być czujni... - popatrzyła na niego z czułością.

Triinu

Odwzajemnił jej spojrzenie i uśmiechnął się do niej lekko. Czuł ulgę, że mimo niebezpieczeństwa jakie im groziło, byli bezpieczni....Przynajmniej na tyle, by miał poczucie, że w razie potrzeby bęzie mógł ją obronić, nie stać bezczynnie ze związanymi rękoma ipatrzeć jak ktoś wyrządza jej krzwydę.

AnKapone

Wysłała mu w powietrzu pocałunek i skupiła się na jeździe za Therru. Zmęczenie dawało się jej we znaki, chociaż starała się tego po sobie nie dawać poznać.