www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

- Jakie jednak są warunku zwycięstwa? - spytała elfka. - Nie chcemy zginąć, co jest logiczne, ale nie chcemy także zabijać i ciebie...

Triinu

-Oczywiście musimy walczyć tak by nie zadawać poważnych ran. Jeśli chodzi o przebieg samej walki trzeba doprowadzić jedną ze stron do takiej sytuacji by ta nie byłaby w stanie się bronić...Wszystko oczywiście w granicach bezpiecznego współzawodnictwa...

AnKapone

- Zatem dobrze...
Elfka skłoniła się jak to przy honorowych walkach bywa. Następnie wyciągnęła z pochew swoje miecze. Czekała jeszcze na swojego męża.

Triinu

Także i on skłonił się po czym sięgnąwszy po swoje miecze gotowy był do walki. Złoty smok ruchy pierwszy do walki ogonem starając się powalić lub chociaż pochwycić półsmoka, który jednak zwinnym ruchem wykonał salto i uniknął jego ataku. Następnie ruszywszy w stronę elfki zamachnął się jedną łapa by zadać jej cios

AnKapone

Yenne zwinnie uniknęła ciosu i tym samym doskoczyła bliżej przeciwnika. Starała sie wspiąć na smoczy grzebiet

Triinu

Gdy prawie się jej udało smok strącił ją z siebie. Zaraz potem Voghn starał się wykonać cios w jedno z wrażliwszych miejsc na smoczym ciele, jednak nie w sposób który mógłby smoka zabić. Niestety został łapą odtrącony i pchnięty na ścianę

AnKapone

Znajdując się blisko smoka wsunęła się pod jego pachę i w nagłym impulsie spóbowała go połaskotać.

Triinu

Smok zareagował na jej zabieg, po wpływem łaskotek niekontrolowanie zaczął wyginając woje ciało co wykorzystał Voghn i podcinając mu jedną z łap zaraz potem starał się go przechylić na bok.
-Yenne, choć pomóż mi!

AnKapone

Yenne nie przestając łaskotać przeciwnika naparła na niego swoim ciałem by pomóc mężowi przewrócić złotego smoka. Co ciekawe sama zaczęła się śmiać.

Triinu

Także i Voghn nie potrafił dłużej opanować śmiechu i także zaczął się śmiać. W końcu udało im się pokonać smoka – czyli powalić go na ziemię.
-Wygląda, na to że zwyciężyliśmy – oznajmił Voghn.
-Tak, zwyciężyliście walkę- powiedział smok ponosząc się z miejsca.- By jednak pozyskać moją krew potrzeba czegoś więcej: musicie mnie zabić...
-Przecież nie było mowy o zabijaniu kogokolwiek!

AnKapone

Humor zmienił się jej diametralnie.
- Nie. Powiedziała poważnie. Jeżeli połączenie pierścieni będzie wymagało twojej śmierci, to ja nie chcę ich łączyć... nie poświęcę życia żadnej niewinnej istoty...

Triinu

-Także i ja tego nie zrobię –dodał równie stanowczo Voghn.
-Nawet jeśli jest to jedyny sposób by osiągnąć cel, dla którego tu przybiliście? Wtedy wszystkie próby, całą ta droga poszłaby na marne....

AnKapone

- Owszem, nawet jeżeli to jest jedyna możliwość osiągnięcia celu. Nie poświęcę życia w imię władzy nad żywiołami. Nie chcę bowiem władzy. Chcę opiekować się tym, co może być zagrożone... więc jeżeli to jest jedyny warunek, mówię nie...

Triinu

Słysząc te słowa smok zmienił swoją postać – teraz stał przed nim młodzieniec, który zapewne mógł mieć około trzydziestu lat. Jak sam jednak się im wcześniej przyznał był w rzeczywistości dużo starszy.
-Oznajmiam wam, że ostatecznie przeszliście ostateczną próbę. By mnie pokonać, choć nie była to prawdziwa walka nie staraliście się na próżno odwoływać do mocy żywiołów. Także, i gdy próbowałem przekonać was, że odebranie mi życia to ostateczny sposób na wykonanie waszego zadania nie skorzystaliście z tego. Dowiedliście, że szanujecie życie oraz moc płynącą z potęgi żywiołów. Spełnię zatem wasze życzenie i wam pomogę.

AnKapone

Elfka potrząsnęła głową po czym zaśmiała się. Podeszła do smoka i podała mu rękę.
- Dziękuję...