www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Minęło kilka dni od rozpoczęcia podróży, większość czasu by stwarzać nadal odpowiednie pozory Finfuilas spędzała w towarzystwie Emmeline, by z całych sił przekonać ją oraz towarzyszących jej ludzi, że nadal stoi po stronie zakonu. Tymczasem Galatea i Drogo jechali nieco w innej części „pochodu” niż ona, pilnie strzeżeni przez grupkę żołnierzy.
-Mam nadzieję, że twoje zaufanie wobec niej nie obróci się przeciwko nam...-westchnęła elfka. –Nie mniej teraz będziemy mieli swego rodzaju sprawdzian, która lojalność okaże się dla naszej galiliceanae wygodniejsza: wobec swego bractwa, czy nas...

AnKapone

- Wierzę, że ona zdecyduje dobrze... - powiedział ukradkiem przyglądając się Finduilas. - Ona wie, że przeznaczenie odgrywa dużą rolę, ale wie też, że i ona sama musi coś tutaj zrobić...

Triinu

-Ostatnio zauważyłam, że dość często odłączają się od grupy, bądź nawet jeśli pozostają w obozie siadają gdzieś na uboczu i coś szeptem ustalają...Skoro nie chcą tego robić przy swoich ludziach mnogą być dwa powody: albo faktycznie szukają sposoby by pomóc jej cało wyjść z tej farsy, albo...

AnKapone

Coś zakuło go w sercu... Galatea miała rację. Ale nie chciał wierzyć, że Marion porzuciłaby to co zdołała już poznać. Zamknął oczy i przypomniał sobie tamtą chwilę, gdy odwzajemniła jego pocałunek, gdy siedziała obok niego naga na plaży.
- Niech więc stanie się to, co planuje dla nas Los... - powiedział otwierając oczy. - Jeżeli ona będzie chciała wrócić do nich, niech wraca...

Triinu

Dostrzegła w jego zachowaniu uczucia jakie żywił wobec niej. Uśmiechnęła się lekko i powiedziała:
-To co do niej czujesz jest ryzykowne, ale piękne...Mam nadzieję, że kiedyś nauczy się doceniać i odwzajemniać uczucia kogoś kto żywi wobec niej tak silne uczucia, wiąże nadzieję...

AnKapone

- Jeżeli zdecyduje się by zaufać mi... będę się o nią troszczył najlepiej jak tylko będę umiał. Jeżeli jednak będzie chciała zostać i będzie miała szansę, nie mam prawa jej zatrzymywać... - szepnął, po czym podał jej porcję posiłku. - Zjedz, proszę. Jesteś jeszcze nieco osłabiona, a przed nami nadal podróż...

Triinu

Galatea przyjmując posiłek uśmiechnęła się nieco bardziej, aczkolwiek w jej uśmiechu tkwiło coś ze smutku. Międzyczasie gdy tak rozmawiali Finduilas wraz ze swą towarzyszką ponownie odłączyły się od grupy

AnKapone

Drogo starał się jednać grać pozory. Starał się nie wodzić wzrokiem za Marion, by przypadkiem nie "wkopać" ich planu?
- Co zamierzacie zrobić z nami dalej?

Triinu

-To nie od nas będzie zależało lecz od wyroku sądu. To on zadecyduje o waszym losie. Jednak sam fakt, że pani jest asystentką człowieka oskarżonego o spisek nie najlepiej pani rokuje...Was gainów, jeśli dowiedzione wam winy nie będą zbyt wielkie zapewne odeślą za granicę, z z zakazem dożywotnego wstępu na teren Pretanii...

AnKapone

"Brzmi nieźle..." mruknął w myślach posępnie Drogo. Nie zważając już na nic połozył się na swoim posłaniu i zwinąwszy się w kłębek pogrążył się w czarnych myślach.

Triinu

W pewnym momencie, po dłuższej chwili szturchnęła go (chcąc na siebie zwrócić uwagę) Galatea. Pochylając się nad nim cicho szepnęła mu do ucha.
-Jest taka sprawa...Wróciła tylko ta Emmeline...Ja postaram się odpowiednio zagadać strażników, ty postaraj się na chwilę wymknąć z obozu i odszukaj Marion...Jeśli się spotkacie może uda się wyciągnąć od niej nieco więcej informacji, bo ta niepewność mnie zabija...

AnKapone

Poderwał się, jednak nie tak gwałtownie by zwrócić uwagę kogokolwiek. Skinął jej głową. Gdy zrobiła to co planowała Drogo wymknął się na poszukiwania Finduilas

Triinu

Napotkał ją przesiadującą w ruinach świątyni poświęconej bogowi pierzastemu wężowi. W chwili gdy ją odnalazł klęczała przed średniej wielkości statuetką upierzonego, skrzydlatego półczłowieka – półwęża. Z dłońmi złączonymi w geście modlitwy była pogrążona swoim modlitwom.

AnKapone

Czekał. Nie chciał jej przerywać w tak ważnym momencie, jakim jest modlitwa. Zrozumiał, że to jest ten bóg, któremu się oddała.

Triinu

-Już wcześniej wyczuwała, że jest w pobliżu, przygląda się jej postanowiła jednak dokończyć modlitwy. Gdy to zrobiła powstała zwróciła się w jego stronę i postąpiła kilka kroków do przodu:
-Nie powinno cię tu być, dla własnego bezpieczeństwa, a także dobra Galatei nie powinieneś opuszczać samodzielnie obozu...