www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu · Wysłany: Sob 17:03, 03 Mar 2012 Temat postu:

-Zatem do zobaczenia rankiem – szepnęła po czym pocałowawszy go na pożegnanie jeszcze raz, subtelnie ruszyła w swoją stronę.
Gdy Drogo wrócił do chaty w której się zatrzymali czekała na niego Galatea, sądząc po jej minie miała raczej dobre wieści, zatem nie zwlekała już dłużej by mu je przekazać:
-Być może ją odnaleźliśmy...Wieśniacy opowiadają o jakiś ludziach którzy zamieszkali w starej rybackiej chałupie na odludziu. Mówi się szczególnie o dziewczynie która samotnie przemierza plażę...Plotki głoszą, że ci ludzie prawdopodobnie są nieludźmi a na ciele tej dziewczyny zauważono jakieś mistyczne tatuaże...

AnKapone · Wysłany: Sob 17:07, 03 Mar 2012 Temat postu:

- Nie mylą się... - powiedział Drogo i usiadł na swoim posłaniu. - Rankiem przyjdzie tu i powie, czy rusza z nami czy zostanie ze swoją rodziną... - dodał uśmiechając się lekko do Galatei.

Triinu · Wysłany: Sob 17:26, 03 Mar 2012 Temat postu:

Także i ona uśmiechnęła się i powiedziała:
- Tak się cieszę, mam nadzieję że uda się wam...Widzę bowiem jak bardzo ci na niej zależy i choć na początku podchodziłam do niej z dystansem jako tego kim była to sądzę że zasługujesz na nią i szczęści z nią. Wspomniałeś jednak coś o jej rodzinie? Jak to, przecież nie powinna jej znać?

AnKapone · Wysłany: Sob 17:30, 03 Mar 2012 Temat postu:

- W zasadzie jej nie pamięta. To znaczy matki, bo brata nie znała wcale... - powiedział. - Wiesz, Gal... jeżeli zostanie z nimi też będę szczęśliwy... bo jeżeli nawet nie ja to oni pokażą jej to wszystko, co straciła przez te wszystkie lata...

Triinu · Wysłany: Sob 18:29, 03 Mar 2012 Temat postu:

Spojrzała na niego zaskoczona jego słowami:
-Ale przecież tak bardzo ci na niej zależy, tyle dałeś z siebie. Chcesz teraz z tego zrezygnować?- zapytała

AnKapone · Wysłany: Sob 18:32, 03 Mar 2012 Temat postu:

- To nie chodzi o rezygnowanie. To musi być jej wybór. Ja nie mogę jej nic sugerować, nie mogę jej błagać by została. Chcę by była szczęśliwa, nawet, jeżeli ja mam przy tym cierpieć... - poweidział i uśmiechnął się nieco może smutno

Triinu · Wysłany: Sob 18:51, 03 Mar 2012 Temat postu:

-Rozumiem twoją decyzję. Mam też nadzieję, że poprzez pobyt z nami nauczyła się wystarczająco dużo by uszanować szansę wyboru i możliwości jakie daje jej los. Oby wybrała słusznie – powiedziała także uśmiechając się nieco smutno.

AnKapone · Wysłany: Sob 18:53, 03 Mar 2012 Temat postu:

- Dokona właściwego wyboru... pierwszego w swoim życiu... - powiedział i zwinął się w kłębek. Wiedział że tej nocy nie zaśnie ale pozwolił myślą błądzić swobodnie aż do świtu.

Triinu · Wysłany: Sob 19:09, 03 Mar 2012 Temat postu:

Rankiem do chaty w której się znajdowali zgodnie z zapowiedzią przybyła Finuilas. Pogoda tego dnia nie rozpieszczała, zatem całą jej postać okrywała obszerna opończa, głowę zasłaniał głęboko nasunięty kaptur. Nie była też sama: przybyła wraz z nią kobieta, bardzo do niej podobna – bez wątpienia matka, oraz młody mężczyzna, mający zaledwie dwadzieścia parę lat.

AnKapone · Wysłany: Sob 19:10, 03 Mar 2012 Temat postu:

- Witaj Finduilas, a także ty pani... panie... - skinął głową Drogo. Gdzieś w głębi serca poczuł, że ta świta przyszła się z nim pożegnać... Starał się pocieszać, że to dobrze, że zostanie z rodziną. Nie powiedział jednak nic więcej, czując że głos mógłby uwięznąć w jego ściśnietym gardle.

Triinu · Wysłany: Sob 19:23, 03 Mar 2012 Temat postu:

Także przebywająca w pomieszczeniu Galatea przypuszczała jaką decyzję podjęła dziewczynę. Było jej tak bardzo żal Drogo, ale postanowiła uszanować postawę jaką zdecydował się przyjąć, oraz wybór Marion. Chcąc go pocieszyć i dodać otuchy położyła mu dłoń na ramieniu.
Sama Finduilas podeszła jeszcze bliżej Drogo i spojrzawszy mu w oczy ujęła jego dłoń i powiedziała:
-Z perspektywy czasu, bowiem na początku tego nie doceniałam ... jestem ci wdzięczna za wszystko, za każdą pomoc, gest, uczucie jakimi mnie obdarzyłeś. Dziękuje ci też za słowa wsparcia jakim starałeś się dla mnie być, twoje dobre rady. Nawet wczoraj gdy wiedziałeś, że ja...

AnKapone · Wysłany: Sob 19:30, 03 Mar 2012 Temat postu:

Położył jej dłoń na policzku i powiódł nią po nim. Pocałował ją też czule w czoło i powiedział:
- Akceptuję cię taką jaka jesteś i tylko takiej cię pragnę i takiej chcę... - szepnął. - Tak bardzo chcę twojego szczęścia, że usunę się z twojego życia, jeżeli takie będzie twoje życzenie... - ale nie był w stanie powiedzieć nic więcej...

Triinu · Wysłany: Sob 19:38, 03 Mar 2012 Temat postu:

Uśmiechnęła się subtelnie i patrząc mu w oczy powiedziała:
-Nie musisz tego robić...co więcej sama nie chcę byś znikał z mojego życia. Bo choć ni wszystko rozumiem jeszcze do końca, postanowiłam zostać z tobą...

AnKapone · Wysłany: Sob 19:41, 03 Mar 2012 Temat postu:

Drogo na chwilę zamarł po czym w nagłym ataku radości chwycił Finduilas w ramiona i podniósłszy do góry okręcił się z nią dookoła.
- Nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę... - szepnął i pocałował ją długo i namiętnie.

Triinu · Wysłany: Sob 19:54, 03 Mar 2012 Temat postu:

-Spotkawszy cię wczoraj, po prostu nie potrafiłam odejść...Gdybyśmy się wczoraj zobaczyli być może byłoby mi łatwiej, ale tak...po prostu nie mogłam...
Matka słysząc i widząc relację między nimi uśmiechnęła się do siebie. Brat był jednak mniej kontent, co nie omieszkał nadmienić:
-Finduilas choć nie jest pełnej krwi, należy do naszego ludu i wśród niego jest jej miejsce. Choć przyjmuję do wiadomości jej decyzję wiedz, że nie popieram jej- zwrócił się bezpośrednio do smoka.