www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Weszli do dzielnicy slumsów. Nic się tutaj nie zmieniło od ostatniej wizyty. Może trochę bardziej śmierdziało.
Brudne dzieci bawiły się na niewielkim, zaśmieconym placyku. Dzięki wyobraźni mogły wyrwać się z tego miejsca. Mogły być kimkolwiek chciały i nikt nie mógł im tego zabronić.

Yenne pokierowała przyjaciół w miejsce poprzedniego spotkania z Vittorinem.

- Tu widziałam go ostatni raz. - powiedziała wskazując niewielki zydel. - Stąd musimy zacząć poszukiwania.

Rozejrzała się dookoła w poszukiwaniu jakichś śladów.

Rutlawski

-Jest to trochę, powtarzam, trochę lepszy widok od tych zdemolowanych miasteczek Cymuru.

Triinu

W oddali dało sie posłyszeć dziecięce śmeichy, jakieś dzieciaki trzymajac sie za ręce w kółku bawiły sie w jakaś dziecięca grę -wyliczanke

Nieco dalej jakaś kobieta wieszała pranie ... Jeszcze gdzieś indziej banda miejscowych rzezimieszków zaczepiała jakąś dziewczynę....

Dopiero, gdzieś hen w dali dało sie zobaczyć siedzącą na ziemi, wspartą o ścianą sylwetkę starca...

Rutlawski

-Co za bydło- wściekl się Atabe i ruszył zalatwić sprawę z rzezimieszkami.

AnKapone

Kiedy zauważyła, że Atabe kieruje się do rzezimieszków, powiedziała do Gallmau:

- Idź z nim. Sama bym poszła, ale Vittorin siedzi tam - wskazała palcem.

Triinu

Gallmau skinął glową i poszedł razem z Atabe. Tymczasem Avenie i Yenne ruszyły w stronę starca.

Gdy podeszły do niego od razu uderzyła je charakterystyczna woń: brudu, moczu i ropiejącej rany...Tak jak się okazało starzec leżał z wyciągnięta przed siebie nogą, na któej widniała spora rana...Zakażenie było dość spore, jedynym sposobem uratowania zdrowia mężczyzny była by jedynie amputacja...

Starzec zorientowaszy się, że ktoś nad nim stoi poruszył się i niespokojnie zapytał:

-Kto waść?...-następnei wziął kilka głebszyco oddechów, starając sie rozpoznać zapach....-Ładnei pachniecie, za łądnei by być stąd...Nie wiem czemu, ale mam wrażenie że jedne zapach skądś kojarze...

AnKapone

- Witaj, panie. - rzekła Yenne - To mnie kojarzysz. Jestem tą, która szukała stuletniego karła. Nie przedstawiłam się wtedy. Jestem Yenne a to moja towarzyszka. Chciałabym jeszcze raz prosić cię o pomoc.

Triinu

- Pomoc westchnął -mężczyzna....- A czym moge panienkom pomóc? Jestem bezużyteczny...

AnKapone

- Nie jesteś, panie, bezużyteczny. Czy powiesz mi, kto ci zrobił coś takiego- powiedziała wskazując na nogę. Po chwili zreflektowała się i dodała - Kto tak zranił cię w nogę?

Triinu

- Życie tu jest bardzo cięzkie....zresztą co ci będe mówił, sama zapewne się domyslasz...Nie mówmy jednak o mnie, moje zycie po malu zmierza ku końcowi...Powiedz raczej jak wam mogę pomóc?

AnKapone

Yenne pochyliła się do ucha starca, by nikt poza ich trójką ich nie słyszał.

- Chciałybyśmy dostać się do posiadłości w lesie. Szukamy jednak tajemnego wejścia. Wiesz coś o tym?

Triinu

-A czy wiecie o co prosicie....-sysapał łamiącym się gosem.- To co tam zastać możecie jest tym od czego ja starałem się uciec...ale od tego nigdy się nei da uciec...To co możecie tam odkryć na zawsze może zmienić wasze życia...

-Wiemy co możemy tam zastać i jeśli chcemy się tam dostać mamy ku temu ważny powód, robimy też to na wasną odpowiedzialność...Prosimy tylko byś nam wskazał przejście- wtrąciła Avenie.

Męzczyzna bezradnie kiwał głową...-Dajcie temu spokój panieniki, tych spraw lepiej nie ruszać...

-Czyli lepiej ,że pozostawimy te sprawy samym soba...Mamy być bierne gdy coś zagraża naszemu światu? Mamy sie na to godzić, nic nei robiąc milcząca dawać temy przyzwolenie?

AnKapone

- Posłuchaj, panie. Moja przyjaciółka ma rację. Wiemy, co nam grozi, ale to grozi całemu światu. I jeżeli istnieje chociaż cień nadziei, że zdołamy to powstrzymać. Zrobimy to. - położyła dłoń na ramieniu starca.

- Proszę. - dodała.

Triinu

Mężczyzna westchnął cicho:- Nie przekonuje mnie to, nie wierzę już w żadne ideologie....Kiedyś byłem jednym z wielkich alchemików, miałem stanąc na równi ze stwórcami...dziś jestem umierającym, ślepym żebrakiem....Zawrzyjmy jednak pewien układ...Zadam waz zagadkę, jeśli odpowiecie: zdradzę wam miejsce ukrycia przejścia...Oto ona

[i]"Jestem przy tobie nawet gdy nie zdajesz sobie z tego sprawy, wtedy gdy myślisz że jesteś zupełnie samotny....Wypowiiedz tylko moje imię,a wnet zniknę. Kim jestem?"

AnKapone

- Czy to jest może "cisza"?