www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Spała może z godzinę. Obudziła się, bo... była głodna. Bardzo głodna. Przeciągnęła się na łóżku i burknęło jej w brzuchu...

- Jestem głodna... - stwierdziła nagle.

Triinu

Zaśmiał się lekko i zażartował:- Widzisz, a zawsze kiedy starałem się nakłonić do jedzenia, ty nie chciałaś. Poczekaj, ostygło to ci podgrzeje...-powiedział wstajć i wypowiadając zaklęcie małego ognika , a nastepnie wykorzystał je by podgżąć wspomniane jedzenie.

AnKapone

Uśmiechnęła się do niego i usiadła na łóżku.

- Mogłabym zjeść konia z kopytami. I nie uwierzysz.... najchętniej zjadłabym mięsko, dużo mięska... - zaśmiała się. - Co ta podróż ze mną zrobiła... mam nadzieję, że to nie sprawka dżina...

Triinu

Również się zaśmiał na to co powiedziała: -Czyżbyś jednak nawrócila się na mięsko?

AnKapone

- Nie wiem, czy nawróciłam, ale mam na nie wielką ochotę. Nie wiedziałam, że rozprawienie się z przeszłością wpłynie na moje gusta kulinarne... - zaśmiała się znowu. - No już! Bo za bardzo przypieczesz!

Triinu

Znów robzwiła go jej lekka niecierpliwość. Przerwal zaklęcie i podał jej obiad, zajmując miejsce na łózku obok.

AnKapone

Generalnie nie zwracała uwagi na nic i na nikogo, póki cały talerz nie został wyczyszczony, czy wręcz wylizany do czysta... Dopiero wtedy odstawiła naczynie na stół i jeszcze bardziej uśmiechnięta zwróciła się do niego:

- Chyba się najadłam... chociaż może jeszcze coś bym przekąsiła...? - zamyśliła się. - Nie wiem, może później. Dobre było

Triinu

Przez caly czas patrzył na nią takimi oczami O.O, nigdy jeszcze nie widzial jej spożywającej posiłek w ten sposób.
-Może jednak usiąde w bezpiecznej odległości nim mnie zjesz...-zażartował nawiązujmąc do jej słów

AnKapone

Zaśmiała się na jego reakcję.
- Spokojnie, nie zjem cię. Co nie zmienia faktu, że byłam głodna i to bardzo. Nie patrz tak na mnie.... mnie też czasem się zdarza.... - puknęła go lekko palcem w udo.

Triinu

Przypominając sobie jak trudno było mu jeszcze wczoraj wieczorem wmusić w nia jedzenie, obecne jej zachowanie stanoiwło zupełne zaprzeczenie. Pomyślał, jednak że to faktycznei co sie z nią działo było jej rekacją na stres i nagłą, dość intensywną podróż, a teraz wszystko wracał do normy....Powiedzmy Mruga

Uśmeichnął sie tylko do niej .

AnKapone

- No co? - spytała robiąc nadąsaną minkę. - Czuję się teraz jak jakieś dziwadło...

Triinu

Przysunął się do niej (zaryzykował, że go nie zje XD) i pocalował ją w szyję: - Po prostu pierwszy raz widziałem cię jak tyle i tak szybko jadłaś...Zawsze robiłaś to jak wróbelek,a teraz...

AnKapone

- Wróbelek zamienił się w wygłodniałego sępa... - stwierdziła drocząc się z nim.

Chwilę później popchnęła go na łóżko i usiadła na nim okrakiem nieco mocniej przygryzając skórę na jego szyi:

- Wiesz... może jednak zjadłabym coś... na przykład takiego smoka.... czarnego.... smakują jak kurczak....

Triinu

Zaśmiał się na jej słowa i drocząc się z nią powiedział: -Może smakują jak kurczak, ale mięso mają twarde: zęby byś se połamała...Poza tym jestem w połowie elfem; w twoim przypadku byłby to kanibalizm

AnKapone

Yenne zaśmiała się na jego uwagę.

- Mroczne elfy nie lubią ponoć elfów światła. Kanibale też muszą z czegoś żyć... - znów przygryzła jego skórę tym razem jednak odrobinkę za mocno.

Cienka stróżka krwi spłynęła po jego szyi, którą ona zlizała i lekko zaczęła ssać jego rankę.

-Mówiłam, że mi smakujesz... -zamruczała mu do ucha. Dopiero gdy to powiedziała opamiętała się i zeszła z niego.

- Wybacz, ja serio nie jestem ostatnio sobą... - spuściła głowę.