www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

-Tak, zaiste udało wam się dotrzeć na czas. Juro z rana wyruszam w podróż, dlatego też mam nieco przygotowywania. Daltego też im szybciej zaltwimy formalnosci tym lepiej: nawzajem bedziemy wolni i będziemy mogli zająć się swoimi sprawami...Nim przystąpimy do negocjacji ceny chciałbym otrzymac od państwa potwierdzenie, że przedmiot dotarł do swojego nowego właściciela...

AnKapone

Elfka wyciągnęła list potwierdzający wykonanie zadania i podała go kupcowi.

- Mam nadzieję, że to wystarczy...

Triinu

Mężczyzna przeczytał dokładnie treść dokumentu, po czym twierdzaco pokiwał głową. Następnie zasanowił się nad ceną jaką mógłby zaoferować dwójce bohaterow za wykonanie zadania.

-Jest was dwoje...-pomyślał na głos. - Co powiecie o 300 sztukach złota, wychodzi po 150 sztuk złota na osobę. Oczywiście cena może podleać neocjacji, jednak nie zapominajcie, że wasze zadanie polegało na dostarczeniu przedmiotu...Wasza zapłata nie może być też zbytnio wygórowana...

AnKapone

- Wie pan... - zaczęła Yenne - ...dżiny to jednak niesforne stworzenia. Nie ostrzegł nas pan przed niebezpieczeństwem, więc możemy żądać wyższej ceny... - kontynuowała. - 600szt złota to minimum...

Triinu

Mężczyzna zamrszczył brwi, a jego twarz przybrała surowaszy wyraz.
-Otwieraliście wieko? Wypuściliście dźina?...Zaufałem wam, liczyłem na pełną dyskrecję....Za to powinienme wręcz zaniżyć oferowaną wcześniej sumę....Jako, że zgłosiliście się w roli ochotników, a i mam potwierdzenie wykonanego przez was zadania podtrzymuję poprzednio oferowną kwotę: 300 sztuk złotaa...

AnKapone

- Nie my otwarliśmy wieko, ale my pojmaliśmy ponownie dżina... cała sprawa pozostała anonimowa, niech się pan nie obawia... Co więcej naraził nas pan na niebezpieczeństwo, mimo że nasza pomoc była dobrowolna... 600 sztuk złota...

Triinu

-A więc posiadacie honor, skoro staraliście się załagodzić spraw. To dobrze o was śiadczy, niech bedzie 400 sztuk złota. To nadal była tylko dostawa, a waszym zadaneim było bezpieczne dostarczenie przesyyłki. Nie wnikam już jak do tego doszło, ale dopusciliście się swego rodzaju uchybienia w swojej części umowy...

AnKapone

W sumie to wiedziała, że więcej nic nie wskóra. Ale to i tak lepiej niż 150 sztuk złota na głowę.

- Zgoda... - powiedziała z uśmiechem. - Cieszę się, że udało nam się dogadać...

Triinu

Xańczyk siegnął po jedną ze skrzyń i odliczył z niej po 200 sztuk złota, do każdego z dwóch woreczków, które wrcęzył bohaterom.

-Proszę, oto wasze honorarium Teraz wybaczcie, mam troche pracy przed sobą: muszę przygotować się do podróży...

AnKapone

- W takim razie szerokiej drogi panu życzymy... - skłoniła się Yenne i ruszyła w stronę karczmy.

Idąc zwróciła się do Voghna:
- Niewiele tego, ale zawsze jakiś grosz...

Triinu

-Zgadza się, zawsze się przyda....choć swoją drogą miał rację: nie do końca wywiązaliśmy się z obietnicy jaką mu daliśmy zawierając umowę - nie obyło się bez kłopotów. Ale i on był nie w porządku, nie ostrzegając nas co wieziemy, zatem prawda leży po obu stronach...Wybacz, że się nie wtrącałem, ale gdybym zabrał głos, na pewno nie dostaliyśmy złamanego grosza- starał się na koniec żarartować sam z siebie, prawdą bowiem było, że dyplomata był z niego żaden Jezyk

AnKapone

Zasadziła mu lekkiego kuksańca w żebra.

- Co racja to racja. Na negocjatora się nie nadajesz. Uważam, że gdyby wyjawił nam co wieziemy, mielibyśmy większe baczenie nad tym, co przewozimy. To co teraz robimy? Chyba należy nam się chwila wytchnienia...

Triinu

-W zasadzie po całym tym "maratonie' chetnie bym się wykąpał, zjadł coś pożywniejszego niż to co znalezione przy drodze...

AnKapone

- Chodźmy więc do karczmy... - powiedziała chwytając jego rękę.

Jak postanowili, tak zrobili. Najpierw poszła wykąpać sie elfka. Po kilku dłuższych chwilach wróciła i poinformowała smoka, że obiad zaraz będzie. Voghn wyszedł, a Yenne położyła się na łóżku czekając na posiłek. Nie doczekała. Zasnęła.

Triinu

Wchodząc do pokoju i zastając ją śpiącą poczuł się troche zaskoczony...ale nie do końca, przecież w trakcie ich wspólnej podrózy zauważył, że nei czuje się najlepiej... choć sama nie chciała się do tego zbytnio przyznawać. Chcąc dać jej się wyspać okrył ją bardziej i kładąc rękę na czole sprawdził czy nie ma gorączki.