www.portalfantasyrpg.fora.pl

AnKapone

Darlen znalazł się za plecami przeciwnika i użył zaklęcia Iskry na jego plecach. Po czym poprawił atak tnąc wroga po plecach wzdłuż kręgosłupa.

Triinu

Nie udało mu sie ostrzem miecza zranić przeciwnika, nie mniej zaklęcie iskier zadziałao i ten otrzymał - 2pkt obrazeń. Nie udało mu się zaatakować wampira.

Przeciwnik znalazł sie bliżej czarodzjieki...Nie chcąc za jednym razem tracić zbyt wiele many zdecydowała się ona na zaatakowanie go wręcz. wyciągneła swój Yataghan i wykonała cięcei raniąc go na - 5 pkt ("Victory! Widze że i w walce wręcz idziem i coraz lepiej :3" -pomyślała)

Gallmau zajmował się trzecim przeciwnikiem, znwó nie udało mu się fo zranić (ale pierdoła XD)...Przeciwnik zamachnął się chcąc zadać mu obrazęnia ale młody herszt w ostatniehc chili odskoczył z meisjca. Wrogie ostrze musnęło go tylko rozcinając materiał jego koszuli tym samym odsłaniając jego.....KLATĘ XD...

AnKapone

Słysząc trzask rozdzieranego materiału Darlen obrócił się w tamtym kierunku. Zobaczywszy gołą klatę Gallmau rozmarzył się :hamster_bigeyes:

"Opanuj się, chłopie - pomyślał - przyjemności potem"

Spróbował użyć hipnozy na przeciwniku, by ten stanął nieruchomo w miejscu i ciął sejmiarem przez jego gardło.

Triinu

Przelotne zachwoanei wampira wyołane wrażeniem jakei wywoła w nim widok roznegliżowanej klaty Gallmau nie uszło uwadze samego "zainteresowanego"....

"Jest gorzej...niż być może..."- pomyslał tamten, ciezko przełyjakąc ślninę "Wyglada na to, że tamten już nei tylko na mnei leci, ale poważnie się na mnie napalił..." Oczy bohatera wyglądały mnei więcej tak: O.O Zaraz jednak otrząsnął się gdyż mając przed sobą przeciwnika jeśli nie chciałstracić czegoś wiećej niż rozcięta ksozula musial sie wziąc garść...Zaatakował z impetem przeciwnika zadając mu - 9 pkt obrażeń (frustracja, wynikająca ze śadomości przebywania w towarzystwie napalonego na niego wampira -geja podziałała

), przeciwnikowi nie udało sie go zaatakować, aczkolwiek jego ostrze smignęło niebezpiecznie blisko jego paska od spodni (XD)

Przecwinik zaatakoany przez Darlena uległ hipnozie i ostatecznie zostął wyelminowany z gry.

Avenie równeiż roochocona swoimi osiągnięciami w posługianiu sie bornią białą zadałą przeciwnikowi kolejny atak zadajac cios na - 6 pkt. Niestety nie udało jej sie w pełni uniknąc ciosu przeciwnika...Rana zadana w bok ostrzem jego miecza zabolała...z rany poleciała krew "Stalam sie zbyt pewna siebie"- pomyslała spoglądajac na zranione miejsce...

Tymczasem do jurty wpadło dwóch kolejnych strażników o paramterach:

sila/ szybkosc/ witlanosc

12/14/14
16/14/16

AnKapone

Darlen użył znów zaklęcia iskry tak, by zranić obu przeciwników. Gdy zaklęcie sięgnęło celu, rzucił się na pierwszego wroga. Ciął go ostrzem na wysokości przyrodzenia, a potem poprawił tnąc po podbrzuszu.

Triinu

Zaklecie znowóż podziałało, niestety cios w "krocze" nie. Nie mneij obydwaj przeciwnicy otrzymali po - 2pkt obrażeń od magii Darlena.

Gallmau także próbował zadać cios przeciwnikowi, lecz ten zdołał uniknąc jego ciosu. Otzymał także cios w bok na - 3 pkt
"Do licha"- pomyślał bohater- "zaraz dam se spokój z tym żelastwem i nei oglądając się na nic sięgnę po prawdziwą broń...."

Tymczasem Avenie znwou starał sie zaatakować przeciwnika mieczem, gdy ten wykonał unik czarodziejka po raz kolejny rzucila w neigo zaklecie ognika...Nim jednak ognik uderzy lw cial oprzeciwnika ostrze jego miecza znowuż zraniło jej ciało - 2 pkt

AnKapone

Wampir znów użył hipnozy i polecił jednemu z wrogów przebić mieczem drugiego.

Triinu

Zaklęci podziałało - dzieki temu kolejny przeciwnik zostal wyelminowany.

Avenie chcąc pomóc bratu rzucila zaklecie ognika w przeciwnika,z ktorym walczyl. Sam Gallmau zadal mu potężny cios dzieki czemu zostal on pokonany zupelnie.

AnKapone

Wampir uśmiechnął się pod kapturem. Przemknął pod ramieniem przeciwnika, od tyłu rzucił mu się na plecy i wbił kły w tętnicę na szyi. Jeszcze kiedy pił, przesunął ostrzem po szyi Xa'ńczyka.

Triinu

Szybki atak sprawił,ze udało mu sie pokonać przeciwnika, któego ciało osunęło sie bezwłądnei na ziemię...

-Obrzydliwość...-poiwedział półzpetem Gallmau do siostry, widząć sposób w jaki ich towarzysz się "posilał".

AnKapone

- Nie lubię tego sortu... B RH+ - skrzywił się Darlen. - Bleee...

Niemniej odwrócił się w kierunku Avenie i Gallmau. Poprawił kaptur, o mało co nie zsunąłby się z jego głowy. Wytarł sejmiar o truchło jednego z wrogów powstrzymując tym samym odruch oblizania ostrza.

"Mama mówiła, że nie należy oblizywać noża po jedzeniu... - smutno pomyślał."

Swoim beztroskim tonem dodał jednak:

- Dobra walka

Triinu

-Musimy jak najszybciej stąd uciekać...-powiedziała Avenie.

-...a ja muszę znaleźć koszulę...-powiedział Gallmau rozklądając się spospiesznie po zakarmakach jurty w nadzei ,że znajdzie coś do okrycia swojej gónej częsci ciała...Być może w zwykłych okolicznościach nei przjejmowałby się tym, gdby nie świdomośc, że ten wmapir... XD

-...sądzę że jeńcy pod opieką żołenirzy są już w drodze do oddziału który ich odeskortuje do Bath...-kontynuowała czarodziejka. - ...Musimy zadecydowac co robmy my...To znaczy ja i mój brat i tak zamierzamy udać sie na pole walki...nie wiem jak z tobą, musisz sam zdecydoweać nigdzie cie nie bdziemy na siłe ciągnąc...- zwóciła sie do Darlena.

Gallmau spojrzał na nią z wyrzutem :" Musiałaś powiedzeć <mój brat> nie moglaś starać sie utrzymywać go w przekonaniu, że być może jesteśmy parą, to by sie do mnei nei dobierał?!"....

AnKapone

- Tutaj nic nie znajdziesz. - powiedział poważnym tonem, bez cienia żartu. Wampirzy wzrok pozwolił mu bez problemu dojrzeć wszystko w jurcie. - Chyba że weźmiesz sobie coś z tych tutaj... - pokazał nam martwych Xa'ńczyków.

Minął Gallmau bez słowa ani nawet nie zaszczycił go spojrzeniem. Nie odwracając się jednak do nich dodał równie poważnie:

- Pójdę z wami, przynajmniej do końca bitwy, może okażę się jeszcze potrzebny...- po czym opuścił namiot.

Triinu

Gallmau idąz za radą wampira ściągnął z jednego z pokonanych przeciwnika koszule, starając sie wybrać ,taką kóra nie byłby zbytnio poplamiona...

Następnie rodzeństwo wraz z nwoym towarzyszem udało sie w stronę pola bitwy by wspomóc w walce przyjaciół...

Triinu

Zwycięzcy dotarli do obozowiska Xańczyków. Ci wiedząc o przegranej na polu bitwy poddali się natychmiast...Było ich zbyt wielu, by stawiać opór –doskonale wiedzieli, że tę bitwę przegrali....ale czy ostatecznie odmienić miała ona losy wojny?

Jakiś czas potem do obozowiska pokonanych przyniesiono ciało ich dowódcy- Sho...Zgodzono się zobaczyć je, oraz ostatecznie pożegnać się z nim jego żonie...Gdy ja przyprowadzono, na widok martwego ciała ukochanego wyrwał się z jej ust prawdziwie przeszywający uszy krzyk rozpaczy i bólu...Wyszarpują się przytrzymującym ją żołnierzom starała się zbliżyć do ciała swojego męża...Książę Bowen litując się nad młodą wdową nakazał puścić na chwile puścić jej wolno by mogła godnie go pożegnać.

Sue’zue dopadła do ciała Sho i wtuliła się w nie najbardziej jak tylko potrafiła. Przez długi czas trwała przy nim, zanosząc się od płaczu....Czule gładząc dłonią jego twarz i szepcząc coś w swoim języku....W pewnym momencie jej głos zmienił się – stał się pewniejszy...mocniejszy...wyraz twarzy zmienił się na ten nie wyrażający żądnych emocji, uczuć...Rozbrzmiewające z jej ust słowa wypowiadane były we wspólnej mowie:

Widziałam, wiem że ten czas jest bliski...Kroczą już wśród nas, którzy zrodzeni są z praczasów...Jeszcze pogrążeni są w nieświadomym śnie, czekają tylko by się wreszcie przebudzić...Dusze pozostałych wołają do mnie z otchłani...Znów zmierzą się ze sobą dwie odwieczne siły dobra i zła...Wystrzegać się należy tego, który ma krew własnych braci na rękach, gdyż nie służy on nikomu prócz siebie...Ta, która ma umrzeć odrodzi się ponownie, wtedy niczym najjaśniejsza gwiazda rozbłyśnie – dawno zapomniana potęga, otworzone zostaną wrota do tego co zazdrośnie strzeżone...Nadejdzie nowy czas, lecz to do kogo należeć on będzie zadecydują, ci którzy znajdują się pomiędzy światłem, a mrokiem...

Był to fragment przepowiedni, który jeszcze tak niedawno wypowiedzila swojemu mężowi. –teraz jakaś siła, jakaś część jej chciała by niesioną tymi słowami prawdę poznali i inni...Dlaczego?...

Skończywszy mówić, wyczuwszy wcześniej sztylet ukryty w uzbrojeniu Sho wyciągnęła o i błyskawicznym ruchem przecięła nim sobie gardło...Po jej ciele spłynęła obficie krew, z ust wydobyło się kilka charknięć...W końcu jej ciało opadło tuż na ciele ukochanego, niedługo potem wydając ostatnie tchnienie...