www.portalfantasyrpg.fora.pl

Rutlawski

<Pare pytań, tak? ;>>

Atabe sam nie wiedział co czuje. Z jednej strony głupio było mu odpowiadać, na pytania z drugiej jednak była w nim jakaś chęć zwierzenia się z tego wszystkiego.

Atabe i Yenne byli gotowi do drogi.
Oboje wstapili jeszcze do sklepów, zielarni, Atabe dkupił trochę pożywienia, 10 magicznych napojów [ wiadomość dla Ciebie, Marto ] i teraz udawali się w strnę domu wdowy.

-Nigdy nie lubiłem tych ulic- wstrząsnął się z obrzydzeniem bohater.- Ile razy tu już walczyliśmy?

AnKapone

- Trudno zliczyć. Ale to tutaj się poznaliśmy.- powiedziała Yenne spoglądając przed siebie. - To tutaj pomogłeś mi po raz pierwszy z tamtymi oprychami. - dodała po chwili.

Zastanowiła się jeszcze chwilę. Po czym spytała:

- Dlaczego nic nie pamiętasz?

Rutlawski

Atabe uśmiechnął sie na myśl, że elfka wspomina ich sptkanie. Jej ostatnie słowa chyba nie dotarły jeszcze do niego. Teraz jednak uświadomił je sobie. Stanął jak wryty.
-Co???- powiedział, niemal zabawnie.

AnKapone

- Mówiłeś, że nic nie pamiętasz. A przynajmniej wielu rzeczy. Dlaczego? Jak? - westchnęła - Patrz jakie to życie śmieszne. Ty chcesz pamiętać, a ja chcę zapomnieć.

Rutlawski

-...
Milczenie.
W końcu...
-Nie wiem, moja droga, czy to jest śmiesezne i nie wiem, czy NIC nie pamiętam. Znaczy wiesz... Pamiętam Cuthberta, którego znasz, pamiętam moją ukochaną Feizi, pamiętam Badb, pamiętam gen. Franka i...- Skrzywił się jakby myślał o ludzkich odchodach - i pamiętam Janusa.

Spojrzał Yenne w oczy.

-To całkiem dużo jak na człowieka, który ma amnezję, któremu mózg został uszkodzony, czyż nie? Wesoly

AnKapone

- Dla mnie takie uszkodzenie byłoby szczęściem. Pytałeś mnie kiedyś o tę bliznę na karku. Kiedy...kiedy uciekłam, spadłam ze skały. To ślad po uderzeniu w kamienie. Miałam tam wtedy zginąć. - westchnęła. - Ponoć miałam uszkodzony kręgosłup, ale Nasher mnie z tego wyciągnął. I dla ciebie musi znaleźć się lekarstwo.

Rutlawski

-Widzisz... Chcesz zapomnieć zła... i ran z nim zwiazanych...
A ja chcę pamiętać Piękno. A nie mogę... Minęło półtora roku od Wypadku... Przecież ja nawet nie pamiętam nazwy domu- Znów gorycz wzięła górę w Atabe.- Nie wem, czy kiedykolwiek odzyskam.

AnKapone

Yenne zatrzymała się.

- Piękno? Piękno jest warte pamiętania, o ile się z nim kiedykolwiek obcowało. - położyła przyjacielowi rękę na ramieniu. W jej oczach widać było przez chwilę cierpienie związane z kolejną falą przykrych wspomnień. Dodała jednak - Jeżeli będę mogła Ci jakoś pomóc, powiedz. Jestem ci winna przysługę, za twoją pomoc. Poza tym, chciałabym Ci pomóc.

Zamilkła speszona faktem, że aż tyle powiedziała.

Rutlawski

Uśmiech.
-Naszym zadaniem jest teraz wyjść z miasteczka i tam się naradzimy. Myślę, że może pomożemy sobie wzajemnie w wyprawie. W końcu Leunion to nie za przeproszeniem Paryż, że można się zgubić.

Tak więc proponuję teraz udać się do wdowy, niedługo pogadamy dalej Wesoly

<Jakbyś liczył na coś innego poza uwagą inny...>
Co jest? Znów ten głos? Skąd one się biorą?

AnKapone

- Wszystko w porządku? - spytała z troską Yenne zauważywszy przelotną zmianę w wyrazie twarzy towarzysza.

Rutlawski

-Tak, tak- Atabe uniósł dłoń uspokajająco. Po czym ją opuścił.
-Nie...- zaprzeczył.- Teraz jesteśmy drużyną, więc nie ma miejsca na tajemnice, coś mam nie tak z emocjami... Ale... Pogadamy w lesie.

Zbliżali się do domu wdowy.

AnKapone

Gdy stanęli przed drzwiami Yenne rzekła:

- Wejdź. Poczekam tu na ciebie. - po czym oparła się plecami o ścianę domu.

Rutlawski

Atabe zapukał.
Po długiej chwili zza drzwi dobiegł głos wody.
-Kto tam?- zapytała nerwowo.
-To ja- opowiedział Atabe.- Pracowałem u pani czas jakiś w garbiarni.
Wdowa przez długi czas się nie odzywała.
Uchyliła drzwi.
-Witam, Panie- powiedziala słabo.- Wybacz nieufność, ale były tu zbóje w nocy i chyba każdy się stracha.
-Zbóje?- zapytał Atabe, patrząc na Yenne.

AnKapone

Yenne nie zmieniła pozycji, co nie zmieniała faktu, że uważnie słuchała.

- Co się wydarzyło? - spytała.

Rutlawski

Wdowa patrzyła na nich jakby z wyrzutem.
-Co wy? Nie słyszeliscie? Hałasy, bójki?