www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

j.w: czyli przyległy do jeziora las, ono samo, oraz nzjadująca sie na niewielkiej wyspie opuszcozna światynia bogini.

Triinu

-To podobnie jak ja...-jej towarzysz lekko usmiechnął się. Rozmawiając o zwykłych tematach udali się nad jezioro...Istotnie wdiok jaki rozpościerał sie przed nimi cieszył oko. Dookoła orztaczała sie lazurowa tafla jeziora, z większości stron otoczona lasem...Niezwykłości dodawały ruiny tarej światyni znajdującej sie kilkadziesiąt metrów od brzegu. W okolicy panował taki spokój, wokołó nie było nikogo, a przecież blisk ostąd było do maista...nawet szelest drzew, czy śpiew ptakó wydawał sie ledwo słyszlany...Wszystko zdawało sie być w tym meisjcu pograzoane we snie.

Gdy przybyli na miejsce, koń rozkulbaczył konia, także i jemu pozwalając się odpreżeyć i puścił wolno, by mógł paść się i przechadzać gdzie tylko chce.

Sam Voghn ułożył sie wygodnie na trawie rozporsotwując na soncu obolałe od ciaglej jazdy nogi, oraz rece.

AnKapone

Yenne usiadła niedaleko Voghna - jednak wystarczająco daleko, by nie narzucać nikomu swojej obecności. Patrzyła na spokojną taflę jeziora. Myśli płynęły leniwe, słońce grzało, a czarny płaszcz nie pomagał. Zdecydowała się go zdjąć. Tak też zrobila i rzuciła na trawę obok siebie. Wystawiłą twarz do słońca.

Triinu

Voghn nadal leżąć na trawie, spod przymrużonych oczy przyglądał się twarzy Yenne...Była bardzo ładna, ale w psobie w jaki słonce oświetlało jej twarz wydawała mu sie... Wink

AnKapone

Cieszyła się tym słonecznym i ciepłym dniem. Poczuła, że w jakiś sposób nie ma trosk. Wszystkie rzeczy wydały się jej błahe... Czuła na sobie wzrok Voghna. Na tą myśl mimowolnie uśmiechnęła się do swoich myśli.

Triinu

-Coś się stało?-zapytał otwierając oczy i widząc jej uśmiech.

AnKapone

- Wszystko w najlepszym porządku - powiedziała otwierając jedno oko i nadal się uśmiechając. - A u ciebie? - dodała figlarnie.

Triinu

-W najlepszym....-odpowiedział podnosząc się z ziemi tak by mógł usiąść. Przez dłuższą chwilę jakby nad czymś myśląc spoglądał w jej oczy.

AnKapone

Również spojrzała w jego oczy. Dziwie było przyglądać się szparkom jego źrenic, ale podobały się jej one. W czułym geście wyjęła z jego włosów źdźbło trawy.

Triinu

Korzystając z okazji przysunął swoja twarz do jej i pocałował ją.

AnKapone

Zaskoczył ją. Początkowo chciała go od siebie odsunąć, ale chyba zbyt dużą słabość do niego zaczęła odczuwać?

Gdy ją całował, jej ręka z jego włosów powędrowała na jego policzek.

Triinu

Nadal całując ją położył na jej nodze swoją ręke, zaczła po woli przesuwać ją nieco wyżej.

AnKapone

W tym momencie coś w niej drgnęło. Położył dłoń na jego ręce i zatrzymała ją. Odsunęła się od jego ust i spojrzała w oczy. Chciała, by jej spojrzenie było naturalne i spokojne, ale nie była w stanie wymazać z niego całego strachu jaki ją obleciał.

Dłonią, którą trzymała na jego policzku, głaskała jednak jego szyję tuż pod uchem.

Triinu

Znając jej historię domyślił się w czym mogła tkwić przycyzna zmainy jej zachowania. Starając się ją uspokoić oparł głowę o jej skroń i przeniułszy rękę z jej uda delikatnie objął ją w pasie...Siedzieli w ciszy przez jakiś czas.

AnKapone

Wtuliła się w niego. Dopiero po chwili zorientowała się, że upaja się jego zapachem. Pachniał męsko (^.^)" Był to specyficzny aromat jego skóry, ale czuła także jego pot (ale perwers) oraz konia.

Lęk minął. Poczuła się bezpiecznie.