www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Niniejszym zaznaczam, iż artykuł zostal napisany na podstawie informacji już wcześnie zamieszczanych na forum w temacie poświęconym ogólnym informacjom o reliach Leunion, jednak został wzbogacony o garść zupełnie nowych informacji Mruga

Wg praw Wszechświata istnieje krąg życia- tak jak Geb i Nut tworzą metafizyczny krąg stykając się czubkami palców dłoni i nóg. Dusze zmarłych odchodzą do Nadprzestrzeni, gdzie oczekują ponownego przyjścia na świat w wybranej formie. To dusza decyduje kiedy i pod jaką postacią odrodzi się ponownie. Wyjątkiem są dusze „złych” , którzy nie trafiają bezpośrednio do Nadprzestrzeni lecz od razu dostępują kolejnego wcielenia, w formie niższej i słabszej niż poprzednia. Podania mówią, że świat zakończy się, gdy Geb i Nut mając dość okropności na świecie do którego stworzenia się przyczynili rozłączą swe ciała na wieki. Trudno oszacować, kiedy dokładnie świat powstał. Uczeni jednak dopatrują się jego stworzenia, w chwili gdy para demiurgów (istot, przebywających pochodzących z Nadprzestrzeni) Geb i Nut zdecydowała się połączyć swe astralne ciała. Niewiele wiadomo o samych demiurgach, w jaki sposób się sami zrodzili, ani czym tak naprawdę byli.
Wiadomo jednak, że z miłosnego uścisku w, który się połączyli (Geb na dole, Nut nad nią) zrodziły się pojedyncze elementy, z których ostatecznie uformował się świat.

Gdy dzieło stworzenia/ a właściwie zrodzenia świata się dokonało, zaczęły zaludniać go istoty, które nazywać zaczęto bogami. Były to kolejne dzieci Matki Ziemi i Ojca Niebo (jak zaczęto nazywać Geb i Nut), które zaczęły łączyć się między sobą w pary i również dawać potomstwo. Pierwsze zrodzone z tych związków były to wszelkiego rodzaju zwierzęta, niezdolne jednak do założenia jakiejkolwiek cywilizacji – za swoich rodziców uznane były za „nieudolne”.
Musiało minąć kilkadziesiąt tysięcy lat, by na ziemiach Leunionu pojawili się potomkowie, którzy w końcu zadowolili swoich rodzicieli. Byli to przedstawiciele wszystkich długowiecznych ras: elfy, krasnoludowie, smoki, driady- etc.

Za pierwszą wojnę uważa się czasy Buntu Bogów. Wtedy świat zamieszkiwało 30.000 bogów. Pewni badacze historii świata uznają ten okres za czas narodzin „zła”. Większość bogów zaczęła nadużywać swego starszeństwa, władzy jaką mieli nad innymi, młodszymi od siebie istotami. Przestali traktować swoich potomków jako dzieci, lecz jako poddanych- marionetki, nieustannie ingerując w porządek świata. Pragnęli nieustającego uwielbienia swoich majestatów. Z ich spaczonych umysłów, trawionych przez nigdy nie zaspokojony głód władzy zrodziły się pewne istoty, będące ich alterego. Miały pozostać na świecie na zawsze, wpływając na wolną wole ludzi i im podobnych istot. Nazwano je „Pokusami” i to one opętując umysły prowadziły do wojen, oraz innych czynów, które zaburzać miały porządek świata.
Nie wszyscy bogowie byli jednak tacy- postanowili sprzeciwić się tym, którzy wysługiwali się życiem innych istot, nie rzadko bawiąc się cudzym losem. Rozpoczęła się zatem wojna między bóstwami. Zginęło wielu bogów- szacuje się, że wojna zostawiła przy życiu jedynie kilkaset z nich. Zwycięscy postanowili opuścić „skalany ląd” jakim stał się dla nich Leunion i udać się do Nadprzestrzeni, ojczyzny Pierwszych Rodziców. Ci z pokonanych bogów, ciągle trawieni przez dręczące ich pożądania pozostali na ziemi, pozbawiono ich jednak boskiej mocy. Nie wszystkich udało się całkowicie pozbawić nadnaturalnych mocy oraz trawiących ich dusze pożądań- ci „upadli bogowie” stali się protoplastami istot takich jak wampiry i wilkołaki, strzygi i inne upiory....oraz ludzie. Ci ostatni jednak zrodzili się z dusz tych bogów, którzy pragnęli odpokutować swą pychę, samouwielbienie. Otrzymali oni ciała słabsze, o krótkim życiu i pozbawionych wszelakich mocy. Dlatego ludzie- ze wszystkich istot najbardziej podatni są na wszelkie pokusy, mimo iż zarówno po stronie złych jak i dobrych znajdują się osoby wywodzące się ze wszelkich ras....

Po Buncie Bogów, na przestrzeni wielu stuleci, nawet przed Po Czasie Chaosu kult wielu bogów zatarł się na Kontynencie, wiele imion zostało zapomniane. Czasem kilka boskich postaci zlało się w jedną, czasem jedno bóstwo zaczęło być czczone pod wieloma imionami. Tych bogów, którzy się zbuntowali przeciw pradawnemu ładowi nazywano Upadłymi i odmówiono im wszelkiej czci. Tych, których imiona, twarze zatarły się na przestrzeni czasów nazwano Zapomnianymi. Panteony zaczęły znacząco uszczuplać się do zaledwie kilkunastu czczonych obecnie oficjalnie czczonych bóstw. Poniżej prezentuję listę owych ważniejszych bóstw czczonych w danym kraju, przez konkretnej rasy. Nie są to jednak jedyni bogowie, którym cześć oddaje się w Leunion istnieją jeszcze spore rzesze pomniejszych bogów, których kult nadal istnieje na ziemiach Kontynentu. Nie jest on nie mniej powszechny, występuje jedynie na terenie danego regionu. Tych bogów pomińmy, a skupmy się na najważniejszych Mruga

XA' NU

Wiara Xańczyków opiera się głównie na dość pierwotnym kulcie matki ziemi i ojca niebo. Dominują także praktyki szamanistyczne.

Ti – tsün (przez część plemion zwany także jako K’uei)– odpowiednik Geba – ojca niebo, niewiele o nim wiadomo, nie ma nawet jego przedstawień , uznaje się go za boga absoluta, którego istnienie jest pewne aczkolwiek nie udziela on się bezpośrednio w losach żyjących

Cz’ang-hi – uosabiana z Nut, żona Ti – tsün, matka wszystkiego co istnieje: od sfer niebieskich, elementów natury, po istoty żywe.

Toksong – uważany za boga, który najbardziej od pozostałych ukochał sobie istoty śmiertelne wszelkich ras. Nieśmiertelny starzec, mędrzec który jako ostatni opuścił świat śmiertelnych, czasem mawia się także, że raz na 100 lat schodzi do świata żywych na rok, by wędrować i nieść pomoc potrzebującym, służyć radą, brać udział w najważniejszych wydarzeniach w historii Leunion.

Czojong- bóstwo w postaci smoka, czczone także za praojca wszystkich smoków. Ma chronić przed chorobami, zarazami, zatruciami, cudem powracać do zdrowia umierających.

Tangun- opiekun władców rodów, a także wielkiego chana Xa’nu

So Wang-Mo –bogini magów, szamanów, wieszczów. Utożsamiana z pradawną Staruchą, nie mniej plemiona xańskie przedstawiają ją jako młodą dziewczynę, niebiankę o niezwykłej urodzie.

T’u-po- władca krainy cieni, pan koszmarów

Czy- nü –patronka ukochanych (zwłaszcza tych, których dzieje miłości są burzliwe – jako że sama została na wieki rozdzielona z ukochanym, którego imię i funkcja zatarły się w pamięci i tradycji). Patronka zaręczonych, nowożeńców, kobiet w ciąży, czuwa nad prawidłowym przebiegiem porodu, matek. Przez niektóre plemiona uważana za opiekunkę ogniska domowego

Cz’y-hou –nauczył istoty humanoidalne rolnictwa, rzemiosła, budownictwa, mowy, pisma oraz wszelkich i znanych nauk.

Cz’ung – w tradycji xańskiej oraz niektórych ludów uważany za jednego z tych, którzy przyczynili się do rozerwania połączenia świata bogów, od świata ludzi. Był ponoć jednym z tych, za inicjatywą którego powstała bariera magiczna dzieląca obydwa kontynenty.

Lei –kung- dosłownie: Książę Gromów, bóg czczony przez wojowników, często także przez plemiona mrocznych elfów

ARNHEIM & CYMURU

Po Czasie Chaosu rozwinął się w Arnheimie kult mistyczny. Bazuje on na przekonaniu, że Wielka Wojna to kara za uleganie cywilizacji Pokusom, a zarazem przestroga by istoty zamieszkujące Leunion zmieniły swoje podejście do nauk moralnych, które u czasu początków były jedynymi obowiązującymi prawami. Stworzycielem świata, tym który ustanowił zasady moralne oraz ukarał cywilizacje był Anmmenu – jeden prawdziwy bóg, którego zaprzeczeniem były dawne wierzenia. Nurt w dużej mierze oprał się także na mistycznym połączeniu swojego umysłu z bóstwem, by w sensie metafizycznym wynieść go w wyższe sfery i tam złączyć się z panem wszystkiego.
Nie mniej na terenach całego kraju nadal można natrafić na ślady oddawania czci Dawnym Bogom. Z owymi przejawami Dawnej Wiary starają się usilnie walczyć wyznawcy Nowej, ale wciąż choć w ukryciu pozostają żywe dawne praktyki i wierzenia...Choć z każdym pokolejniem słabną coraz bardziej.

Cymuru jest totalnym przeciwieństwem Arnheimu - tutaj powszechnie wciąż żywa jest wiara w Dawnych Bogów -głównie bostw natury, stąd dużą popularnością i poszanowaniem cieszą się druidzi.

BOGOWIE CZCZENI W CYMURU, ORAZ DAWNI BOGOWIE ARNHEIMU

* oznaczeni będą bogowie znani raczej przede wszystkim wyłącznie w Cymuru

Geb i Nut- prarodzice

Andraste – bogini zwycięstwa, bogini wojowników

Amaethon – bóg rolnictwa ( jednakże ok. 400 przed Czasem Chaosu był czczony przez samych Cymurczyków, choć i we wsiach Arnheimskich współczesnym zdarza się oddawać mu kult)

Artaios *- bóg niedźwiedź, zwierzę to powiem w wierzeniach cymurskich jest uważane za władcę wszystkich zwierząt. Dlatego bóg ten jest opiekunem leśnych zwierząt, choć nie tylko

Aventia * - bogini wód

Blodeuwedd * - bogini natury bardziej czczona przez elfy i driady, ale u cymurczyków także zdarza się oddawać jej cześć

Bran- bóg podróżników

Brigan – bogini wróżb, magii i wiedzy tajemnej

Cathbad - główny bóg druidów, pradawny nauczyciel

Caswallan – król i bóg wojny, czczony zarówno przez ludzi ale także przez smocze plemiona, jak i elfy światła. Mroczne uznają bardziej Badb.

Connu * – bóg pór roku

Danu – porównywana czasem z pradawną Staruchą. Bogini uroków, nieurodzaju, śmierci, zniszczenia i nędzy

Dian Cècht –opiekun medyków

Maia- Patronka ukochanych, zaręczonych, nowożeńców, kobiet w ciąży, czuwa nad prawidłowym przebiegiem porodu, matek, opiekunka ogniska domowego

Olwena- opiekunka umierających, często w opowieściach przychodzi po nich i przeprowadza ich na „drugą stronę”

Ogme- „wynalazca” pisma, temuż bogowi poświęcone jest cymurskie miasto Ogham.

Sín – opiekunka kochanek (ale także kurtyzan Mruga

), zabójców, skrytobójców, spiskowców, złodziei, bandytów

Taranis* & Nantosvelta* – boscy małżonkowie, opiekunowie małżeńskiej pary królewskiej która utożsami ich w świecie żywych.

Teutates *- bóg opiekujący się ludem, nad którym władzę sprawują król i królowa.

Epona*- bogini, opiekunka koni, niezwykle darzonych szacunkiem przez samych Cymurczyków gdyż g ich wierzeń zwierzęta te w niebiańskiej postaci odwożą dusze umarłych do zasłużonego raju.

KARR'NAM

Obecnie mieszkańcy Karr’nam to w większości wszelkiej maści czarodzieje, którzy zbyt zajęci są doskonaleniem swojego rzemiosła by skupiać się na sprawach wiary- są zatem w dużej mierze ateistami, bądź agnostykami. Wyjątek stanowią plemiona nomadów, którzy praktykują szczątkowe wersje kultu dawnych bogów...

Geb i Nut- prarodzice

Enki - organizator życia ziemskiego

Bogowie / opiekunowie sfer niebieskich: Nanna– bóg księżyca, Utu -bóg słońca

Inana - Patronka ukochanych, zaręczonych, nowożeńców, kobiet w ciąży, czuwa nad prawidłowym przebiegiem porodu, matek, opiekunka ogniska domowego. Bogini miała także dwoistą naturę, uważana była bowiem za boginię wojny praz zemsty

Iszkur – bóg pogody, sił natury, zmieniających się pór roku.

Asznan – bogini rolnictwa

Nidaba – ofiarowała śmiertelnikom wszelaką wiedzę, nauczyła języka oraz pisma

Marduk – sędzia dusz, ale także opiekun magii, wiedzy tajemnej, astrologii

Bes –zwany bogiem przewrotnym, czasem pomagał odganiać złe moce, zdejmować innym razem pomagał je na kogoś ściągać.

Set- pierwotnie czczony jako bóg wojowników, potem jako ten który zwodzi, skłania ku złemu.

RASY NIELUDZI

Bogowie elfów światła, smoczych ludów, krasnoludów driad:

Większość bogów pokrywa się tu wraz z bogami czczonymi zarówno w Arnheimie jak i Cymuru. Wyjątek stanowią następujący bogowie:

Loviatar- bogini śmierci, zarazy, wszelakich nieszczęść i zła. Zwana także Staruchą.

Väinämöinen - Nieśmiertelny starzec, mędrzec który jako ostatni opuścił świat śmiertelnych, czasem mawia się także, że raz na 100 lat schodzi do świata żywych na rok, by wędrować i nieść pomoc potrzebującym, służyć radą, brać udział w najważniejszych wydarzeniach w historii Leunion.

Boudicca – pra królowa –bogini, jako że wśród ludu elfów zazwyczaj władza powierzana jest królowym, nie królom . Wątek ten przyczynił się do rozwoju kultu Badb jako bogini matki, a zarazem władczyni i wojowniczki. Czczona wyłącznie przez elfów światła.

Cernunnos – opiekun wszechświata i panującego w nim ładu, a także natury i stanowiących ją istnień. Czczona wyłącznie przez elfów światła

Ferchertne –bóg tajemnic, tego co nieznane

Baili Binnbèrlaig- „Baile Słodyczą Słynący”, opiekun pieśni, bardów i ich podobnych którzy za pomocą pieśni przekazywali wiedzę i historie ludów. Czczona wyłącznie przez elfów światła

Etain- bogini czuwająca nad „kręgiem życia” –wcieleniami przez jakie musi przejść dusza

Atraharsis – bogini, opiekunka miasta Ys oraz spoczywającego wokół niego jeziora. Legendy opowiadają o ukrytym na dnie jeziora pałacu, w którym zamieszkuje bogini nadal czuwając nad miastem. Czczona wyłącznie przez elfów światła

Thor- bóg wojowników, siły, potęgi, honoru, zwycięstwa. Czczony wyłącznie przez krasnoludów

Loki- bóg oszustw oraz przekrętów, opiekun zbrodniarzy, zdrajców, spiskowców, kłamców etc. Czczony wyłącznie przez krasnoludów

Hel –opiekunka, a także sędzia umarłych. Mówi się także iż jest boginią zemsty. Choć posiadała dobre usposobienie bogowie, ze względu na jej pokraczny wygląd mieli ją wykląć ze swego grona i wysłać a najdalszy, najciemniejszy i najzimniejszy skrawek Nadprzestrzeni. Rozgoryczona bogini poprzysięgła zemstę, iż sądzić będzie nie tylko dusze śmiertelnych lecz także i bogów. Także czczona wyłącznie przez krasnoludów

Mroczne elfy

W zasadzie ras ta obnosi się z oddawaniem jednej, jedynej krwawej Badb – bogini matce, bogini wojny, zemsty etc. To dzięki jej kultowi społeczeństwo mrocznych elfów jest ukierunkowane matriarchalnie.

Jednakże większość plemion i klanów tej rasy zamieszkuje tereny Xa’nu, nie raz zdarza się że mroczne elfy czczą wybranych bogów wybranych z xańskiego panteonu.