www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

W końcu przepchawszy się przez cały gwar miejski, późnym popołudniem dotarli do jednej z okolicznych wiosek. Osada nie wyróżniała się niczym innym od pozostałych wsi w Arnheimie, uwzględniając nawet charakterystyczna, intensywną woń obornika który ktoś właśnie teraz postanowił rozrzucać na swoim polu. Także i inni gospodarze oddawali się pracy w polu . Jak to w sezonie mieli jej mnóstwo, a korzystając z okazji że dzień był dość ciepły i pogodny starali się wykorzystać każdą chwile na pracę. Jedynie wejścia do wioski, pod starą, rozłożystą gruszą przesiadała niewielka grupa starszyzny wioskowej.

AnKapone

Darlen wskazał czarodziejce siedzących pod gruszą ludzi, po czym ruszyli w ich stronę. Gdy podeszli, wampir powiedział:

- Witajcie dobrzy ludzie... jak plony w tym roku?

Triinu

-Nie najgorzej,aczkolwiek zeszłęgo roku było lepiej...aczkolwiek lato dopiero się rozpoczęło, zobaczym jak dalej będzie....Aczkolwiek przez wiosenne powodzie już ucierpiała znaczna część pól- powiedział wąsiasty mężczyzna popalający fajkę. Ledwo skończywszy swoją wypowiedź przerwał i soczyście splunął.

Gdzieś w oddali widać było chłopa, który nie zadając sobie trudu by poszukać lepszego miejsca odlewał się w cieniu drzewa, tuż przy samej drodze

AnKapone

Lekko zniesmaczony Darlen starł się dalej być uprzejmym.

- A nie pałętają się tu jakieś stwory? Ludzie różne rzeczy w mieście plotkują....

Triinu

Czarodziejka również zauważyła ów „niecodzienny / codzienny” widok, ale odwróciła od niego wzrok i skupiła się na ich rozmówcach.

Wąsisty mężczyzna najwyraźniej wyczuwszy, że są przejezdni, a już na pewno (w jego mniemaniu Mruga

) nie wywodzą się ze wsi nie chciał wyjść przed nimi na śmiesznego, więc zaprzeczył pytaniu nieznajomego: - A może i gadają, ale to takie tam ludzkie gadanie...

Tymczasem sikający mistrz drugiego planu, kończąc swoją czynność puścił głośnego bąka i zawiązując spodnie na powrót wrócił do pracy w polu.

AnKapone

- Proszę się nas nie krępować - powiedział do swojego rozmówcy - potwory to nasza specjalność. Tak samo jak dziwne zjawiska - dodał uśmiechając się pod kapturem.

Triinu

Chcąc ich bardziej zachęcić czarodziejka włączyła się bezpośrednio w dyskusję i uśmiechając tak uroczo jak tylko potrafiła powiedziała: - Poza tym proszę nam wierzyć, przybyliśmy stąd daleka specjalnie dla tej sprawy, by się jej przyjrzeć. Skoro już zadaliśmy sobie tyle trudu by tu być proszę nam pomóc....

Mężczyzna westchnął głęboko i przez chwilę wahając się jeszcze rzekł: -No dobrze wygraliście...Ach ta młodzieńcza ciekawość świata...Musicie tylko uważać by was kiedyś nie zgubiła....Otóż od jakiegoś czasu dało się posłyszeć historie jakoby coś zaczęło napadać na ludzi...Z opisów ciężko wywnioskować co to jest, bowiem opisy świadków którzy przeżyli spotkanie z tym czymś różnią się...To coś atakuje ludzi i...zjada im serca...Tak gadają. Coś w tym jednak być musi bowiem znajduje się okaleczone zwierzęta, czy ludzkie zwłoki, którym brakuje...właśnie serca. Nie wiem jaką wam radę dać , gdzie tego szukać....Ale o tam!- mężczyzna wskazał na oddalony pagórek. – Tam znajduje się spory cmentarz, do dziś na nim ludzi chowają...Ale o co mi chodzi, to to że znajduje się na nim stara krypta...Stoi tam nim się urodziłem, a i starsi ode mnie gadali, że była tam od zawsze, odkąd pamiętali ich przodkowie...Mówi się nawet, że pamięta czasy sprzed Wielkiej Wojny...Legendy mówią, że przed ponad stu laty stała się ona wylęgarnią upiorów wszelakich... Jednakże kapłani z miasta pokonali je i zapieczętowali przejścia astralne, ale teraz po tylu latach...może znowuż coś się otworzyło w tamtym miejscu i cudactwa jakieś się tam zalęgły...

AnKapone

Darlen ze spokojem słuchał opowieści. Jakoś nie bardzo chciało mu się wierzyć w kryptę pełną upiorów, ale gdy się jest wampirem, to raczej trudno się czegoś obawiać.

- Czy to wszystkie informacje? Chcielibyśmy zająć się tą sprawą i nie możemy pominąć żadnych danych...

Triinu

-Tak ,zgadza się nic więcej nie mam wam do powiedzenia...Wątpie by, któyś z moich towarzyszy miał....

Popatrzył po pozostałych starcach, lecz ci tylko przecząco pokręcili głowami.

AnKapone

- W takim razie dziękujemy serdecznie. Od razu udamy się więc na cmentarz... - powiedział Darlen i obejrzał się czy pod drzewem przypadkiem znów nie sika jakiś seksowny wiejski tyłeczek.