www.portalfantasyrpg.fora.pl

Triinu

Pełne imię i nazwisko Voghn Aegnor Alomaavarr <imię jego czyta się przedłużając "o", które lekko przechodzi w "u", druga zaś sylaba jego imienia jest czytana twardo, z niemeicka z niemym "h">

Przydomki„ Voghn o subtelnym uśmiechu” , zwany „tancerz wojny”, krwawa klinga

Wiek: ok. 30 lat (może trochę mniej), ale ze względu na rasy z jakich się wywodzi wiek i tak nie ma znaczenia, bo są to rasy „nie starzejące się” Mruga

Rasa: pół smok (czarny) - pół elf światła

Profesja: wojownik

Wygląd:

Tu macie linka do ilustracji, na podstawie któej wzorowałam sie tworząc tę psotać, aczkolwiek są pewne róznice w wyglądzie, które zaraz zaznaczę poniżej: [link widoczny dla zalogowanych]

Czego nie widać na zdjęciu to, to że zamiast tych „malunków na” twarzy ma blizne w poprzek nosa , tuż u jego nasady. Smocze cechy w jego wyglądzie to(widoczne nawet w ludzkiej postaci): „smocze oczy” tj. o bursztynowej barwie, z wąską, pionową źrenicą, dłuższe, górne kły niż u człowieka, oraz pazury zamiast paznokci. Po swojej elfiej matce, w swoim wyglądzie odziedziczył spiczaste uszy.

Znany jest ze swego charakterystycznego, lekkiego, uśmiechu w kąciku ust który towarzyszy mu zawsze (nawet podczas zabijania wrogów- stąd jego przydomek).

Jak dotąd nie udało mu się (z jakiś względów) przybrać swojej smoczej postaci...

Biografia:

Voghn nie pamięta rodziców – jako dziecko został oddany na wychowanie obcym ludziom (przez pewien czas wychowywany był wśród smoków- stąd oddaje cześć niektórym ich bogom). Pamiątką po jego rodzicach jest list w którym i tak nie jasno przedstawiają powód jego porzucenia (nawet nie ma tam ich imion). Voghn wie tylko, że jego matka była elfka, a ojciec smokiem.
Gdy był podlotkiem żywił wobec nich nienawiść za to, że go porzucili, obecnie jest mu to obojętne.

Jako nastolatek został uczniem wędrownego czarodzieja- stąd też jego zdolności magiczne. Specjalizuje się głównie w magii szamańskiej (natury), a to przez wzgląd na pochodzenie jego matki, oraz czarną (mistrz go nauczył). Nie mniej nigdy nie ukończył nauk, a i z magicznej mocy niezwykle rzadko korzysta zatem jego moc jest dość słaba, zna tez zalewie parę prostych zaklęć- potężniejsze mu nie wychodzą.

Pewne wydarzenia sprawiły, że zdecydował się porzucić naukę magii, swego mistrza i przyłączyć się do bandy namiestników i od tamtej pory chce być znany jako wojownik, niż czarownik. W walce daje się poznać jako niezwykły wojownik, którego atutem jest szybkość i niezwykła zwinność (stąd drugi przydomek). Jest także dobrym snajperem (korzysta z kuszy), aczkolwiek niezwykle rzadko korzysta z tej umiejętności – jeśli czasem zmuszają go do tego okoliczności...

Do Lenele przybywa jako najemny dowódca elitarnego oddziału wysłanego przez samego króla, na prośbę dawnego prefekta (Boswortha) by wspomóc obronę granic kraju przed najazdami Xa’nu.

Charakter .

Bardzo ciężko jest określić prawdziwy charakter Voghn’a. Z jednej strony sprawa wrażenie osoby, która walkę traktuje jako okazję do świetnej rozrywki. Ma się wrażenie, że dla niego nie ma żadnych świętości ani autorytetów: bez wahania potrafi obrazić zarówno zwykłego przeciwnika, jegomościa w karczmie, jak i wysokiej rangi urzędnika. Bardzo często sytuacje ryzykowne traktuje jako wyzwanie, które stara się podjąć, nie rzadko podchodząc do nich jako do spraw błahych. Często też sprawia wrażenie kogoś komu na niczym nie zależy. Jeśli jakaś sprawa go nie zainteresuje, może zostawić z problemem swoich przyjaciół twierdząc, że „jego problem nie dotyczy”.

Inna strona jego charakteru to ta, kiedy nie okazuje żadnych uczuć jakby zupełnie był z nich wyzbyty. Bywają czasem chwile, gdy nawet wśród bliskich sobie towarzyszy staje się szorstki, mrukliwy, unika towarzystwa. Zazwyczaj chadza własnymi ścieżkami mimo iż w danym momencie toku wydarzeń scenariusza przebywa z innymi współtowarzyszami w jednym miejscu, lubi samotnie gdzieś się powłóczyć. Czasem potrafi zniknąć bez słowa na wiele tygodni, a nawet nigdy już nie wrócić.

Nie mniej skory jest do poświęceń, wobec ludzi, których uważa za swoich przyjaciół i choć stara się do tego nie przyznawać istnieją dla niego sprawy, o które warto walczyć. Ale w przypadku obydwu odsłon charakteru Voughn’a trudno jest dociec co tak naprawdę w danej chwili sądzi, myśli – kiedy tylko gra, a kiedy naprawdę ukazuje swoje prawdziwe oblicze.

Umiejętności:

siła 181

Szybkość 181

magia 35

witalność 175

inteligencja 11

spryt 5

charyzma 0

Czary:
Trzęsienie ziemi
Historia zamknięta w przedmiocie
ognik
kopiowanie tekstu
uwiezienie cienia
ognisty miecz
cień
błyskawica

Ekwipunek:
Dwa kopeshe [link widoczny dla zalogowanych] , kilka niewielkich, 2 sztylety, kusza + komplet 30 strzał (w kołczanie), 710 sztuk złota, 5 eliksirów uzdrawiających, prowiant, gruby koc pod którym śpi, kilka ubrań na zmianę, bukłak z wodą oraz manierka z jakimś alkoholem. Posiada także konia, czystej krwi pochodzącego z Karr’ namu.

Triinu

A oto zapomniany wątek muzyczny dla Voghna

: http://www.youtube.com/watch?v=oMe4kVNKvNk